Dierenfluisteraar (voltooid)

Hoofdstuk 29

Even voor de duidelijkheid: we maken een tijdsprong. We zijn nu een week veder en Alena kan al aardig lucht sturen, en Ivo kan al water bevriezen en laten koken.

POV Alena
Ik was aan her slapen, en ik had een rare droom:
Ik liep over een grasveld, en in de verte een groot, wit hert staan. Zijn gewei was mega super groot. Ik liep naar hem toe. "gegroet Alena" zei hij. Oke, hoe kan hij mijn naam weten? "Eh, hallo?" Zei ik aarzelend. Hij keek me vriendelijk aan. "Ik ben Storm. Ik ben een van de vier dierengoden. Ik kan water besturen. Ik zal jou in je dromen komen bezoeken, net als de drie anderen dierengoden. Dan zal ik jou alles kunnen leren verfijnen, ban het water sturen. Ik zal alles aan je leren wat ik weet. Totdat alles perfect gaat. Zo zullen de andere ook te werk gaan. Ik wil dat je de dingen die je al kan laat zien". Ik was een beetje verbouwereerd, maar bedacht toen dat Wolf dit allemaal had gezegd. Ik liep naar het meertje dat in het midden van het grasveld lag, en liet zien wat ik kon. "Je kan het beter dan ik dacht," zei Storm "morgen nacht gaan we beginnen". Toen hij die woorden had gezegd werd ik wakker. Oke, weird. Ik stond op en kleedde me aan. Ik liep naar beneden, helemaal naar de keuken, en maakte een ontbijtje klaar. Mijn moeder had een nieuwe baan gekregen, en ze was nu voor een paar dagen naar het buitenland, dus ik was alleen thuis. Toen ik mijn ontbijt op had, ging ik naar buiten, naar het bos. Ik zat graag bij de open plek bij het meertje, en Wolf was daar ook vaak. Toen ik aan kwam lag Wolf daar inderdaad. Ik ging naast hem zitten en begon met het water te spelen. "Ja had gelijk, over die dierengoden. Vannacht kwam er een in mijn droom" zei ik. Wolf keek op. Ik zei het toch... "ja ja, ik weet het" Wie was het? "Storm" De meester van het water. Een heel mooi en bijzonder hert, met een gewei zo groot als de doorsnede van de grootste boom ter wereld "het is inderdaad groot, maar zo groot is iets te overdreven" Jij zegt het. Ik genoot van de stilte, en ik languit in het gras liggen. Er kwamen een paar vogeltjes om me heen zitten. Ik strekte mijn armen uit, en strijde mijn handen. Er kwam een vogeltje op mijn linkerhand zitten, en ik kwam voorzichtig omhoog. Het was een musje. Ik bracht de hele dag door bij Wolf en de dieren die daar ook waren. Toen het een uur of zes was ging ik terug naar huis en haalde een pizza uit de vriezer. Ik deed hem in de oven, en at hem daarna in de woonkamer voor de tv op. Ik was alleen thuis, want Ivo was voor een week terug naar zijn ouders. Die avond viel ik vrij snel in slaap en ik had weer een rare droom. Storm stond op een grasveld en ik liep naar hem toe. "Vandaag gaan we aan ijs werken" zei hij. "Je kan wel water bevriezen, maar meer niet. Je kan ook ijs tevoorschijn toveren. Dat gaat met water niet, vandaar dat we dat niet eerst doen. Ik wil dat je je concentreert op ijs, de rest gaat vanzelf". Ik had de hele nacht geoefend. Zo ging het ook elke nacht door, en na acht dagen had ik er volledige controle over. Ik kon een soort ijspaleis maken, dat was mijn examen, zeg maar. Ik voelde me net Elsa van de film Frozen toen ik het paleis maakte. Het grappige was, ik maakte bijna dezelfde bewegingen. Ik kon het laten sneeuwen, en