The CEO's Weakness | UNDER EDITING

Chapter 04

When their maids opened the door for us, Shiro held my hand tightly as we walked thru their dinning area.

"Shiro, thankyou for coming anak.." his Mom hugged him tightly before she looked at me.

"I didn't came because I want to," tumingin si Shiro ng masama sa tatay niyang naka-wheel chair. "I came because my girlfriend forced me."

Ano daw?! Kikiligin ba ko, o, maiinis?! Hindi niya ako girlfriend!

"Architect Ezryn Avila, right?" tanong saakin ng nanay niya. Malamang ay natatandaan kung sino ako.

I respectfully nodded.

"Girlfriend ka ni Ezekiel? Since when, 'nak?" tanong nanaman niya. Ezekiel? 'Yun ba ang tawag nila kay Shiro?

"Don't ask her or me about our relationship, I came here for the dinner, not for your questions. Stop digging some facts about our relationship, ngayon pa lang ay sinasabihan ko na kayo, kilala na kita." nilampasan siya ni Shiro at umupo sa malayo sa tatay niya. Hinila din niya ang upuan para sa 'kin.

"Shir-"

"Don't talk to me like you didn't cheated on my Mom a lot of times. Kung ang asawa mo napatawad ka na sa lahat ng natarantaduhang ginawa mo, ako, hindi." Shiro cut his dad off. Napayuko naman ang matanda at uminom ng tubig.

"Shiro, that's enough." I whispered.

"No. Nothing is enough when it comes to that fucking cheater." dumiin naman ang boses niya.

Napatingin sakaniya ang nanay niya saka umiling na para bang sinasabi nito na tumigil na si Shiro, pero si Shiro ay nakangisi lang ng sarkastikto.

"Let's just eat. Aalis din kami mamayang madaling araw." ani nanaman niya.

"Delikado magdrive sa express way ng madilim ang daan, Ezekiel. Bukas ng umaga na kayo umuwi." sabat ng Daddy niya. Mukhang may malalang sakit pa ito.

"Sino ka para utusan ak-"

"Shiro! Stop, anak. Stop. Kung 'yan ang pinunta mo dito, para bastos-bastusin ang daddy mo, sana hindi na lang kita inimbita." his Mom cut him off.

"Sino ba may sabing imbitahin niyo ko? Nakakapag-hapunan naman kayo madalas ng wala ako, ah. At 'yung sinabi mo, Ma. Daddy? Daddy, ha?! Putangina, wala na 'kong tatay!" napatayo si Shiro kaya kahit ang nananahimik niyang kapatid na nakangiti lang sa tapat ko ay nagulat.

"S-sit down, Shiro.. may gusto lang akong ibigay sa 'yo.." utos sakaniya ng tatay niya, iniabot pa nito ang sobre sakaniya.

"What's this?" tanong ni Shiro, sumama din ang tingin nito sa sariling Ama.

Galit nga talaga siya sa tatay niya.

"A cheque costs 300,000 pesos. That's yours. You can use that on your business," sagot ng tatay niya. Binato naman ni Shiro ang sobreng 'yun sa sahig saka na umupo.

"I don't need any money from you," saad niya.

Napahinga na lang ako ng malalim dahil kahit ako ay hindi nagustuhan ang ginawa ni Shiro, oo aaminin 'ko hindi maganda ang ginawa ng tatay niya lalo na't madaming beses niyang ginawa 'yon.

Pero hindi mahirap ang magpatawad, tao lang si Shiro, dinaig niya ang Diyos kung magpatawad.

"Atleast, tinuturing ka nilang anak." pagbasag ko sa katahimikan habang andito kaming dalawa sa swing ng pool side. Tanging ilaw galing sa ilalim ng pool nila ang nagsisilbing liwanag dito.

"Are you okay?" he asked. He even pulled his hair back.

"Ayos lang ako, ang sinasabi ko, atleast ikaw tinuring kang anak ng tatay mo kahit na nagloko siya ng-"