Kabanata 54

13.3K 277 26
                                    


"Selena, come down and eat. I cooked food for you."

Hindi ako umimik.

"Selena, come on. You can't keep being like that."

"Aunt, just let me be. I will eat if I want to."

" I've been letting you for a week now and I can't give you another one week. You need to stand up and get out of this room."

"Aunt, please..."

Sobrang sama ng pakiramdam ko at gusto ko lang nakahiga. Hindi naman siguro yata 'to epekto sa nangyari sa akin sa Pilipinas. Kinakaya ko naman no'ng unang araw ko rito, pero nitong nagdaang isang linggo, ang sama talaga ng pakiramdam ko.

"Fine but I just want to let you know that I am going to the Philippines later. I can't be here to take care of you."

Umupo ako sa kama at sumandal sa head board ng kama. Aunt Linda has been there ever since I came here in Korea. Her apartment was the one where I stayed in my first new months here hanggang sa nagkaroon ako ng bahay na akin talaga.

Half Korean and Half Filipino si Aunt Linda. Her husband is a full Filipino kaya no'ng napunta ako sa apartment niya rati ay mabilis kaming naging close. Hanggang sa umuwi ako ng Pilipinas tapos ngayon na bumalik ako, nandito pa rin siya. Kahit pala sobrang sakit ng nangyari sa 'kin, blessed pa rin ako.

"It's okay, Aunt. I can handle myself." Ngumiti ako sa kaniya. "When will you come back?"

"I don't know yet. My husband and children want me in the Philippines for good but I have not decided yet. I will call you if I already did."

Ngumiti ako sa kaniya. Nalulungkot ako na aalis siya at may posibilidad na hindi na bumalik pero masaya pa rin kasi makakasama na niya ang pamilya niya. She's been away from her family for seven years dahil may buhay rin siya rito na hindi niya maiwan. I am happy na makakauwi na siya, for good.

"Sure, Aunt. I will miss you. That's for sure."

"Aw, my baby Selena is being dramatic. I will miss you too,  baby." Lumapit siya sa 'kin at niyakap ako.

Nag-init ang gilid ng mata. Aunt Linda also have been my parent for years. Siya ang pumuno sa pagkukulang ng mga magulang ko.

"Alright. I'll go and fix my things. I am excited to go home." Humalakhak siya.

Tumango ako at binitawan siya. Hinalikan niya muna ako sa pisngi at umalis na. Mami-miss ko si Aunt Linda ng sobra.

Humiga ulit ako sa kama dahil nagsisimula na namang sumama ang pakiramdam ko. Nagkumot ako at ipinikit ang mga mata.

Sana naman pag gising ko, maayos na ang pakiramdam ko.

Nagising ako nang may marinig akong kumakanta sa  tabi ko at humahaplos sa buhok ko. Hindi ako dumilat at pinakinggan lamang ang pagkanta niya.

Maganda talaga ang boses niya. Sobrang ganda. Kahit ako, hindi nagsasawa. Nagkuwanre akong tulog pa at humarap sa kaniya at niyakap ang katawan niya.

I heard him chuckled. Nakikiliti na naman siguro. Nagsimula ulit siyang kumanta.

I Do by 911 Band

"Someone wants to be married already," hindi ko na napigilan ay nagsalita na ako.

Napaigtad siya at muntikan pang mahulog sa kama. Napahalakhak ako at umupo sa kama para asarin siya.

"Mom, you could've told me that you're awake. I have wasted my time singing for you." Ngumuso siya.

Her Ruthless HusbandTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon