The CEO's Weakness | UNDER EDITING

Chapter 49

As I opened my eyes, Eloise and Axl are hugging me, while Shiro is hugging himself. I smiled and went to the bathroom.

Nang maayos ko na ang sarili ko ay ginising ko na si Shiro dahil pupunta kami ngayon ng Laguna, kung saan nakatira sila tita.

While having breakfast with them, Axl looked at me and smiled, I gave him a small smile too before looking at Eloise who's glaring at her dad.

Shiro was just laughing secretly. Sinipa ko ang paa niya sa ilalim at tinignan din siya ng masama.

"Pati bata." I mumbled, he glared at me too so I rolled my eyes on him and kicked his legs under the table and smiled at Eloise.

"Iwan kayo dito, may pupuntahan kami, okay?" wika ko nang makababa ako at nakita silang nagtatakbuhan nanaman.

Sa luwang ba naman ng bahay na 'to, maaari na nilang gawing playground.

Parehas silang tumango kaya nagpaalam na kami at sumakay na ng kotse. Nang makarating doon, ako muna ang bumaba.

Nagtinginan pa saakin ang mga tao dito. May nabangga akong isang babaeng pamilyar ang mukha saakin na pumasok kung saan sila tita.

Pumasok ako roon, at binaba ang tinaas ang shades na suot ko. Tinignan naman ako nung babaeng nabangga ko. Naka uniform pa ito, at mukhang papasok pa lang ng eskwelahan.

I saw tita who's feeding a baby. When our eyes met, I looked away and looked at my back where Shiro is. Naglakad siya palapit saakin at bumulong.

"You got this."

Kinakabahan akong pumasok sa bahay nila ate Elaiza. Wala pa rin itong pinagbago. Lumabas mula sa pinto si kuya Rhalf na may dalang alak.

"Sino ka?" tanong niya saakin nang makita ako.

"Oo nga po. Sino po kayo?" tanong noong nabangga ko.

"Architect Ezryn Trishia Avila.." I offered my hand. Their eyes widened when they realized who I am.

"T-tita.." bulong ni Louisse. Ang laki na niya.

"Louisse! 'Yung anak mo iyak ng iyak!" rinig kong sigaw ni ate Elaiza na lumabas din. "Ikaw naman! Umagang umaga umiinom ka! Kung inalagaan mo 'yung apo mo roon e'di nakatulong ka pa!" panenermon nito sa sariling asawa.

My lips parted. "M-may anak ka na, Louisse?" utal na tanong ko. Ang bata pa niya. Walong taon siya nung huli kaming nagkita.

Limang taon na, so, thirteen years old pa lang siya. Pero may anak na?

"Sino ka?" tanong saakin ni ate Elaiza at tinignan ako pababa. "Ang gara mo, ah, pwede b-" I cut her off and offered my hand.

"Architect Ezryn Trishia Avila..." nanginginig ang boses ko. Hindi ko alam asaan ang mga magulang niya. "It was nice seeing you again.. Elaiza."

Bumalik si Louisse at may dala na itong sanggol, pero agad din niyang pinasa ang sanggol sa lalaking nasa likod niya na mukhang ka edad lang niya.

"Sino ito, Elai?" rinig kong tanong ng nanay niya mula sa likod ko. Nang lingunin ko naman ito ay basang basa ang damit, pawis na pawis at may bula pa sa kamay. Mukhang naglalaba.

"G-goodmorning, Mrs. Avila. I'm Architect Ezryn Trishia Avila,"

Her lips parted and tried to held my chin when I avoided.

"Hindi na rin ako magtatagal pa dito. Gusto ko lang sabihin sainyo na.. Pinapatawad ko na kayo. Iyon lang ang pinunta ko. Paalam." akmang aalis na sana ako sa lugar na 'yon nang biglang hawakan ni Elaiza ang kamay ko at hinila ako, dahilan para matumba ako.

Agad na lumapit ang mga tauhan ni Shiro saka ako tinulungang tumayo.

"Architect, ayos ka lang?" tanong saakin ni Ivan matapos akong tulungan.

Namilog ang mga mata nila nang makita ang mga maskuladong lalaki na nakapaligid saakin. "'Wag niyo na hong hawakan si Architect, baka kung ano pa ang magawa ng asawa niya sainyo." bilin ni Ivan.

"S-sinong asawa?" natatakot na sagot ng nanay nila.

"Si Salazar ho, kaya kung ayaw niyong maglaho sa mundong-ibabaw, 'wag niyo na hong hahawakan ang asawa niya." Ivan answered.

Nakapaligid sila saakin habang naglalakad ako pabalik sa sasakyan. Tumingin pa saakin si tita at agad ding nagiwas nang umiyak na ang alaga niyang bata. Baka anak niya.

"You did great." bungad ni Shiro nang makabalik ako ng sasakyan. Sumakay sa shotgun seat si Ivan habang ang mga kasama niya ay nasa kabilang sasakyan.

"She did great, Sir. Pero, natumba 'yan." sabat niya. Pasimple ko siyang pinalo at umirap.

Shiro's brows furrowed. "And why?" he asked.

"Kasi-" I cut him off.

"Napatid lang ako doon sa malaking bato, pero ayos lang ako, uwi na tayo,"

Ang daldal talaga niya kahit kailan. Ang sarap sabunutan hanggang sa makalbo.

Nang makauwi sa bahay ay agad akong niyakap ni Eloise at Axl. Kaliligo lang nila at naglalaro nanaman.

"Tama na ang paglalaro, magpahinga na kayo," utos ko bago umakyat para makapag pahinga.

I can't believe Louisse had her child at a young age. I will never tolerate that teenage pregnancy of hers. I will not let Eloise have her first pregnancy at a young age.

Damn. Louisse's parents tolerated her? Well. Maagang nagkaanak si Elaiza noon, nakunan nga lang dahil sa pagiging pabaya niya. Hindi na ako nagtaka kung ganoon din ang nangyari kay Louisse.

I didn't saw Erthia. But I saw her son playing with mud.

"May anak na si Louisse." wika ko nang makitang pumasok si Shiro sa kwarto. Pinagtaasan naman niya ako ng kilay, halatang hindi naniniwala sa sinabi ko. "Totoo, may anak na siya."

"Damn. How old is she?" he asked.

"I guess, thirteen?" I laughed sarcastically, "I will never tolerate teenage pregnancy," I told him while removing my makeup.

"I will never let my daughter have her first pregnancy at her young age. Fuck. Never normalize that fucking teenage pregnancy."

"Paano nila nalalaman 'yung mga ganoong bagay sa murang edad? Saan nila natutunang gawin 'yon?" tanong ko.

"Baka nakita nila sa magulang nila." nagkibit balikat siya.

"And? Kapag ba nakita nila, gagayahin na agad nila? Hindi ba nila alam na ikakasira ng buhay nila 'yon?" umirap ako.

"Let them be, Ezryn. Basta si Eloise hindi ko hahayaang mabuntis ng maaga, mapapatay ko yung lalaki." he laughed.

"Tangina. 'Wag na nga nating pagusapan 'yan. Nakakadiri." I made a face.

Hinila niya ang kamay ko at pinahiga ako sa couch, saka siya pumatong saakin, "E'di gawin na lang natin," he whispered as he kissed me.

The CEO's Weakness