Chapter 7

112 5 3
                                        

Mom? What are we doing here?" Tanong ko sa ina ko. Nasa lugar kami na patag at puno ng red spider lilies ang lugar. Nakahawak ako sa kamay ng ina ko at nakangiti naman ito na nakatingin sa lugar.

"Palagi mong tatandaan ang pangalan mo, you understand me?" Tumango ako. She kneeled and caressed my cheeks. Taka ko naman siyang tinignan. "Kahit anong mangyari ay wag na wag mong kakalimutan ang pangalan mo. That is your only hope para makabalik ka sa kanila. Sa pamilya mo."

Kunot-noo ko naman siyang tinignan. I don't understand her.
Ano ang sinasabi niya? It's my first time seeing her face, but it feels strange. Para bang kilala siya ng puso ko. Who is she anyway? Why am I calling her "mom"?

"This place is in japan, my daughter. This is the place where I'll be free. While you, no matter what happens, you must remember your name. You are the only princess of our family, so you must stay alive. You're the only one who can help our family." Teka, sino ba siya? My daughter? Her face is clear, but I don't remember mom has this kind of face.

"What are you saying? I don't understand you." Sagot ko naman. Nginitian naman ako nito at niyakap.

"I will miss you, luna. Please don't forget me, baby. Whatever happens, Don't forget your mother's name." Takang-taka ako sa inaakto niya pero hinayaan ko nalang siyang yakapin ako.

Don't forget my mother's name? Eh saulo ko naman ang pangalan ni mommy. Why would I forget my mom's name?

Naging alerto ako ng may marinig na putok ng baril at agaran na napalingon sa likuran namin. There, I saw a man holding a gun while glaring at the woman beside me.

"Khanna Siren De Alger! How dare you escape from me!" Sigaw nito at tinutukan ng baril ang babae.

"Go on! Shoot me, father! I would be glad if you pull the trigger, but don't hurt my daughter." Hinarang niya ang sarili sa akin at nanatili naman akong nagtataka. Anong nangyayari? I mean, alam ko na nagkakapatayan na sila pero ang ikinatataka ko ay ang pangalan niya.

"I would not hurt my granddaughter, Siren. If you would just hand her over to me, you wouldn't suffer anymore."

Granddaughter? Is he pertaining to me? Wala namang ibang tao dito kundi kaming tatlo.

"Hinding hindi ko ibibigay ang anak ko sayo, Matteo! You're a psycho! A demon! You're so ruthless! You killed mother!" Palipat-lipat ang tingin ko sa dalawa na para bang inaalala sila.

"She's useless, so I might as well remove her from the map. At ikaw ang susunod sa nanay mo kapag hindi ka sumunod sakin." Bato nitong lalaki sa kanya kaya napabaling na naman ako.

"I really hate you! I regret having you as my father!"

"I also regret having you as my first born child! You are nothing but a piece of shit that has been born in this world by mistake. And I regret loving your mother." Napaluhod ang babae ng paputukan ng tatay nito ang magkabilang binti niya.

"Mom! Stay away from my mother, grandpa! Please don't kill her!" Sigaw ko sakanya at niyakap ang tuhod niya para hindi siya makalapit sa babae.

"Lucia, apo, tumigil ka. I will show you how I kill your mother. And I want you, to watch me kill her. You understand?" Napalunok ang batang ako ng tutukan ito ng baril sa ulo.

"No! Don't touch her, you fucking-" Napahiyaw sa sakit ang babae ng barilin siya nito sa tagiliran.

"No, mom!" Aakma nang tatakbo ang bata papunta sa nanay nito ng kinarga siyang parang sako ng kaniyang lolo.

"N-no, luna... E-escape.." Tumayo ulit ang babae at aakmang susugurin ang tatay nito ng kalabitin nitong muli ang gatilyo ng tatlong beses. Natamaan siya sa magkabilang balikat at sa paa nito.

One Deep Love Where stories live. Discover now