Acı veren kalpsizlerden olamazdın |GxG|

Anlamam nedenini üzmüşler bebeğimi

Ilgın
Nisa nasılsın

Ilgın
Günlerdir göremiyorum seni
Okuldan erken çıkıyorsun galiba
Benden kaçmana gerek yok
Söylesen gelmezdim yanına zaten.
Öyle istediğini söylemen yeterliydi

Özleminden günlerdir yüreğim yanıyordu seni görebilmek için  ayaklarım geri geri giderken binbir güçlükle kendime karşı gelip, bacaklarım titreye titreye koşmuştum eve.

Ona İhtiyaç duyan yüreğimi dinlemeli miydim bilmiyorum. Bir yanım yanına gitmek için delirirken, bir yandan günahtan kararan kalbini daha fazla kirletme diyordu ne yapacaktım Allah'ım?

Bir çıkar yol göster artık yalvarırım Rabbim...

Ilgın
Nisa'm Ablan söyledi her şeyi bana
N'olur izin ver yanında olayım
Lütfen..

Yanımda olsamasını bu kadar çok isterken, kendime engel olmak için gücüm yoktu sadece hiç hissetmediğim bir özlem besliyordum yüreğimde. Hayal kırıklığıyla paramparça olan kalbim sadece onun yanında teseli istiyordu susmuyordu. Bencilce miydi bilmiyorum ama ilk defa düşünmeden iyi olmak istedim

Gelirim ama
Hiç bir şey sorma, söyleme
Olur mu

Ilgın
Söz bebeğim söz
İstersen ağzımı bile açmam
Yeter ki yanında olabileyim.

Kalbimde ki,  heycan dalgaları vücudumu sarsarken yüzümde kocaman bir tebessüm yerini almıştı çoktan. O'nu günler sonra görebiliceğim gerçeği heyecandan titrememi sağlıyordu.

Mutluluk böyle bir şey miydi?

Ekrandaki bakışlarımı odaya çevirdim giyinmeliydim.. en önemlisi Anneme ne söyleyecektim?

*
"Anne.."

"Hm?" Ellindeki kumandayı köşeye bırakıp bakışlarını televizyondan bana çevirdi.

Çatık kaşlarının altından bakarken alt dudağımı ısırmayı bırakıp araladım.

"Şey.. Aşağı mahalede İlknur abla var Hafızlık okumuş onun yanına gidebilir miyim? Bir şeyler öğrenmek istiyorum da"  Süpheci bakışları yüzümde dolanırken tepkimi ölçmeye çalışıyordu. Şu an nasıl görünüyorum bilmiyorum ama gerginlikten midem bulanıyordu..

"İlknur? Hiçte duymadım Allah allah."

"Anne yurtta kalıyormuş. Annesi de pek dışarıya çıkmayan bir kadın o yüzden duymamışsındır" umarım geçiştirdiğimi anlamaz..

Şüpheci bakışlarında gram değişiklik olmazken, pes ettim kimi ikna etmeye çalışıyordum ki yenilgiyle omuzlarımı düşürdüm ta ki onay verene kadar.

" İyi git çok geçe kalma"

Sözünü bitirdiğinde televizyona döndü derin bir nefes çektim içime. Hızlıca salona gidip, ayakkabılarımı giydim dış kapıyı açıp dışarıya attım kendimi.

"Nisa!" Ilgın?

Bakışlarımı fısıltıların geldiği yöne çevirdim dış kapısı aralıktı karanlıkta elaları parlıyordu.

Eliyle gel işareti yaptığında evime  döndüm perdeler kapalıydı her zamanki gibi. Komşulara baktım öğleden sonra olduğu için hava sıcaktı pek insan yoktu etrafta.

Hızlıca koşup Ilgın'ın evine girdim apartman gibiydi ama, sadece 2 katlıydı ilk kat Ilgın'ın eviydi sanırım çünkü ayakkabılıklar vardı. Merdivenler vardı. Ilgın'ı takip ettim orası kocamandı ama kapıları yoktu bir kaç odacık vardı.