တိမ်တွေနေတဲ့ အရပ်ဆီ....
"ဒေါက်တာ ဒီလိုဟာမျိုးကမနောက်သင့်ဘူးထင်တယ်"
"မဟုတ်ဘူး ကျွန်တော်ကတောလုံးဝမယုံဘူး"
"ဒေါက်တာမင်းတို့ကိုနောက်နေတာလဲမဟုတ်ဘူး လိမ်နေတာလည်းမဟုတ်ရပါဘူး တကယ်ပြောနေတာပါ"
"ဒါ....ဒါဆို"
ခေတ်မင်းသစ်ကိုယ်တိူင်ဆရာဝန်ဖြစ်တာကြောင့် အခြေအနေကိုနားလည်လိုပ်ပါသည်။အာ့ကြောင့် ရောင်ကခနခနမောတယ်ပြောနေတာကိုး။ငါကသာ...ငါကသာပေါ့ဆနေခဲ့တာပဲ။
"နှလုံးအလှူရှင်ရမှတိမ်လေးကအသက်ရှင်မယ့်သဘောလားဟင် ဒေါက်တာဟုတ်လား"
"ဟူး....."
ဒေါက်တာသက်ပျင်းရှည်တစ်ချက်ချကာ ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်သည်။
"အက်လိုမဖြစ်စေရဘူး ခက်ဗျားတို့ဘာတွေပြောနေကြတာလဲ ရောင်ကဘာလို့သေရမှာလဲ ခက်ဗျားတို့လိမ်နေကြတာ ရောင်ဘာမှမဖြစ်ဘူး.."
"ခေတ်မင်းသစ်မင်းစိတ်ကို ထိန်းအုန်းလေ"
"မဟုတ်ဘူး မဟုတ်ဘူး..."
ခေတ်မင်းသစ်အခန်းထဲမှပြေးထွက်သွားလေတော့သည်။ခြေလှမ်းတွေရဲ့ဦးတည်ရာကတော့ တိမ်တိုက်ရောင်ဆီသို့။
ဒါပေမယ့်ခေတ်တိမ်တိုက်ရောင်ဆီသွားဖို့ကိုအားမရှိတော့ပါ။ခြေထောက်တွေကိုကြမ်းပြင်သို့ ကွေးညွန့်လိုက်တော့သည်။
"ဟင့် ....ခက်ဗျားတို့အကုန်လုံးလိမ်နေကြတာ..ဟင့်ဟင့်..."
ခေတ်မင်းသစ်ရှိုက်ကြီးတငင်ထိုင်ငိုနေလိုက်သည်။ပတ်ဝန်းကျင်ကအထင်မှာတော့ ခေတ်ကအရူးတစ်ယောက်အလား။ငါကြောင့် ရောင်အခုလိုဖြစ်ရတာ။ငါသာ ရောင်ပြောတုန်းကပေါ့ဆမနေခဲ့ရင် ခုလိုဖြစ်မှာမဟုတ်ဘူး။ဘာလို့ ငါ့ကြောင့်ပဲရောင်က ခံစားနေရတာလဲကွာ။
မိုးတိမ်ပြာဒေါက်တာအားနှုတ်ဆက်ပြီး ခေတ်မင်းသစ်အနောက်ကိုလိုက်လာခဲ့သည်။
မကြာပါဘူး ကြမ်းပြင်ပေါ်တွင်ဒူးထောက်ကာငိုနေတာကို တွေ့လိုက်ရသည်။
"ခေတ်မင်းသစ် မင်းငိုနေလို့တိမ်လေးရဲ့ရောဂါက သက်သာလာမှာတဲ့လား"
YOU ARE READING
တိမ်တွေနေတဲ့ အရပ်ဆီ.....(Complete)
Romansaတိမ်တိုက်ရောင် "အထီးကျန်ခြင်းဆိုတာ ကိုကိုယ်တိုင်ဖန်တီးလို့ အထီးကျန်ရတာပါပဲ။လူတိုင်းက ပျော်ရွှင်အောင်နေလို့ရပါတယ်။အက်ဒီပျော်ရွင်မှုက ကိုယ်ချစ်တဲ့သူ ကိုယ်မြတ်နိုးတဲ့သူတွေနဲ့သာ ကုန်ဆုံးရင် မင်းေလာက်ပျော်ရွှင်ဖို့ကောင်းတဲ့သူ ဒီကမ္ဘာမှာ မရှိတော့ဘူးပေါ့"...
