1 OMEGA ✓

"Benim Dünyam" F2.

Merhaba o Taehyung'un çok sevdiği çikolatalı kurabiyelerim. Bu son bölüm.

Fazladan bir bölüm daha da atmayacağım çünkü çok uzun oldu neredeyse 2.5-3 bölüm var burada.

Belki yarına minik bir bir yazar notu gelir çünkü özel bir ficti benim için.

Destekleriniz için teşekkür ederim. Bu da benim içime sindi umarım sizin de siner. İyi okumalar. Fice güzelce veda edin.

**

**

**

Efendi Jeon yanındaki gammaya doğru baktı. "Sen gerçekten inanılmazsın ancak tüm dünyadaki insanları kurda dönüştürdükten sonra buraya doldurmakla ne amaçlıyorsun?"

Bu heyecan vericiydi, riskliydi ama son derece merak uyandırıyordu ve ben kendime hakim olmakta zorlanıyordum. Zaman hızla akmaya devam etmekteydi. Dünya mor dumanlarla kaplanmış sarsıntılar içerisindeydi. Ben hala duvarın üstündeydim ve yanımdaki kurt arada fısıltılar içerisinde bulunarak ulumasına devam etmekteydi. Bu görüntüyü hayatım boyunca silemezdim aklımdan, yolun sonunun bu ana çıkacağını hiç tahmin etmezdim.

Herkesin dönüşmesini istiyordum ama herkesin buraya gelmesini istemiyordum. Sağlam duvarın üzerinde iki adım daha ilerledim ve onun omuzuna dokunup durmasını emrettim.

Gamma benim emrimi duyar durmaz yaptığı işte ara vermiş ve mor gözlerini bana çevirmişti. Benim ise gözlerim bembeyaz oldu, kurdumun açığa çıktığını hissettim o an. Thitam artık bedenimdeydi ve konuşan ondan başkası değildi. Yeniden dışarıdan bir izleyici konumuna düştüm. Onları izlerken kurdumun aklımdakileri dökmesi ile rahatladım.

"Bunu yapma. Herkesi bu tarafa çekme, kalabalık istemiyorum."

"Baba..." Hala biricik babasıydım, o halde sözümü dinlemeli değil mi? Değişik hissettiriyordu onun bana bunu söylenesi, yanlışım yoksa benden birkaç yaş daha büyüktü.

"Gamma!"

"Ama baba, onlara efendinin kim olduğunu göstermeyecek misin?"

Thitamın öfkelendiğini hissettim, kısa sürede olsa damarlarımdaki kan kaynadı ve gözleriyle etrafa tehdit savurdu. Bu saçma bir düşünceydi, öyle olsa bile yeniden ailemi tehlikeye atacak kadar aptal değildim.

"Gösterecek olsam bile böylesi çok fazla, tüm dünyayı buraya toplayamazsın! Biz en iyisi şöyle yapalım; sadece aralarından en güçlüleri kalsa yeterli olacaktır. Onlar da sürü lideri olacaktır. Zaten onlar bile fazla gelecek buraya. "

"O halde ne yapayım, geri dönmeleri mi söyleyeyim?

"Hayır. Bunu yapma. Ben yine onlara efendilerinin kim olduğunu göstereceğim. Senin işin bitti mi?"

"Henüz bitmedi, dünyada ulaşamadığım yerler hala var. Tek bir insan dahi kalmamalı yoksa sonumuz kötü olabilir. Onlar fazlasıyla tehlikeliler babacım."

Başımı salladım ve ona onay verdim. Tam işine devam edecekti ki bana tekrardan döndü. "Yine de bir şey söylemem lazım, bu ulumayı duyduklarında ait oldukları yere dönmek isteyeceklerdir yani bana ve sana. Bazılarını durduramayabilirim."

"Sorun değil. Hallederiz. "

Başını sallamıştı ve işine devam etmişti ben de o sırada arkamı döndüm ve bomboş ölü adama baktım. Bu adada ailem vardı ve onların güvenliğinden emin olmam gerekiyordu. Öyle de olacaktı. Uzun zamandır vadettiğim bu hayatı artık yaşamamız gerekiyordu. O yüzden derin bir nefes aldım, ardından tekrar kurt formuma dönüştüm.