The CEO's Weakness | UNDER EDITING

Chapter 23

Nang makauwi kami ay bumungad saamin ang mga pinsan niyang nagtatakbuhan sa buong bahay, habang ang mga tito at tita naman niya ay ka-kwentuhan ang magulang nito.

"Sorry, kuya!" paghingi ng tawag nung pinsan niyang nakabunggo sakaniya.

Tahimik kaming umakyat na tatlo at nag-stay na lang sa kwarto ni Shiro, humiga siya sa kama, habang si Shertia ay nakahawak pa din sa damit ko, na para bang kakainin siya ng mga taong nasa harap niya kanina.

Mas lalong humigpit ang hawak niya nang may biglang kalabog sa pinto, inis na bumangon si Shiro, at binuksan 'yon, agad namang nagsitakbuhan ang mga pinsan niya sa buong kwarto, habang kaming dalawa ni Shertia ay nakatayo na lang sa gilid, tumalon talon pa sila sa kama, ang isa namang lalaki ay kinuha ang sapatos ni Shiro mula sa closet, which made him pissed.

"Fuck!" sigaw niya saka inagaw 'yon sa bata. Kinuha din niya ang laruan niyang robot nung bata siya sa isang pinsan niya saka iyon ibinalik sa tamang lalagyan. 'Yung dalawang babaeng pinsan naman niya, nakialam sa computer set niya.

"Get out of this room!" sigaw niya, pero kahit isa ay walang nakinig. Tinignan naman niya ako, at napasapo sa noo. Nilabas ko muna si Shertia doon, at inihatid sa kwarto niya.

Nang makabalik naman ako, wala na ang mga pinsan ni Shiro doon, magulo ang kama, at may basag ng salamin na nakakalat. Inayos 'ko ang kama niya, habang siya ay pa-isa isang pinupulot ang bubog. Kinuha ko ang walis, saka siya pinaalis doon.

"'Wag na 'wag mong kakamayin ang bubog, masusugat ka." pangangaral ko habang winawalis 'yon.

"Like this?" he showed me his wound on his hand. Agad naman akong umiwas ng tingin.

"Gamutin mo 'yan, ayokong gamutin 'yan, malaki." inirapan ko siya bago siya iniwan doon at pumunta sa banyo para ibigay ang first aid sakaniya. Pinanood ko siyang mag-gamot non, ngumi-ngisi pa siya at pinapakita ang sugat niya. Inirapan ko naman siya saka tinapunan ng alcohol.

Nang buksan ko naman ang pinto dahil may kumakatok, pumasok agad ang lalaking pinsan niya. "Kuya, dito 'ko matulog, ah." he said.

"No! Get out of this room, now!" agad na sigaw niya sa pinsan niya.

Nakasimangot siyang lumabas ng kwarto, pina-lock na din ni Shiro ang kwarto niya at tinanggal na ang t-shirt, handa nang matulog, binalik ko sa banyo ang mga ginamit niya at nang makabalik ay nakaupo siya sa kama, nakasandal ang likod sa headboard, tinatapik pa niya ang space sa kabilang side ng kama niya. Gesturing me to lay on it, so I layed.

Hating gabi, at may kumakalabog nanaman sa pinto niya, imposible namang mga pinsan niya. Nang buksan namin 'yon, ay agad siyang sinapak ng tatay niya sa mukha, napatingin naman sa 'kin ang tatay niya.

"Why didn't you let your cousin sleep in your room I made, Shiro?!" sigaw ng tatay niya, natawa naman ng sarkastikto si Shiro bago kinuha ang susi ng kotse niya saka ako hinila palabas ng kwarto at pababa. "Huwag kang bastos, Shiro!" sigaw pa ng tatay niya habang hinahabol ang mabilis na paglalakad ng anak niya.

"The room you made is already there, isn't it?! Patulugin mo na 'yung putanginang pamangkin mo ro'n!" he yelled back. "Call Shertia on her room, and pack her things. We're not going to celebrate Christmas here." he whispered on my ear.

