Dierenfluisteraar (voltooid)

Hoofdstuk 39

*** zie hierboven een foto van de eenhoorn die Alena zag verschijnen, genaamd Zilver, en ik heb de cover verandert. Hoe vinden jullie hem????? ***

POV Alena
Een eenhoorn. Een eenhoorn. Dat was het enige dat ik kon denken op dat moment. Ik keek de eenhoorn met grote ogen aan, mijn mond had ik inmiddels weer dichtgeklapt. Toen begon het prachtige dier te praten, tegen mij. 'Ik ben Zilver' zei ze. Het was een zij. 'Ik ben de meesteres is het sturen van lucht, en ik ga het je leren. Je hebt het al aardig onder de knie, dankzij Ivo'. Ik knikte, en ik was inmiddels van mijn verbazing gekomen. Een eenhoorn kom je niet elke dag tegen, he. De rest van de nacht ging snel voorbij, en toen ik wakker werd kon ik het nog niet geloven. Zou Wolf dit weten? Zou hij weten wie de dierengoden zijn? Ik ga het hem vragen als ik weer thuis ben. Ik zuchtte. Ik keek rond, en ik zag dat iedereen nog sliep. Ik pakte mijn horloge uit mijn broekzak. Kwart over 6, niet zo gek. Ik keek door een van de ramen naar buiten, en zag dat het schemerde. Ik zuchtte weer, en begon me voorzichtig en stil aan te kleden. Ik wilde net de zaal uit lopen, toen ik me bedacht dat de deur enorm kraakte. Ik probeerde het hout met mijn krachten naar me toe te trekken, en het lukte! Stil sloop ik de zaal uit.

POV Ivo
Ik werd wakker, en ik zag dat er al een paar jongens wakker waren. Ze zaten een spelletje te spelen. Ik keek door her raam, want mijn bed stond naast een raam, en zag dat het best mooi weer was. De zon schijnt en het meer heeft glinsterend water. Plots zag ik Alena buiten lopen. Ze liep naar het bos toe, dat naast het terrein stond, en smeekte door het hek heen. Die ging vast haar krachten oefenen. Niet slik denk ik, maar ja, ze moet het zelf maar weten. Ik zag Ara buiten vliegen, over het meer. Misschien heeft ze we gelijk. Alena bedoel ik. Misschien ben ik wat hard voor Ara. Maar hij doet elke keer vervelend, hij noemt me elke keer weer oen. Niet ik. Maar misschien heeft ze toch gelijk. Arg, wat is dat altijd met meisjes! Ze hebben altijd gelijk! Ik stapte mijn bed uit, en pakte mijn kleding en een tandenborstel en een tandpastatube. Om mijn tanden te poetsen. Ik liep de zaal uit naar de badkamer voor de jongens, en kleedde me daar om. Daarna poetste ik mijn tanden. Toen ik weer teug naar de jongens zaal liep, zag ik Zoë zitten aan een tafel. Ze had een schrift voor zich en een potlood beet. Ik haalde mijn schouders op, die zal vast wel aan het schrijven zijn ofzo.

POV Zoë
Ik zit te tekenen. Een tijger. Ik vind het leuk om te tekenen, en in de slaapzaal van de meiden is er nu een kledinggevecht bezig. Geloof me, je wilt de details niet weten. Kate zit huilend te schreeuwen dat ze moeten stoppen, omdat ze het zielig vind voor de kleding... Serieus! Die kleding leeft niet! Straks moet ze naakt rondlopen omdat ze het zielig vind dat haar kleding haar lichaamsdelen van dichtbij zit ofzo! Dat kind is echt gek. Dat klopt helemaal. Zeg, als je de snorharen van die tijger wat korter maakt lijkt het realistischer ja ja, ik weer het wel. Ik ging verder met tekenen. Maak diensten wat kleiner wie tekent hier nou, jij of ik? Ik ging verder met tekenen. Maak die strepen wat dunner nee ik doe helemaal niks! Shut up Silvy! Je bent zo echt heel irritant! Dat heb ik vaker gehoord... Ja ja, sluit je maar of of zoiets. Ik zuchtte. Hoe kan ik in hemelsnaam de rest van mijn leven met haar doorbrengen? Ja moet wel, ik ben een deel van je SILVY!!!! Ja ja, sorry hoor. Het bleef stil. Ik zuchtte, gelukkig. Ik maakte de tijger af, en ik was tevreden met het resultaat. Zeg, waar ga je hem laten? Wat? Die tekening natuurlijk! Op mijn deur plakken, dat doe ik altijd ja, maar allebei de kanten van je deur zitten al vol met tekeningen o ja.... Ik kijk thuis wel. Ik stond op, pakte mijn schrift en potlood, en liep terug naar de slaapzaal. Hopend dat het kledinggevecht was afgelopen.