One Deep Love

Chapter 39

Luna's POV

Napa-hawak ako sa ulo ko matapos kong mai-mulat ang mga mata sa hindi pamilyar na kwarto. Nasaan ako? Is this a hospital? What happened? Anong ginagawa ko rito? I tried to recall what happened but I don't remember being with someone in that old building.

I even hugged him for god's sake! I don't even know him! How could you hug a stranger, luna?!

Nabaling ang tingin ko sa pintuan ng bumukas ito at pumasok si papa na may nag-aalalang mukha. My mood suddenly lit up when I saw him with my brothers. Nandito din si Kuya Lucas na akala ko ay may busy schedule.

"Papa! You're here!" Masaya kong ani at akma na akong bababa sana sa hospital bed ng mapansin ko ang isang lalaki na nakatingin sa akin ng may kung anong emosyon sa kanyang mga mata. I didn't look at him because of the sudden fast beat of my heart. Baka kinakabahan lang ako.

"Hey, princess. Are you okay now?" Kuya primo tried to hide the sadness in his voice but he can't fool me. What the heck is happening? Bakit ang weird ata nila ngayon?

Whatever. Just go with the flow, luna. Don't make them worry about you.

"Of course, Kuya. I'm fine. By the way, can I go home now?" I eagerly asked. Hindi ko kasi gusto ang baho ng hospital dahil nahihilo ako. Gusto ko ng umuwi.

"Dad will ask the doctor about that. Let's just wait until your doctor discharges you, okay?" I just nodded when he caressed my hair. Napatingin ako kay Owen ng makita kong titig na titig siya sa akin. Tinaasan ko siya ng kilay at binigyan ng nagta-tanong na tingin pero inilingan niya lang ako.

"Wala ka bang nakakalimutan, anak?" Taka akong tumingin kay papa ng dahil sa tanong niya. I shook my head twice and tried to recall the things that happened pero wala naman akong nakakalimutan. I'm sure I'm not forgetting something.

But, what is this feeling?

"Uh, wala naman po papa. Bakit? May nakalimutan po ba ako?" Nag-alangan pa ako sa naging tanong ko hanggang sa may taong pumasok sa isipan ko dahilan para manlaki ang mga mata ko.

May nakalimutan nga ako!

"I think I forgot someone, papa!" Nanlalaki ang mga mata kong ani. Nawerduhan pa ako ng makita kong na-alerto sila pero isinantabi ko muna iyon.

"Do you remember now, princess? Who is it?" Tanong ni Kuya Auden.

"Si genesis! Nasaan si genesis?! Okay lang ba siya? Nandito rin ba siya?!" Nataranta ako dahil naalala kong hindi maayos ang lagay niya matapos ang insidente doon sa building.

Napa-tampal sa noo si papa at Kuya Ash tapos si Kuya Lucas naman ay napailing pati sila Kuya Auden at Kuya Primo ay ganun din ang naging reaksyon. Ano bang nangyayari? Bakit ang weird nila? Totoo naman kasi ang sinabi ko! Nakalimutan kong kamustahin si genesis matapos naming mahulog dahil dumeretso ako doon sa estranghero tapos niyakap ko siya!

Dumb, luna! That was so uncool for someone as cool as you!

Damn it!

"Ugh, seriously?! Dad, of all the things she could remember why that woman?" Kuya Kai said as he turn his head to face dad. Napa-pitlag ako ng biglang lumabas ang lalaki na hindi ko kilala at malakas na isinara ang pintuan na kulang na lang ay masira na sa lakas ng impact.

Huh? What was that?

"Sino ba yun, papa? Bakit parang galit ata?" Tanong ko at tinuro ang pintuan na nilabasan niya.

"He's your...." I blinked my eyes twice while waiting for his answer that took so damn long. Who is he? Come on, tell me! I can't and don't remember knowing that person in my life. I need an answer! Is he one of our distant relatives? Or my new driver?