"Ano ba Klaurus, nakikiliti ako."Napabuntong hininga nalang ako nang marinig kong malanding boses ni Katheryn mula sa loob ng kwarto ko.
And im sure may gagawin na namang kababuyan ang dalawang yon sa kwarto pa talaga namin. Mapakla akong mahinang natawa at walang gana akong bumaba ng hagdanan.
Kaylangan ko pang kumapit sa hawakan ng hagdanan at i blance ang katawan ko para makababa ng hagdan na ligtas.
"Ma'am, tulungan ko na po kayo."napangiti ako ng marinig kong boses ni yaya madel mula sa baba.
Rinig kong yapak niya papunta sakin at hinawakan niya ako sa siko ko para alalayan akong makababa ng hagdanan.
Nang makababa kami ay napangiti nalang ako sa gawi ni yaya Madel."Salamat po yaya Madel, pasensya na po sa istorbo."sabay himas sa batok ko.
"Ano kaba Ma'am, trabaho ko pong tulungan kayo."sabi niya kaya mas lalo akong napangiti.
Inupo niya ako sa upuan sa loob ng dinning area. Nag paalam muna si yaya Madel para kuhanin ang mga lutong pagkain mula sa kusina.
Minsan na tatanong ko sa sarili ko. Ano kaya itsura ng bahay namin? Ano kaya itsura ng mukha ko at anong itsura ng dinning area na ito? I sighe.
"Alam mo ba lagi kong nakikita sila Sir, Klaurus tas si Ma'am Katheryn na nag hahalikan!"kinikilig na sabi ng iba pang kasambahay sa hindi kalayuan.
Bulong bulungan pa sila naririnig ko rin naman sila. I shook my head."Bagay kaya sila ni Sir Klaurus! Unlike Ma'am Celina."Mas lalo nag hinaan ang bulungan nila pero sapat yon para marinig ko parin.
Mapait akong napabuntong hininta at pigil akong lumuha. Bakit kasi napaka iyakin ko?
Tumawag sakin si Sean. Hindi daw siya makaka bisita sakin ngayon dahil marami pa siyang gagawin na trabaho sa company niya. Sa mura niyang edad meron na siyang ma ipagmamalaki.
Balita ko hindi siya nakatira sa bahay ng magulang niya dahil naka bukod siya. Parang may sariling mundo.
Minsan hiyang hiya na nga ako kay, Sean eh. Nag mumukha tuloy akong pabigat sakanya. May problema nanga siya pro-problemahin niya pa ako.
Hindi ko maiwasan malumgkot dahil ilang araw nang hindi tumatawag sakin sila mom and dad na kamustahin ako. Naiintindihan ko naman sila dahil marami silang tinra-trabaho
Pero pano naman ako? Ganito naba talaga ang kapalaran ko? Maging kawawa nalang araw araw.
Paano kapag wala si Sean. Buhay pa kaya ako hangang ngayon? Siguro patay na ako kaka bugbog sakin ni Klaurus.
Naiinis ako sa sarili ko dahil hindi ko manlang kayang lumaban at protektahan ang sarili ko. Pero wala eh takot ako wala akong confident para makipag away.
"Ahhh shit Klaurus faster plss ahh!!"Natigilan ako ng marinig naming lahat ang napaka lakas na ungol ni Katheryn, umabot hangang dito sa Dinning area.
Iiyak nanaman ba ako? Sawang sawa na akong umiyak feeling ko nga manhid na 'ko.
Natigilan ako ng maramdaman kong may nag lagay na dalawang ear phone sa Tainga ko kaya hindi ko na narinig ang ungol ni Katheryn. Kundi ang nakaka relax na tugtog mula sa Ear phone.
BINABASA MO ANG
Change By Her Fate
Romansa*COVER NOT MINE* Yes I am blind, but I also have the right to feel the love of a Husband. the one who can take care of me and accept me even if I have a condition.. he's just like his family.. he treats me like Trash. Is this my destiny? let my lif...