Change By Her Fate

Chapter 5

"Buntis ako, Klaurus.."

Halos matumba ako sa kinakatayuan ko habang naka silip sa loob ng kwarto namin nang marinig kong sinabi iyon ni Katheryn. Parang yumanig ang mundo ko. At hindi ko namalayan na nag si tuluan na pala ang luha ko.

Hindi ko na kaya..

Napa takip ako sa bibig ko upang pigilan ang pag hikbi. I bit my lower lips habang mahigpit naman ang hawak ko sa Tungkod.

"A-ano?"rinig kong hindi makapaniwalang boses ni Klaurus.

Hindi makanapaniwala? How funny eh ilang beses na na may nangyari na sakanila pareho. Behind my back.

Mahina akong mapait na napatawa, hindi ko man lang sila makita pero rinig na rinig ko ang pinaguusapan nila pareho.

Kapag hindi ko kaya narinig ang usapan nila. Sasabihin kaya sakin ni Klaurus? Makikipag hiwalay na ba siya sakin dahil mag kakaroon na siya ng anak.

Papakawalan niya na ba ako at hahayaan na mamuhay nang normal.

Pero bakit parang ayaw ko?

Napasapo nalang ako sa noo at pinunasan ko ang basang luha ko sa pisngi gamit ang likuran ng palad ko.

I shook my head. Akmang tatalikdo na ako pero natigilan ako ng mag salita ulit si Katheryn.

"O-oo, im 3 weeks pregnant Klaurus. And im sure sayo ito dahil sayo ko lang naman binigay ang sarili ko."She said.

"YES!!"Natigilan ako nang marinig kong masayang usal ni Klaurus.

Para bang nanalo siya sa loto. Tangina naman napaka sakit. Imbis na kami ang gagawa nang sariling pamilya. Pero sa iba niya ginawa.

Sakin tinutok, pero sa kaibigan ko naman niya pinutok..

Hindi ko muli mapigilan na umiyak napahawak ako sa dibdib ko dahil naninikip ito at parang nadudurog isa isa.

Lagi nalang akong umiiyak. Kung dyamante lang ang luha ko siguro napaka yaman kona.

"Fuck thank you! Mag kaka anak narin ako sa wakas!"masayang sabi ni Klaurus na nag bigay pait na ngiti sakin.

His happy. Masaya siya sa iba.

Pero ako masaya ba?

"I love you Klaurus."hagulgol ni Katheryn.

"Im fucking love you too, Katheryn."

Masaya ako para sakanilang dalawa.

Mag kakaron na sila nang sarili nilang pamilya. Im sure na papalayain niya ako dahil wala na akong kwenta sa buhay niya.

Pero bakit ang sakit?

Mahina akong humikbi at tumalikod na ako. Mas gusto ko nalang mamatay kaysa itorture ang puso ko na paulit ulit na sinasaktan.

Kasalukuyan ako nandito sa garden habang naka upo. Nakatulala lang ako habang nililipad ang mahaba kong buhok dahil sa napaka lakas nang ihip ng hangin.