Keyifli okumalar!
Berranın anlatımından;
Odamdan çıktığımda annemle yüzleşmeye hiç hazır olmadığımı fark etmiştim.
Beni gören annem beni görmeyi beklemiyor olacak ki kısa süreli bir şaşkınlık yaşamıştı.
"Berra? Uyumadın mı sen?"
Uyuyor gibi mi görünüyordum?
"Hayır. Seninle bir şey konuşmak istiyorum."
Bunu daha fazla uzatamazdım. Artık bu meselenin aklımı kurcalamasına izin vermeyecektim.
Ağır ağır kafasını sallayan anneme oturma odasını gösterdiğimde ikimiz de odaya girmiştik.
Koltuğa oturduğunda "Ne konuşmak istiyorsun?" demişti.
Nasıl başlamalıydım? Her şeyi pat diye söylesem bir şey olur muydu?
"Anne sen beni sevmiyor musun?"
"Neden sordun? Her anne kızını sever." dediğinde sinirlerim bozulmuştu.
Her anne kızını severmiş.
"Sen sevmiyorsun galiba." dediğimde "Bunu nereden çıkardın?" diye sordu.
"Anne... bana bir kere bile beni sevdiğini söylemedin. Bana bir kez olsun senden gurur duyuyorum demedin. Babam olmasaydı şu an çok kötü bir halde olurdum. Babam sayesinde buralara kadar akıl sağlığımı koruyabildim ama artık babam yok."
Derin bir nefes alıp gözümden akan yaşı sildim.
"Benden daha ne yapmamı istiyorsun? Söylediklerini fazlasıyla yaptım zaten. Bana bir kere bile olsun aferin demedin. Çocukken benim dışımdaki tüm çocuklara iyiydin ama benim saçlarımı bile örmedin. Oysa anneler çocuklarının saçlarını örmez mi?"
Sustuğumda bana söyleyeceği şey için ağzını açmış sonra vazgeçerek geri kapatmıştı.
"Özür dilerim. Seni çok ihmal ettim. Tüm bunların sebebini ilerleyen zamanlarda anlayacaksın. Ama seni sevmediğimi düşünme lütfen." dediğinde yüzü yumuşak bir ifadeye bürünmüştü.
"İlerleyen zamanlarda? Şimdi söylesen?" dedim.
"Olmaz. Çünkü buna henüz hazır değilsin."
Bırak buna ben karar vereyim.
"Buna ben karar versem?"
"Olmaz, dedim. Hadi git yat." dedi
"Of Tamam." dediğimde kafamdaki sorular çok fazlaydı.
Dedikleriyle yetinmek zorunda kalacaktım.
***
Odama geldiğimde Aresi bulamamıştım. Nereye gitmişti?
Hemen telefonumu alıp Aresi aradım.
Dıt
Dıt
Nerdesin be Ares?
Dıt
Aradığınız kişiye şu-
Telefonu neden açamıyordu?
Mesajlara girdiğimde hem haber vermeden gitmesine sinirlenmiştim hem de ona bir şey olmuş olması ihtimalinden korkmuştum.
4 yeni mesaj, A.
A: Sevgilim
A: Sizi yalnız bırakmamın daha doğru olacağını düşündüm.
A: Umarım çok kızmamışsındır
A: Yarın tekrar görüşelim olur mu? (00.20)
Görüldü 00.55
Sizi yalnız bırakmamın daha doğru olacağını düşündüm' a yanıt verildi.
B: Yaa ondan mı gittin?Umarım çok kızmamışsındır' a yanıt verildi.
B: Sinirlendim tabii ki ama affettirmeyi biliyorsunYarın tekrar görüşelim olur mu?' a yanıt verildi.
B: Olur yarın görüşelim, sevgilim.***
Sabah kalktığımda hiç uyumamış gibi yorgundum. Bu durumdan nefret ediyordum.
Kendimi zorlayarak yataktan kalktığımda okula gitmek için hazırlanmaya başlamıştım.
Hazırlanıp mutfağa geldiğimde gördüğüm kahvaltı sofrası aşırı derecede şaşırmama sebep olmuştu.
Annem bana ilk kez kahvaltı hazırlamıştı!
Şaşkınlıktan aralanan ağzımı elimle kapattığımda annem gülumseyerek bana bakıyordu.
"Bu gerçek mi?" dediğimde masanın üzerindeki güzelliklere ağzım sulanarak bakıyordum.
Kafasını sallayan annem "Günaydın." dediğinde "Bütün bunları sen mi yaptın?" diye sormuştum istemsiz.
"Evet. Hadi hemen ye geç kalacaksın." dediğinde sevinçle masaya oturmuştum.
"Dün dediklerini düşündüm de haklıydın. Sana bu kadar ilgisiz davranmamalıydım." dediğinde ağzımdaki lokma boğazımda kalmıştı.
Benden özür dilemişti!
Verdiği suyu içince kendime gelebilmiştim.
"Az önce benden özür mü diledin?"
"Evet. Anneni affeder misin?"
Gözlerim dolunca "Geçmişi değiştiremeyiz. Anne sana çok kırgınım. Bunun geçmesi biraz zaman alacak." dediğimde "Olsun. Zamanımız çok." demişti ve bana sarılmıştı.
💣💣💣
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YAZARIM! ~ TEXTİNG
Teen FictionRastgele numaraları sallayan bir kızın konuşmaya başladığı kişi hayatını derinden etkileyecektir. B: Fazla üzülmemek için hayal kuramıyor olmam çok acı... B: Hiçbir şeyi takmadan yaşayabilsem keşke B: Çok fazla keşke var hayatımda B: İyikim olur mu...