Dierenfluisteraar (voltooid)

Hoofdstuk 18

(Zie hierboven een foto van het huis dat ze geërfd hebben, achter het huis ligt een hele grote tuin, voor als je je afvraagt waar de grote tuin dan is)

Alena liep het pad op dat door het boos naar de villa leidde. Om er te komen was het als volgt: bij de speeltuin bij het bos, dat aan een kleine, rustige weg ligt, heb je links een weg die een klein stukje het bos in gaat. Op een gegeven moment maakt de weg een bocht naar links en als je dan rechtdoor rijd kom je aan bij een hek; achter dat hek licht de villa die nu dus van Alena en haar moeder is. Het was een groot stuk gras voor je bij het huis kwam, en achter het huis had je een grote tuin liggen. Om het huis en de tuin heen liep het hek helemaal door, alleen was hij aan de zijkanten en de achterkant van het huis met klimop begroeid. "Wow... Ik kan niet geloven dat ik dus in dit huis ga wonen..." Mompelde Alena in zich zelf. "Hallo Alena" snerpte het plotseling. Ik draaide me om en keek recht in het gezicht van Kate "hallo Kate, moet jij niet op school zijn?" "Jij toch ook?" Zei ze "ik ben ziek, en ben alleen even een luchtje scheppen" zei ik "ik anders ook hoor" zei Kate "oh, ik hoorde anders van Ilse dat je op school was, bovendien zijden je ouders dat ook" zei ik zo luchtig mogelijk. Ik zag Kate verbleken "hoe kan jij nou weten wat mijn ouders zeggen? Die zitten allebei op hun werk" zei ze "bovendien, ik wil dat je hier weg gaat, want dit huis is binnenkort van mijn ouders" ik keek haar spottend aan "ja ja, en egels kunnen vliegen" zei ik droog "jouw ouders zijn op dit moment bij mijn huis aan het kijken of ze het willen kopen" Kate verbleekte nog meer "als je ook maar aan iemand door vertelt dat mijn ouders gaan verhuizen naar een kleiner huis omdat mijn vader is ontslagen, dan zal ik je!" "Ik wist niet eens dat je vader ontslagen was, maar toch leuk om te weten" zei ik doodleuk. "Jij kleine heks!" Riep Kate uit "ik ben geen heks, dat ben jij" zei ik droog, en Kate keek me verbaasd aan "oh kom op, ga me niet vertellen dat je niet weet dat iedereen van de school, behalve jouw volgelingen, jouw en je 2 vriendinnen de drie heksen noemen?" "Dat...dat wist ik niet" stamelde Kate geschokt. Nu was het mijn buurt om verbaasd te kijken "echt niet?" Vroeg ik verbaasd "nee, echt niet" mompelde Kate. plotseling kreeg ze een gemene grijns op haar gezicht "en jij wist zeker ook niet dat iedereen na dat die wolf in de speeltuin kwam en jij naar hem bleef staren je het wolvenmeisje noemt?" Zei ze met een gemene ondertoon "nee, dat wist ik niet" zei ik vrolijk "maar ik beschouw het als een compliment, kijk als je me barbie of heks gaat noemen, ben ik niet blij, maar wat is er erg aan wolvenmeisje? Klinkt nog leuk ook!" Kate keek me woedend aan en stampte woedend weg. Ik hoopte dat ze niet had gehoord wat ik zei over dit huis... "Als je huis te koop staat, ga je zeker in een mini aparte mensje wonen?" Vroeg Kate arrogant "nee, verre weg van dat" antwoordde ik. Waarschijnlijk hoorde Kate me niet eens, want ze liep al weg, maar dat interesseerde me niet. Kate kon de pot op!

Even later was ik weer thuis, de ouders van Kate waren net vertrokken. "En mam, hoe was het gegaan?" "Ze waren erg positief over het huis, en waarschijnlijk gaan ze kopen!" Haar moeder straalde helemaal "maarre, waarom deed je zo vreemd tegen die mensen?" "Dat waren de ouders van Kate, de heks van de school" "de hels van de school?" "Ja, zo noemt iedereen haar, ze is echt heel gemeen en ze vind iedereen minder dan haar... Ze kijkt op iedereen neer. Veder doet ze tegen iedereen die niet voor haar volgelingetje wil spelen heel gemeen" "oh?" Zei haar moeder verbaast "weet je nog dat ik toen een keer thuis kwam met die grote blauwe plek op mijn arm, nou, dat kwam eigenlijk door Kate" eindige ik mijn verhaal. Mijn moeder keek me verbaasd aan "ik wist dat allemaal niet" zei ze "wat erg voor je, leen" (leen was de bijnaam van Alena) "het geeft ook niet mam, maar die mensen wonen in die villa wijk. Ze zal het niet leuk vinden om hierheen te verhuizen". "Nou, weet je wat? We laten die Kate lekker stikken, zorgen dat haar ouders dit huis kopen en gaan gezellig in ins nieuwe huis wonen, goed plan?" "Ja, heel goed plan" antwoordde Alena. "Zullen we morgen het huis gaan bekijken? Ik heb de sleutels daarnet gekregen en morgen meld ik je toch weer ziek. Iedereen weet dat je gisteren bent gered van een wolf, van de rest, dat je die man vast zetten en zei dat je Wolf kende en zo, hebben ze niets mee gekregen, want toen gingen de politie auto's er voor staan" "oh, gelukkig, maarre... Ik heb zin om een film middag te houden, ik ben immers heel ziek..." Dat laatste zei Alena zo zielig mogelijk, waardoor haar moeder in de lach schoot "ja hoor, prima" antwoordde ze "welke wil je zien?" "The Hunger Games! 1 en 2!" Riep Alena vrolijk uit "prima leen, als jij voor de DvD zorgt? Dan pak ik wat lekkers en wat drinken" "oké". Die middag vloog voorbij, en uiteindelijk vielen Alena en haar moeder samen op de bank in slaap.