The CEO's Weakness | UNDER EDITING

Chapter 46

"Welcome back, bff!" punong enerhiya na bati saakin ni Zaliah, niyakap pa niya ako na parang bang sampong taon niya akong hindi nakita. Nilagay ko ang bag ko sa lamesa, at tumingin sakaniya. "Ay, hindi mo kasama si Eloise," ngumuso siya.

"Nakita mo na ba si Shiro?" nakangiting tanong ko na inilingan niya. "Then I guess you need to see him first."

"Bakit?" natatakot na tanong niya dahil sa tono ko.

Naglakad na lang ako palagpas sakaniya at pumasok ng opisina ni Shiro kasama siya, tinuro ko si Eloise na nakaupo sa swivel chair ng daddy niya habang may inaayos naman si Shiro na papeles sa harap ni Eloise.

"Ayan, si Eloise." wika ko kay Zaliah. Dali-dali siyang tumakbo para yakapin si Eloise, nabangga pa niya ang likod ni Shiro kakamadali.

"Pahiram." paalam niya nang mabuhat na nito si Eloise.

"Just don't give her any sweets." paalala ni Shiro saka ako inakbayan.

"Aba'y opo," Zaliah playfully nodded. "Bye." as she closed the door. Pumasok naman sa opisina si Ivan kaya agad na natanggal ang pagkakaakbay saakin ni Shiro saka umayos ng tayo.

"Tago pa kayo. Mukha kayong mga-"

"What?" Shiro cut him off and raised a brow.

"Mga pato. 'Yung nag-si-sweet-sweetan sa ilog? Basta 'yun." he compared.

"That's swans, not ducks." pagtama ni Shiro saka ulit ako inakbayan palabas ng opisina kaya naiwan nang mag isa roon si Ivan.

Agad ko ding tinanggal 'yon at umayos nang tayo, nagpaalam na din ako para mag-trabaho na, madami din siyang meetings ngayon.

Si Zaliah na rin ang magaalaga kay Eloise dahil pinasa saakin ni Shiro ang lahat ng gagawin ng kaibigan ko para may magalaga sa anak namin. Mautak. Ako ang mapapagod.

"Sis, sabi ni Shiro dito daw muna kami ni Eloise, andyan kasi si Francine kasama yung anak nila." pumasok si Zaliah na ngayon ay buhat-buhat na si Eloise.

Binagsak ko ang lapis na hawak ko, at pasimpleng sumilip, I saw Francine who entered Shiro's office with Axl.

"Zal, iuwi ko na lang si Eloise..." wika ko habang inaayos ang laman ng bag. Ayokong makita siya ni Francine, baka kung anong gawin niya sa anak ko, kilala ko na ang babaeng 'yon.

"What? Sama ako!" tumayo siya. Akmang lalabas na sana kami ng opisina ko, nang biglang makasalubong namin si Ivan.

"Tawag ka ni Shiro, may kasalanan ka, hala," pambibintang niya. Pinalo ko naman ang braso nito. "Isama mo daw si El-"

"Hindi kailangang kasama ang anak namin. Andon si Francine." I cut him off and rolled my eyes.

"Eh pinapasama nga niya, e. Anong magagawa ko?" pagmamatigas niya.

"Sinong susundin mo? Ako, o si Shiro?" I raises a brow.

Ngumisi siya. "Si Shiro, siya ang nagpapasweldo sa 'kin, e,"

"Ivan, may singkwenta mil ako dito sa bag, gusto mo?" pinaningkitan ko siya ng mata.

"Hindi."

"Talaga?" pinakita ko sakaniya ang pera.

"'Wag mo na isama si Eloise, dahil andon si Francine," kinuha niya sa 'kin 'yun at agad binulsa kahit na hindi kasya.

Iniwan ko nga si Eloise kay Zaliah at sabay na kaming pumasok ni Ivan sa office ni Shiro.

Nakaupo siya ngayon sa swivel chair niya, naka tanggal ang americana coat at nakataas ang mga paa sa lamesa, habang si Francine ay nakaupo sa harap niya, at ang anak nila ay nakaupo sa couch.

