ADRIAN's POV
It' already 8:00 AM. Tulog pa rin yung roommate ko. Wala kasi kaming pasok today, dala na rin ng boredom, I decided to go to the park for a while. Chill there, or I can also bring my bike. Magbabike nalang ako.
- - -
Minutes after preparing, I was thinking to invite Gavin and Sam, baka kasi gusto din nilang magbike, pampawala rin ng puot sa katawan dahil alam ko na nagtatalo na naman iyong dalawang 'yon.
Nagmadali na akong pumunta sa kwarto nila. Nasa labas pa lang ako, all I heard was like "Ba't ba kasi ito yung niluto mo? Expired na yan oh!" si Gav. Sumisigaw! Nanaman!
"Sabi mo kasi kahit anong nasa ref lulutuin ko, eh yan nalang naman ang natira aba iyan nalang din ang niluto ko. Alangan naman yung yelo yung lulutuin ko. O baka naman gusto mo yung ref lulutuin ko! Tangina mo! Ikaw na nga nagpapaluto sa'kin ta's ikaw pa 'tong nagrereklamo!" si Sam. Sumisigaw din. Nako!
-,-
"Fine! Lalabas nalang ako, maghahanap nalang ako ng pagkain. Don't even expect na bibilhan kita."
"Why would I expect? Tsk, you want me to expect a kind gesture from you? Tangina? Sa demonyong katulad mo pa talaga ako aasa ng kabutihang asal? Fuck!"
Tsk, Sam din naman eh. Don't talk to him like that.
Gigil na gigil na ako at gusto ko ng pumasok pero at the same time parang ayaw ko rin. Magiging immature nalang sila palagi kung aasa silang may magbabati sa kanila. I want them to fix this by their own. Hindi na sila bata. At iyan ang gusto kong marealize nila. Na hindi na sila pinapadede at sinusubuan na kailangan pang awatin ng mga magulang para hindi mag-away.
"Sam... Please... Don't mind if aalis nalang muna ako ha. I don't wanna hurt your feelings. Ayokong makapagsalita ng masakit.... I-I'm just gonna get some food. Go have yours. Magbabike lang ako!" ani Gavin. I can feel his patience. He's really trying to be patient, na hindi siya makakapagsalita ng masama kay Sam. Feeling ko nanggigigil na rin siya.
*DOOR STRONGLY OPENED*
Gagi, nagulat ako do'n. It's Gavin, nakakunot-noo tsaka pawis na pawis, hawak ang bike niya.
"Hey, I was just gonna ask you kung bike muna tayo. I'm so bored, bro."
"Nakikita mo naman siguro itong dala ko? Hindi ba, Adrian? Bisekleta?!" walang emosyong anito.
"Y-yes! Ofcourse!.... So, let's go?" asik ko. He just rolled his eyes at nauna nang umalis. "B-but how about Sa-"
"Don't even try to mention that kid! Ilayo mo muna ako sa taong iyon!" pagsapaw nito. Palihim akong natawa. He was seriously mad. Gagi, nanahimik nalang ako. Baka kasi sa'kin pa niya ibato yung galit niya.
Pwede rin naman. Babatuhin niya ako ng galit, babatuhin ko siya ng bato.
- - -
Nag-uusap kami habang naglalakad papuntang park. I was trying to have a conversation with him. Ako na rin kasi yung nahihiya. Pinagtitinginan na siya ng mga girls na nakakasalubong namin.
"Hey, what's wrong? Ba't kanina ka pa nakasimangot riyan?" tanong ko dito kahit alam ko naman yung sagot. Trying to get my bro's attention. Know what I'm sayin?
"Hayst, it's Sam! Again!... I don't know, pero palagi na talagang nang-iinit ang ulo ko sa kanya. He's making me sick all day!" anito. Magkasalubong pa rin ang kanyang mga kilay.
"Why? What happened? Nag-away na naman ba kayo?"
"Tatanga-tanga kasi eh. Kung hindi ako kumuha ng spoon, eh hindi ko makikita na expired na pala yung niluto niyang hotdog! Ta's ang sakit pa niyang magsalita. I hate his mouth. Kinda trashy!"
