بخشش میتونه قشنگ باشه
اما لذت بخش تر از دیدن زجر کشیدن کسی که زندگیتو تبدیل به جهنم کرده نیست!
من تمام زندگیم سعی کردم آدم خوبی باشم!
و حالا، تبدیل به آدم بده‌ی این داستان شدم...
-فصل ٤ ردوولف📔
"دومی، اولی نیست"
+چیزی بود که همیشه میخواستمش؛ یک پایان... اما برخلاف تصورتام اصلا لذت بخش نبود، بیشتر ترسناک بود، خیلی ترسناک... انگار زمان داشت به عقب برمیگشت، همه چیز داشت تغییر میکرد، یه تغییر نامعقول... هوایی برای نفس کشیدن نبود، میتونستم نزدیک شدن خورشید به زمین رو ببینم، اینکه بزرگ و بزرگ تر میشد، انقدر که انگار همه درخت ها داشتن میسوختن، جنازه پرنده ها از آسمون میوفتادند روی زمین
به اطرافم نگاه میکردم، حتی یه آدم هم نبود که با صدای جیغ و فریادش به خودم یادآوری کنم این اتفاق فقط برای من نمیوفته... یکی کنار گوشم زمزمه میکرد دارم به اون چیزی که میخواستم میرسم اما، اون چیزی نبود که تصورش رو داشتم من خیلی ترسیده بودم هنوزم میترسم اگه پایان اینه من نمیخوامش...
Hoppla! Dieses Bild entspricht nicht unseren inhaltlichen Richtlinien. Um mit dem Veröffentlichen fortfahren zu können, entferne es bitte oder lade ein anderes Bild hoch.
••چه‌یون•• نمیدونم چندمین بار بود که به یه‌بین زنگ میزدم و گوشیش خاموش بود؛ عصبی گوشی رو روی تخت پرت کردم و به سمت آیینه قدی اتاق رفتم و خودم رو داخلش برانداز کردم. تم برای جشن، جادوگر بود و از اونجایی که من لباس زیادی برای مهمونی و پارتی نداشتم به پوشیدن یه لباس کوتاه مشکی بسنده کرده بودم و بیشتر روی آرایشم وقت گذاشته بودم که شبیه یک جادوگر بد به نظر برسم. مشغول بستن زیپ بوت هام شدم که صدای زنگ تلفنم رو شنیدم. -الو +چه‌یون، تو کلید خونه جنگلی رو داری؟ با شنیدن صدای یونچه تو فکر رفتم. -نمیدونم باید پیش تهیونگ باشه، چرا؟ +یه چند دست لباس مخصوص تم امشب داشتیم، فک کنم بخاطر کمبود جا تو خوابگاه، گذاشتیمشون خونه جنگلی -نمیدونم...چرا به تهیونگ زنگ نمیزنی؟ +تهیونگ تا ساعت ۸ شب کلاس داره، البته منم داشتم اما بخاطر جشن نرفتم لبخندی روی لبم نشست. -باشه من داخل وسایشو میگردم اگه کلیدو پیدا کردم بهت خبر میدم.
Hoppla! Dieses Bild entspricht nicht unseren inhaltlichen Richtlinien. Um mit dem Veröffentlichen fortfahren zu können, entferne es bitte oder lade ein anderes Bild hoch.
