Ruhun portresi

525 39 58
                                    

  |5 yıl sonra..|

"Nisa hanım, bakın kim sizi ziyarete geldi" kadının sesiyle ellimde ki eldivenleri çıkarıp kapıda dikilen kadın ve kucağından atlamaya hazırlanan köpeğe baktım. Geçen ay ciddi bir sakatlanma geçirmişti köpek, ameliyatı çok zordu ama o kadar güçlüydü ki çok kısa sürede iyileşmişti. Ve bugün beni ziyarete gelmişlerdi..

"Köpük bey, bakıyorum da aşk size yaramış" köpeğin tüylerini okşadığım da heyecanla bileğimi yalamaya başladı.

"Hem de nasıl, oje hanım ona çok iyi geldi" yüzünde ki mutluluk içimi ısıtmıştı, köpeğinin acı çektiğini gördükçe onunla beraber canından can gitmişti mükemmel bir kadındı.

Genel kontrolünü de yaptıktan sonra biraz oyunlar oynadık beraber, sonra gitmeleri gerekti. Ben de çalan telefonumu masamdan aldım. Ilgın'ım arıyordu.

"Efendim Sevgilim"

"Sevgilim diyen ağzını öpeyim kız" diyerek neşeli bir şekilde cevap verince içimde ki huzursuzluk dinmişti, aylardır küçük bir dükkan bulmaya çalışıyorduk Ilgın'ın resimlerini sergileyebiliceği ve insanlara ilham olmayı istediği küçük işletmesini kurmak için. Anlaşılan bir yer bulmuştu, çünkü günlerdir depresyona girmiş gibi umutsuzdu neşeli sesi bunu doğrular türdendi.

"Bebeğim, ben küçük bir ofis tarzında bir yer buldum. Üstünde durursak harika bir sergi salonu yaratabiliriz" heyecanla hızlı hızlı konuştuğu için yarım yamalak anlasam da, birazdan geleceğini duyduğum an,  bozuk saat gibi attı yüreğim. Yedi yıldır beraberiz ama hala heyecanla kalbimi titrettiyordu.

*
"Nasıl?" Küçük bir dükkandı ama bence yeterliydi. Heyecanla yüzüme bakıyordu onay almak için, ellerine uzandım sıkı sıkı kavradım ellerini.

"Bence harika şeyler başarıcaksın"

"Başarıcaz". Diye beni düzelttiğinde ikimizin de yüzüne gülümseme yayıldı. Kahvelerin de, öyle güzel bir heyecan vardı ki, ışıl ışıldı.

Dükkan sahibiyle konuştuk, kiraladık. Ilgın ailesinden maddi yardım kabul etmemişti. Çalışmıştı her işi yapmış, yemeğinden giyimine kadar ödün vermişti bugünler için.

Dükkanı aldığımız an, dip köşe temizlemeye koyulduk. Küçük olduğu için çok zor olmadı, yerlere de naylon poşetler koyup, seçtiğimiz boyanın gelmesini bekledik. Ilgın kahverengiye boyamak istemişti, ruha iyi gelen bir renk olduğunu düşünüyordu. Öyle yaptık. Bütün duvarları dikkatli bir şekilde boyadık. Zaman zaman dinlenip birbirimizi öptük doya doya, sonra işe tekrar koyulduk.

Ve her şey mükemmeldi.

*
"Ben çok heyecanlıyım ya" ellerime sarıldı hemen Ilgın. Gülümsedim ışıl ışıl olan gözlerine bakarak. Biz başarmıştık ve bugün hayallerimize attığımız ilk adım olacaktı o sergi.

Başardın sevgilim, heyecanlanmam çok doğal. Ben kalkıp halay çekerek çığlık atmamak için zor duruyorum" yüzünde ki gerginlik anında silinirken yerini güzel gülüşü aldı. Ayağa kalkıp bileğimden destekleyerek beni de kaldırdı.

"Bizi engelleyen ne?" Vücudunu asla bilmediği haraketlerle kıvırtarak, çömelip kalkıp, halay çektiğini sanıyordu bende ona ayak uydurdum hemen. Bakışlarımız birbirini bulunca gülme krizine girdik ikimizde, ne yaptığımıza anlam veremiyorduk ama çok eğleniyorduk.

Acı veren kalpsizlerden olamazdın                                          |GxG|Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin