1 OMEGA ✓

30. "Yarın nişan yapalım."

Sınır asla geçilmiyo ama ben yine de yb attım -_- çünkü ben de bu fic için hevesliyim - _-
Sizi mi beklicem bee

Medya yine omeganın izlediği program, ordan bahsediyor ŞSMAÇMDŞSNDDL

70k için teşekkürler bu arada 🥺🥺 ama azick yorum yapın sevinşm

***
Taehyung;

Gözlerimden akan yaşların haddi hesabı yoktu. Jungkook'u beklemişim sedyeyi kanlar içinde bırakarak. O da ultrason cihazını kurmuştu ve en sonunda masayı buraya çekirek dibime getirmişti. Fişi prize taktığında artık çalışıyordu. Alnımda boncuk boncuk terler oluşmuştu. Korkuyordum, çok korkuyordum. Ya diğer bebeğimi de kaybetmişsem?

Jungkook hızla tişörtünü kaldırdı ve şortum ile iç çamaşırımı çıkardı. Büyük ihtimal kanın kaynağına bakacaktı ya da temizleyecekti, hiçbir fikrim yoktu. Sadece bacaklarını kırdı ve alt vücudumu tüm mahremiyetimle görünür hale getirdi. Hiçbir yerimde gözlerini tutmadan üzerime yeşil bir örtü serdi. Ellerine bir eldiven geçirdi, mikrop kapmamı istemiyor olsa gerekti.

"Kanın bir aksın, bakalım daha ne kadar devam edecek. Yattığın için kan baya dağılmış, görende bıçaklandın sanacak. Yavaş akıyor. Düşük mü oluyor anlamıyorum ki? Hala ağrıyor mu? Ama feromonlarımdan rahatsız olman fena kafamı karıştı. Sen sakin ol ama ben halledeceğim. Güven bana tamam mı?"

Son cümlesinde elimi tuttu ve anlık sıktı. Onu başımda onayladım. Biraz daha rahatlıyordum, onun feromonlarından kurtulmak bana çok iyi gelmişti. Lakin güven dediğinde bazen kayış bende kopabiliyordu.

Hızla karnıma soğuk jeli sürüp dağıttı ve eline bir şey aldı. "Bunun adı prob, sana zarar vermeyecek, korkma." başımı salladım, zaten önceden onu görmüştüm, korkmuyordum ki, unutmuştu herhalde telaştan. Ağrım yine kendini gösterecek gibi olduğundan dolayı hızlı nefes alış-verişlerimden elindeki alete odaklanmadım bile.

Prob dediği aleti karnımda gezdirdi ve sonra bakışlarını ekrana getirdi. Biraz bakışları ekranda donuk bir halde kaldı ancak sonra bir şey fark etmiş gibi gözleri tekrar karnımı buldu. Ağzı bir şey diyecek gibi oldu ama konuşamadı. "Bu da ne?" diye fısıldadığını anlayabildim tek. O da yeni uyanmıştı bu yüzden bazı şeyleri geç fark ediyordu sanırsam.

Ben mi? Ben ağrıdan gözümün önünü göremiyordum zaten. Daha yeni kendime gelmiştim.

Daha sonra bakışlarını karnımdan çekti ve cihazın ekranına döndürdü. Yüzü sert bir hale gelmişti, piercing olan kaşlarını çatmış, dikkatlice ekrana bakıyordu. O kadar ciddi ve soğukkanlı duruyordu ki bu belirsizlik beni daha meraka sürüklemişti. Alnımdan boncuk terler dökülüyordu lakin hiç ummadığım bir anda da ağrının kesildiğini ve artık altımdan kan akmadığını hissettim. Derin bir nefes aldım. Çok şükür bitmişti.

Ancak bir anda Jungkook probu neredeyse fırlattı ve açık ağzı ile ekrana baktı. Ayağa kalkıp odada küçük bir tur attı. Ne, ne? Ne oluyordu?

"Siktir."

Jungkook biraz daha yakına geldi ve ekranın dibine girdi. Daha detaylı inceliyordu. "J-Jungkook? Ne oldu?"

"Bunu hemen çekmeliyim bir saniye izin ver."

Jungkook bilgisayarına gidip bir şeyler yaptıktan sonra geri döndü ve eski yerine oturup elimi tuttu.

"Jungkook ne oldu? O iyi mi? Korkuyorum."

"İyi iyi. Hatta bir tek o değil, diğeri de iyi."

"Diğeri derken?"

"Sadece karnının büyüklüğüne bak."

Anlamaz gözlerimi yavaşça karnıma çıkardım ve karnımın dünkü boyutundan gözle görülür bir farkla daha büyük olduğunu fark ettim. Bu mavi gözlerimin irice açılmasına neden oldu.