SAM's POV
Sinamahan ko muna si Zoe sa parking lot, ang sabi daw kasi ni Emrys dito nalang sila magkikita after dahil sabay na silang pupunta sa bahay nina Emrys.
While waiting, hinayaan ko muna si Zoe na umupo sa may gilid at mag-ikot-ikot muna ako.
- - -
Sa kalagitnaan ng aking pag-iikot, nakarating na ako sa labas. Saktong nahagip ng aking mga mata ang ginawa ni Gavin.
Yes, siya na naman ang nakita ko. But this time, he did something which is very heartwarming.
May nakidaan na pulubing bata at umiiyak ito. Parang hindi pa nga ito nakakapagsalita. Tinuro lamang ng bata ang kanyang tiyan at parang humihingi ito ng pagkain.
Walang kaarte-arteng hinawakan ni Gavin ang kamay ng bata kahit napakadumi na nito. Dinala niya ito sa di kalayuang restaurant.
Hinintay ko talaga na lumabas sila. Hanggang sa nangyari na nga ito. Nang lumabas si Gavin, hawak pa rin niya ang kamay ng bata. Bago pa man umalis ang batang pulubi, humingi muna ito ng permiso kay Gavin ng isang yakap. Ang kyut!
>_<
The fuck! The way he hugged that kid and smiled na parang ewan, it makes my heart like feel like parang may something na something.
Basta. Something. Search mo nalang heart ko sa google, may something na lalabas diyan!
-_-
He gave a high five to that kid and waved at him nang umalis na ito. Tiningnan ko siya ulit at nakangiti itong nakatingin sa baba.
Wait... Did he just? No... I can't be wrong. There's a tear in his eye? The heck! What's wrong? Lapitan ko kaya siya?
"Aray!" may biglang sumulpot at bumangga sa'kin.
"Oh! I'm sorry!... Here let me help you!" anang lalaking nakabangga sa'kin. He offered his hand. Hindi pa man ako nakatayo, humarap muna ako. Tangina. Si Emrys pala.
Shet ang gwapo niya! Tangina nasastarstruck ako. Potangina! Gago! Kingina! Pukinangina! Punyeta! Kinangina! Piste! Yawa! Giatay!
>_<
Ang pogi niya talaga, like tangina. When I looked at him, with the sun kissing on his face, is just. Fawk!
"O-oh! H-hey? E-emrys right?" nauutal na asik ko at mabilis na tumayo. Myghad, sinong hindi mauutal kung ganito ka gwapo yung kaharap mo.
I can't even imagine being Zoe. Nakikipagsagupaan siya sa lalaking ganito ka gwapo? Zoe? Gurl?
"Yes? W-wait how did you know my name? Have we met before? Are we like related or something?" tanong niya. Tangina, even his accent is making me weak.
"Ahh! No! Actually, nag-ikot-ikot lang naman ako dito. I was actually waiting for you and was actually looking for you kasi kanina pa naghihintay si Zoe sa parking lot." paliwanag ko.
"Wait? Si Zoe? Kanina pa?"
"Yeah. Nakwento niya kasi sa'kin na you had a task to make at kasama siya dito. You offered na doon niyo na gagawin sa bahay mo." sabi ko. Napakamot siya sa kanyang noo at napatawa.
"Ohh! Haha! I forgot. I'm sorry—Pero, I think my house is pretty big for her to come over. And I'm just living by myself, no pets, no parents, no friends, no siblings, no maids, not everything. Baka matakot siya or baka hindi niya kakayanin." inosenteng anito.
"A-ahh gano'n ba? Eh, ba't hindi siya kausapin mo?! Ba't ako?! Ako ba si Zoe?! Ugh! Myghad. Nasisira yung ganda ko. Huhu!" biro ko at sinalubong naman ng napakalambing na tawa nito.