Francine looked at me from head to toe so I rolled my eyes on her before walking beside Shiro.

"Greet my wife, Francine." Shiro commanded that made Francine's lips parted.

"Wife? Are you of your mind?" binagsak ni Francine ang palad niya sa lamesa ni Shiro, "I am your wife, now greet me, Ezryn." utos naman niya saakin.

"You're just my friend, I never loved you as a my son's mother, I only loved you as a friend." mariin na wika ni Shiro. "Ivan, where's my daughter, and what's on your pocket?" he looked at Ivan who's asking me to help him what to answer.

"Nasa.. Naka.. Ewan ko kay Ezryn!" sumama ang tingin nito saakin.

"Where's my daughter?"

"Correction. Son. Where's your son? Ayun oh, nakaupo, naglalaro." sabat nanaman ni Francine. Hinawakan ni Shiro ang bewang ko at hinila ako palapit sakaniya.

"Daughter. My daughter. Babaeng anak. 'Wag kang bingi." masungit na sagot ni Shiro at muling tumingin kay Ivan na ngayon ay nagtatago na ng tawa. "What's on your pocket?"

"I-ito? Wala.. sigarilyo.." he lied.

"Cigarettes? Give me one," inilahad ni Shiro ang palad niya. "Answer my question first, where's my daughter?"

"Ezryn, balik ko na lang sa lamesa mo 'tong singkwenta mil mo, malilinti-" tumayo si Shiro at kumunot ang noo dahil sa narinig.

"What? Singkwenta mil? Bakit ka niya binigyan ng ganyan kalaking pera?" kunot noong tanong niya.

"Ayaw kasi niyang ipasama dito si Eloise dahil andito si Francine, pero hinarang ko, tapos binigyan niya ko ng singkwenta mil, sayang naman e'di tinanggap ko na," ngumisi siya at pinakita kay Shiro ang perang binigay ko. Sumama tuloy ang tingin nito sa 'kin, epal talaga 'tong si Ivan.

"Damn." mura ni Shiro at dali-daling lumabas ng opisina kaya sinundan na siya ni Ivan.

Naiwan naman ako dito, kaharap si Francine, hindi ko na sinundan pa sila Shiro dahil alam ko namang kukunin lang niya si Eloise sa opisina ko.

"Who's Eloise?" tanong ni Francine at binasag ang katahimikan saaming dalawa, nang aasar akong nag kibit balikat at ngumisi habang kunyareng inaayos ang mga papeles na nakalagay sa lamesa ni Shiro.

"Ans-" hindi na niya natuloy ang sasabihin niya nang agad bumukas ang pinto at pumasok si Shiro na ngayon ay kasama na si Eloise.

"This is Eloise Theanell Salazar, my daughter." pagpapakilala ni Shiro habang naglalakad sila ni Eloise palapit saakin.

Francine's eyes widened when she saw Eloise who's holding Shiro's hand. Wala namang kaalam alam ang anak ko nang paupuin siya ni Shiro sa hita nito. "Any questions, Francine?" Shiro raised his brow.

"Paano nangyari 'to? Buntis ka Ezryn nung naghiwalay kayo?" tanong niya saakin na tinanguan ko.

"Surprised?" I smiled.

"You should thank her, she sacrificed her happiness just for your happiness." sabat ni Shiro.

"What do you mean?" nagtatakang tanong ni Francine.

"Pinasantabi ko ang kasiyahan ko, para lang maging masaya ka." I answered with a small smile plastered on my lips, "Lumaking walang ama si Eloise, dahil mas pinili kong 'wag sabihin kay Shiro ang tungkol sa anak namin dahil alam kong tatakasan niya ang responsibilidad niya sa anak niyo para lang magawa ang responsibilidad sa anak namin. Pero hindi ako humihingi ng kung anong thank you galing sa 'yo, wala din akong hinihinging kapalit."

The CEO's Weakness