Keyifli okumalar!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
A çevrimiçi
A yazıyor...
A: Hazır mısın? (12.22)
Görüldü (12.28)
B: Evet
B: Neredesin?
A: Nereye geleyim?
B:*konum*
A: İlk başta bana konum atmayan kız,
A: Şimdi bana kendi isteğiyle konum atıyor skjdhfjsj
A: Nereden nereye
B: Çok konuşma da gel
B: Bekliyorum
A: Tamam güzelim
B: :)
A çevrimdışı
B çevrimdışı
Aresin ağzından;
Berranın evini önüne geldiğimde motorumu durdurmuştum. Bugün onu biraz olsun mutlu etmek istiyordum.
Babasını kaybetmiş birine göre çok iyi dayanmıştı. Belki de bize öyle göstermişti. Bu yüzden gülmeyi en çok hak edenlerden birisiydi.
Beni gören Berra yanıma geldiğinde "Motorla mi geldin?" demişti, şaşırarak.
"Evet. Değişiklik olsun istedim." dediğimde gülümsemişti.
Ne kadar da uyumluyduk. Beyaz tişort, siyah pantolon, deri ceket. Anlaşmiş gibi aynı şeyleri giymiştik.
Gülümsedim ve elime aldığım kaskı Berranın kafasına taktım.
Kendi kaskımı taktığımda ise ikimiz de motora binmiştik.
Motoru çalıştırdığımda Berra bana sıkıca sarılmıştı. Hız yapmama gerek kalmadan bunu yapması beni daha da gülümsetmişti.
Sonunda uçurumun kenarına geldiğimizde durdum.
Neden mi uçurum kenarı? Çünkü birileri istediği kadar bağırmalıydı.
Kaskını çıkaran Berra "Buraya neden geldik?" diye sormuştu.
"Piknik yapacağız." diye cevap verdiğimde şaşırarak "Burada mı?" demişti.
"Evet. Manzaramız bulutlar ve deniz olacak." dedim gülümseyerek.
Motordan hazırladığım piknik sepetini çıkardığımda Berra yanıma gelmişti.
Sepetten kareli örtüyü çıkarıp yere serdiğimizde yiyeceklerimizi çıkardım.
Örtünün üzerine oturduğumuzda "İyiki varsın." dedi aniden.
Gülümsedim. "Sende iyiki varsın." dediğimde gülümseyip yiyeceklerden yemeye başlamıştı.
"Hadi kalk." dedim.
"Ne? Neden?" diye soruları sıralayan Berraya kısaca "Bağıracağız." diye cevap verdiğimde sorgulayan bir bakış atmıştı.
"Niye?"
"Soru sorma ve bana uy." dediğimde anlam veremese de bana uymayı tercih etmişti.
"Tamam."
Ayağa kalkıp uçurumun kenarına biraz yaklaştım.
"Yeter!" diye bağırdığımda Berra da kalkmış ve bana katılmıştı.
"Hayat... bana yaşadıkların yetmedi mi? Neden?! Neden benden babamı da aldın!"
O iyiymiş gibi yapmıştı ve iyi değildi. Bunu anlamıştım.
Ona arkadan sarıldığımda ağladığını fark ettim.
Ağlaması hiç hoşuma gitmese de içini dökmesi gerekiyordu.
Bana doğru dönüp bana tekrar sarıldığında gözyaşları omuzuma akmaya başlamıştı.
Saçlarıyla oynamaya başladığımda "Beni hiç bırakma olur mu?" dedi.
"Olur ama sen de beni bırakmayacaksın."
"Olur."
Bir süre daha öyle kaldıktan sonra Berra benden ayrılmış, sonra da uçurumun kenarına oturup ayaklarını aşağıya sarkıtmıştı.
"Düşeceksin." dediğimde yanına oturmuştum bile.
"Aslında sana bir şey söylemek istiyordum." diye cümleye başladığımda nasıl devam ettireceğimi düşünüyordum.
"Bende sana bir şey söylemek istiyorum." diye Berraya "Tamam önce sen söyle." dedim.
"Olmaz. Cümleye ilk sen başladığın için sen söylemelisin." dediğimde pes etmiş, "Tamam." demiştim.
Derin bir nefes aldığımda tek seferde söylemeye karar vermiştim.
"Senden hoşlanıyorum."
Önce bana şaşkın bir biçimde baktı. Sonra da ağzını bir şey söylemek için açtığında vazgeçmiş olacak ki geri kapattı.
"Bak, istersen ol-"
"Önce beni dinle. Ben de bir şey söyleyecektim."
"Iı-tamam."
"Ben de senden hoşlanıyorum ama bunu sana nasıl söyleyeceğimi bilmiyordum." dediğinde hemen uçurumun kenarından kalktım.
"Gerçekten mi?" dediğimde o da kalkmıştı.
"Gerçekten."
"Şimdi biz sevgili miyiz yani?"
Kafasını sallayıp "Evet." dediğinde daha fazla dayanamayıp ona sarılmıştım.
💣💣💣
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YAZARIM! ~ TEXTİNG
Teen FictionRastgele numaraları sallayan bir kızın konuşmaya başladığı kişi hayatını derinden etkileyecektir. B: Fazla üzülmemek için hayal kuramıyor olmam çok acı... B: Hiçbir şeyi takmadan yaşayabilsem keşke B: Çok fazla keşke var hayatımda B: İyikim olur mu...
