One Deep Love

Chapter 2

Athanasia's POV

The next day, dumating si Zaire galing tokyo, japan. Nang makarating sakanya ang balita na na-ospital si tita ay nag-book siya ng flight pauwi. Ngayon naman ay nag-request siya na gawan ko daw ng cake si tita dahil plano naming bumisita ngayon. Si kaius naman ay nasa kwarto pa niya at paniguradong tulog pa kahit magta-tanghali na ngayon.

"Ate, yung cake luto na." Agaw pansin ni zaire sakin. Mabilis ko namang pinuntahan ang oven at kinuha ang cake sa loob. Hinanda niya ang mga gagamitin at tumulong na din siya. White ang ginamit namin para ma-wrap ang cake tapos si zaire ang nag-design habang ako naman ay maghuhugas na sana ng pinag-gamitan pero pinigilan ako ni trixie kaya siya nalang ang pinahugas ko.

I also baked cupcakes for them para naman matikman nila ang gawa ko. Para kay tita lang daw kasi ang cake sabi zaire. Natawa ako sa naisip ko. Tinanggal ko ang gloves sa kamay ko at nag-luto na ng pananghalian namin. She said she would take care of the cake's decorations kaya hinayaan ko na. Magluluto nalang ako ng pananghalian namin.

I prepared the ingredients for minudo at chicken carbonara after I cooked rice pilaf. They prefer that than white rice so better cook that one. Hindi naman naabutan ng ilang oras ang pag-luto ko at kinuha ko na ang lalagyan ng mga ulam at kanin.

"Stefanie, paki-lagay nito sa dining room. Thank you." Umalis na ako ng kitchen matapos makuha ni stefanie at Iuhence at mga niluto ko. Iuhence is the chef here in their house pero gusto ko lang talaga na mag-luto kaya hinayaan na niya kami since he has no choice.

"Zaire, aakyatin ko muna ang kuya mo. Since tapos kana naman, dumeretso kana sa dining room. Lunch is ready." Paalam ko dito. Hindi ko na hinintay pa ang sagot nito at dumeretso na sa itaas. Kinatok ko siya pero walang nagbu-bukas kaya pinihit ko nalang pabukas ang door knob. Naabutan kong walang tao sa loob at nakasara pa ang kurtina nito kaya hinawi ko iyon at itinali.

Himala at maayos na ang kwarto niya.

Yung kama niya ay naka-ayos na. And also, his bathroom mirror ay naayos na rin kahapon. Wala nang problema. Bumukas ang bathroom door kaya lumingon ako doon. Nginitian ko siya ng makita ko.

"Good afternoon, kaius. How's your sleep?" Agarang tanong ko. Naka-ayos na ito. Pinupunasan pa lang nito ang kaniyang buhok.

"Good afternoon. It's great. I slept well." Tumango ako. Nagtungo ako sa pintuan at inilabas ang kalahating katawan.

"That's great. And oh, lunch is ready. Tayo nalang ang hinihintay. You goin with me?" Tumango naman ito. Aakma na siyang pupunta sakin pero pumasok ulit ako at hinatak siya papunta sa vanity mirror at kumuha ako ng suklay. Sinuklay ko ang buhok niya at ng masiguro kong ayos na siya ay hinatak ko na siya palabas. Pagdating sa dining room ay naabutan namin silang inaayos ang hapag-kainan at nang makita nila kami ay nag-bow sila. Si zaire naman ay lumapit sa kuya niya at nakipag-apir.

"Good afternoon, brother. Lunch is ready." Tinanguan naman siya ni kaius at hinatak niya ako papunta sa isang upuan at pina-upo. Tumabi naman siya sakin at sa kabilang gilid ko naman ay si zaire na ang laki ng ngiti ng makita ang cupcakes.

She's such a dessert lover. Ang hilig-hilig sa pagkain.

Hinintay namin si tito na dumating at ng makapasok siya ay binati namin siya.

"Good afternoon, tito."

"Good afternoon, daddy."

"Afternoon, dad."

Kaniya-kaniyang bati namin. Binati din naman kami ni tito at umupo na siya sa kaniyang upuan. Nilagyan ng mga maids ng table napkin ang hita namin at nag-pasalamat naman kami. Later on, ay kumain na kami. We discussed some things and after that ay nag-punta na kami sa ospital. While on the way, nag-usap naman kami ng kung ano-anong mausapan at pag dating namin ay mabilis kaming pumasok sa loob. We went to tita's room.