Dierenfluisteraar (voltooid)

Hoofdstuk 37

POV Ivo
Eindelijk had ik er uitgegooid wat me eigenlijk al lang dwars zit. Ara gaat meer met Alena om dat ben mij, terwijl hij míjn dier is. Uitgekozen door de vier dierengoden, om mij te begeleiden. Ik heb altijd pech. Ik heb een papegaai, en zij heeft een wolf. En dan gaat mijn dier, die al niet veel is vergeleken die van haar, ook nog is meer om met haar dan met mij. Voor het eerst in mijn leven ben ik volgend mij jaloers... Op een van mijn beste vrienden. Dat klinkt echt absurd, maar het is wel zo. Tuurlijk ga ik dat never nooit niet hardop zeggen, maar diep van binnen voel ik dat het wel zo is. Ik weet wel dat ik af en toe afstandelijk doe, tegen Ara, maar toch...

POV Zoë
Het is zo saai he, de hele tijd allemaal boerderijen zien. Ik ben inmiddels al bij de 22. 14 daarvan waren boerderijen met koeien, die stonden in weilanden, en die weilanden stonken zo enorm.... Echt verschrikkelijk. Als het aan mij lag, was ik thuis gebleven, of had ik Jack thuisgelaten, want hij werkt me op de zenuwen. En Ivo doet ook al zo raar. Gelukkig heb ik tenminste nog twee vriendinnen die niet irritant en raar doen. Nou ja, wel raar, maar leuk raar, en Ivo doet vervelend raar. Plots hoor ik een stem in mijn hoofd. Zeg, stop is met piekeren, dat is heel irritant. Je moet je gedachtes afsluiten, zoals ik al vaak heb gezecht, oke? Ja, leuk gezegd hoor, maar ik heb geen idee hoe ik dat moet doen gewoon, een soort muur bouwen. Ach laat maar, ik doe het wel en de stem verdween. Echt, ik vind het gewoon eng! En ik heb aak al van die rare dromen... Wacht is even, nu ben ik de tel alweer kwijt! Volgens mij was ik bij 21, of 22... Nee, 22. 'En daar is nog een boerderij, dat is nummer 23....' Mompelde ik. Jeetje, stom daar mee! Ligt het nou aan mij, of zei je net dat je een muur ging bouwen? Ehh.... Laat maar. Maar Zoë, je moet het wel proberen hoe weet jij, of wat je ook bent, mijn naam, en waarom weet ik de jouwe niet? Ehh, ik ben de hele tijd al bij je geweest, ik ben een iemand, en je hebt het me nooit gevraagd zei de stem in de zelfde volgorde. Ehm... Oke, wat is je naam? Silvy! Leuk he? Zoë en Silvy? Eh, ja... Maar wat doe je in mijn hoofd? Ik ben je ware wezen, suffie. Dat weet je toch wel? Eh, nee, hoe moet ik dat weten? Eh, ja. Laat maar. Niemand in je familie had een ware wezen, sorry oke, wat is een ware wezen? Oh, nou, kijk. Een ware wezen, zoals wij dus, is een wezen dat een andere vorm dan een mens kan aannemen, snap je? Wij? Huh? Maar ik ben gewoon een doodnormaal mens hoor! Nou, dus niet... Ik ben jóú ware wezen. Je kan dus zeg maar in mij veranderen. Snap je? Eh, ja... Een soort van... Maar in wie of wat verander ik dan? In mij! Ja, leuk, wat ben je dan? Ik ben een zwaan. Maar omdat je mens bent, krijg je alleen mijn vleugels op je rug, maar dan duizend keer groter. Je word dus zeg maar een mens met witte zwanen vleugels op je rug die allebei apart een spanwijdte van... Ik denk... 1 tot 1,5 meter, zoiets cool..... Maar hoe kan dat? Nou, kijk. Er zijn mensen, die niet helemaal mens zijn. Je hebt verschillende soorten, zeg maar. Je hebt "de ware wezens", zoals wij dus, je hebt "tovenaars", dat zijn mannen of jongens die kunnen toveren, je hebt "dierenfluisteraars", zoals twee van je vrienden, die kunnen met hun eigen dier praten en de elementen besturen, je hebt mensen met totemdieren, een totemdier is een dier dat alleen naar jou luistert en een band met je krijgt, en hij kan in een tatoeage op je arm veranderen, en dan heb je nog de "waarzeggers", die kunnen de toekomst voorspellen. Wist je dat je broer ook een van die dingen is? Ik kan alleen niet uitvogelen wélke hij nou is.... Hmmm... Ja.... Het is alleen... Nogal veel informatie, voor een keer...

POV Ilse
We kwamen na ongeveer anderhalf uur varen, wat niet zo spannend was, weer aan bij ons vertrek punt, sn we werden de boot uit geleid. Ik keek om mijn horloge. 'Het is kwart over drie' deelde ik mijn vrienden mee. Ze knikten 'oké,' zei Alena 'zullen we dan naar de slaapzaal gaan? Ik heb uno meegenomen, dat spel' 'jaaaaaaa!!!! Wie er als eerste is!!' Gilde Zoë, en ze rende weg. Ik en Alena liepen lachend achter haar aan. Zoë werd tegen gehouden door een van de begeleiders 'en wat denk jij te gaan doen?' 'Naar de slaapzaal, om een spelletje te halen, uno, u weet wel, dat mega super leuke verslavende spel' zei ze vrolijk. De vrouw keek haar met samengeknepen ogen aan, en knikte toen toch 'oké'. Meteen rende Zoë door. 'Sorry mevrouw, onze vrienden is nogal...' 'Druk en en raar' maakte Alena mijn zin af. Ik knikte bevestigend. We liepen door naar de slaapzaal waar Zoë al alles had klaargelegd op Alena haar bed. We gingen spelen, en uiteindelijk had ik 5 potjes gewonnen! Dat is weinig vergeleken het aantal potjes dat Zoë had gewonnen, 12. Maar dat boeide me niet, want we hadden heel veel lol. De tijd vloog voorbij, en al snel werden we gehaald omdat het eten klaar stond. We liepen naar de grote openbare ruimte, waar een hele grote tafel stond. Er stonden overal borden met spaghetti. Jeej, mijn lievelingseten. Dus niet. Ik houd niet van pasta. Met name spaghetti, want daar zat tomatensalsa bij, en ik lust geen tomaten... Ik zuchtte en begon met lange tanden te eten.

***ik weet het, de hoofdstukken worden steeds korter, sorry daarvoor, hopelijk vinden jullie het niet zo heel erg. Door de hoofdstukken kleiner te maken kan ik sneller wat publiceren, vandaar... Ik heb besloten een nieuwe draai aan het verhaal te geven, door nog een paar bijzondere soorten mensen toe te voegen, zoals jullie hebben gelezen, dat was wel zo leuk dacht ik. Ook ga ik proberen om minder vaak "POV Alena" te schrijven, want het is bijna altijd vanuit haar positie... En ik sta inmiddels #5 in fantasy!!!! OMG!!!! Ik heb nog nooit zo hoog gestaan!!!!maar nu, ga ik een nieuw hoofdstuk schrijven. Toedelssssss***