"Yemekte ki gerginliği gördün değil mi?" Ablam gülerek yatağa oturduğunda iç çektim yanına otururken. Anne, Babamı ciddiye almıyordu ve bu yanlıştı ama o umursamıyordu bunları.
"Abla lütfen sesiz ol. Olay çıkmasın" sesimdeki yalvarıştan hoşlanmamış gibi göz devirdiğinde yutkundum. Lütfen nasihat verme lütfen duymak istemiyorum artık..
"Sana kızamıyorum bile. Bu halin.." sözünü kapının açılması kesti. Annem kapıda dikilmiş ikimizi bakışlarıyla süzüyordu.
"Geç oldu yatın artık"
"Saat daha 9"
"Sen yurtlarda kaçta uyuyorsun bilmeyiz ama bu kızın uyuması lazım"
"Yarın okulu yok. Bırakta kızın benimle vakit geçirsin merak etme aklını yıkamayacağım." İkili tartışırken Annem en sonunda pes edip kapıyı çarpıp çıktı Babam evde olduğu için üstelemedi ama Ablam bunu umursamadı bile iyi ki Annem devam ettirmedi yoksa ablam bağırışlarına devam edecekti ve Babam gelebilirdi bu da hiç iyi olmazdı elbette.
Ablam yatakta kalkıp bavulunun yanına gitti zincirini açtığında bakışlarımı çektim. Doğru değildi bakışlarımı dikmek.
"Evet güzelimm" yatağa oturduğunda bedenimi ona çevirdim. Ellinde bir kutu vardı telefon muydu O?
"Sana bunu aldım. Hey dur ben konuşacağım Ablalar öncelikli. Artık genç kızsın senin buna ihtiyacın var hem derslerine yardımcı olucak sakın hayır deme o cevabı kabul etmiyorum. Biliyorum onlardan çekiniyorsun ama bilmeyecekler yani bilmemeliler. Merak etme faturanı bizzat ödeyeceğim ihtiyacın olursa ek paket de alırız ama numaranı kuzenlerden hiç kimseye verme olur mu?" İşte benim ablam da böyleydi daha fazla ne söylenir ki?
"Abla.."
"Güzelimmm" beni kendine çekip sarıldığında kollarımı beline doladım.
"Hele bir ev tutayım, Seni yanıma alacağım en kısa sürede merak etme" Ama Ailem?
"Abla annemler-"
"Merak etme oğulları var yokluğumuzu hissetmezler bile"
Haklı mıydı? Ablam onları arkasında bırakıp Hafız olmak yerine doktor olmayı seçtiğinde bir daha adı bile geçmemişti evde. Sanırım haklıydı.
Bildirim sesiyle geri çekildiğimde hırkasından telefonunu çıkardı ekrana baktığında dudaklarında büyük bir gülümseme yerini aldı. Neydi onu bu kadar mutlu eden acaba?
O bir süre telefonla oylanırken aklıma Ilgın'a el salladığı an düştü konuşmuşlar mıydı acaba? Ne konuşmuşlardı acaba.. niye merak ediyorsam tabi..
"Aşk çok güzel bir şey ya.." sesindeki mutluluk yüzüme yansımış gibiydi Aşk böyle bir şey miydi?
"Aşk.. gerçekten güzel mi?" Merak ediyorum niye bu aklımı kurcalamıştı?
"Hemde çok güzel. Tabi doğru insanı bulunca. "
"Ama günah değil mi biriyle evlenmeden el ele tutuşmak" iç çekti ve ellerime uzandı.
"Sevmek günah değil güzelim. Hem öyle olsa da kalbine söz geçirebilir misin? O sancıyı susturabilir misin?"
Ben o sancıyı istemiyordum bu çok büyük bir günahtı ve ben çoktan o günaha bulaşmış kirlenmiştim..
**
Bölümü daha fazla uzatamazdım Çünkü konunun burada bitmesi gerekiyordu Bakalım Nisa yüreğindeki bu sancı ile ne yapacak
Ablasını sevdiniz mi
Sizi seviyorum💜
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Acı veren kalpsizlerden olamazdın |GxG|
Novela Juvenil"Seni kurtaracağım" diye fısıldadı Adımı dahi bilmeyen kız, iplerimin Ailemin yönettiğini farkındayken..