Naglakad naman ako paakyat sa kwarto ng kapatid niya, inayos ko ang gamit niya bago siya ginising, hindi ko na sinagot ang mga tanong niya at bumaba na.

"Pay the money you stole, then I'm going to forget you as my father. Who cheated on my mom a lot of times, who stole the money of his son, and a heartless man." banta niya sa tatay niya bago kami hinila ni Shertia palabas at pasakay ng kotse.

"Sa'n tayo pupunta?" I asked him. I saw a tear fell on his eyes while driving. He wiped it and faced me.

"Let's go back to Manila. Let's spend our Christmas Eve there." he faked a smile and faced the road again.

I just nodded on what he said, and slept. Nang magising ay nasa lobby na kami ng building ng condo niya, binuhat niya si Shertia pa akyat sa unit, kaya sumunod na 'ko. Habang nagsasalin ako ng tubig sa baso ay bigla niya akong niyakap mula sa likod.

"I love you." he whispered. Binitiwan ko ang baso, at saka siya hinarap, I held his face and pinched his chin.

"Talaga lang, ha." pagbibiro ko. He was about to kiss me when Shertia called her.

"Kuya." she smiled. Agad namang humarap sakaniya si Shiro, lumapit sakaniya si Shertia saka siya niyakap. "Thank you."

Shiro smiled before hugging back his sister. Binuhat niya ulit 'yon pabalik sa kwarto kaya sumunod na ako at tumabi na kay Shertia, dahil baka may mangyati nanaman saamin kapag hindi pa 'ko humiga.

Nang magising, ay wala si Shiro sa tabi namin, at naglagay na lang ng unan para hindi mahulog si Shertia. Pinaghanda ko siya ng waffles at gatas bago sinubukang tawagan ang kuya niya pero hindi sumasagot. Habang nanonood kami ni Shertia ay may kumatok sa pinto, kaya iniwan ko muna siya at binuksan 'yon.

Binigay sa 'kin ni Shiro ang bouquet of roses saka ako hinalikan sa pisngi. I smiled and smelled the roses before giving him a hug.

"Thank you for this, love." I whispered.

He kissed my forehead before giving Shertia a small bouquet of pink tulips. She smiled and hugged her brother tightly.

"We'll celebrate Christmas here, okay?"

Tumango naman si Shertia bago inamoy amoy ang bulaklak na bigay ni Shiro. Matapos naming maligo ni Shertia ay lumabas kami para bilhan siya ng regalo, laruan lang ang gusto niya, pero bibili pa din ako ng gadgets niya sa apple store. Iniwan muna namin siya sa isang playground, dahil sa tapat lang naman no'n ay Power Mac Center.

"Phone na lang?" I asked Shiro while reviewing the iPhone eleven.

"Oo, pero, 'wag 'yang iPhone eleven, masyadong malaki." he commented.

"Malaki ang alin?" I asked sarcastically before looking down on his part.

He chuckled, "Masyadong malaki ang radiation."

"Oh? E'di iPhone ten na lang?" I asked again. Tumango naman siya kaya 'yon na ang binili ko.

Habang kumakain kami, ay sineset-up ko na 'yung phonr para maibigay na sakaniya. I installed some apps that she might like.

"Here, Shertia." I gave her the phone while she's eating. "That's my gift for you." I smiled.

She hugged me tightly and showered me with her soft kisses. "Thank you, ate!"

Nagpatuloy lang kaming kumain bago umuwi, gabi na din kaya pinatulog ko na siya, habang kaming dalawa ni Shiro ay gising na gising pa ang dugo.

"Ideal mom, huh." he chuckled, so am I.

"Siraulo. Matulog ka na ro'n, ako na maghuhugas ng pinagkainan." utos ko, hinawakan niya ang palapulsuhan ko at inilapit ako sakaniya.

"Merry Christmas, love." he whispered as he tried to kiss me. His brows furrowed of what I did, so I kissed him.

"I want more Christmas Eves with you," I whispered.

The CEO'S Weakness