ik moest een plaatselijke sneeuwbui maken. Het lukte me allemaal. Na acht nachten lang oefenen en de negende nacht mijn soort van examen te hebben gedaan zei Storm: "je bent klaar, met het element water. Je zal doorgaan naar de volgende dierengod. Als je alles hebt geleerd van de andere dierengoden, zullen we je testen op alles en mogelijk ervoor zorgen dat je alles beter kan. Ik wens je veel succes". Met die woorden in mijn hoofd werd ik wakker. Ik was tevreden, ik had de volledige controle over water! Ik nam een bad (ik deed de bubbels aan natuurlijk) en kleedde me daarna aan. Ik stormde de trap af, naar de keuken. Ik wilde net een ontbijtje gaan maken toen de bel ging. Daar stond Ivo. Ik liet hem binnen. We spraken over van alles, maar ik verzweeg alles over mijn dromen. Ara had ook duidelijk gemaakt dat hij er weer was, door telkens alles te herhalen wat Ivo zei. Die middag kwam mijn moeder ook thuis. We hadden het heel gezellig die avond en we zijn laat naar bed gegaan. Ik kreeg dit keer geen droom, en de volgende ochtend werd ik goed uitgerust wakker. Ik had gisteren met Ivo afgesproken dat we met mijn lucht aan de slag zouden gaan. Ik had er super veel zin in. Ik kleedde me aan, rende mijn kamer uit, de trap af, naar de keuken. Ik maakte mijn ontbijtje klaar en at het op. Ik liep via de woonkamer naar de achterdeur, de tuin in. Ik liep door tot de vijver. Ik besloot een paar van de oefeningen te doen wat Storm me heeft geleerd. Ik maakte bepaalde bewegingen met mijn handen en armen en deed met mijn hele lichaam mee. Plots zag ik Ivo staan die me met open mond aankeek, en ik liet snel he water weer zakken. "Wat is er?" Vroeg ik schijnheilig. "Dat.... Hoe deed je dat?" "Hoe deed ik wat?" Shippies, ik heb een probleem. "Dat met dat water" "oh, dat...." Dubbele cupcakes. Wat moet ik in hemelsnaam verzinnen? "Eh..... Tja, ik vierde wat bewegingen uit, en ik liet het water mee doen, zeg maar, snap je?" "Nee, niet echt" cupcakes. Ach, laat ook maar. "Ik wee zelf ook niet hoe ik het deed, eigenlijk". Zo, dat klinkt teminste geloofwaardig. "Oh. Ach ja, kom, we gaan aan de slag met lucht". Ivo leerde me een wervelstorm maken. Easy, vond ik. Nou ja, toen ik het onder de knie had. Dat duurde zo'n klein uurtje. Maar toch. Het was ook niet zo geweldig, maar ja, lucht is het tegenover gestelde van aarde. Ik oefende de hele dag, en toen het tijd was om te gaan avondeten, kon ik een wervelwind laten opzetten en weer laten verdwijnen, wind sturen, en... Vliegen! Ik was zooooo happy!!! Ik bedoel, wie kan er nou vliegen! Ik dus! Oke, en Ivo, want van hem heb ik het geleerd, maar toch. Na het avond eten zei ik dat ik vroeg naar bed wilde, en mijn moeder vond dat een goed idee. We gingen dus allemaal vroeg naar bed. Toen het elf uur was sliep iedereen, en sloop ik naar buiten, naar de vijver. Ik begon weer met water te oefenen. Ik maakte van alles, van draaikolken tot mist, van golven tot fonteinen. Uiteindelijk maakte ik met water mijn armen langer. Ik deed het water om mijn. Armen heen en hield het vast. Zo kreeg ik hele lange armen, van water. Toen dat lukte, was ik super blij. Ik besloot ijs te maken, en begon daar van alles mee te dien. Uiteindelijk liet ik ijs uit mijn handen groeien, zonder het eerst van water naar ijs te hoeven veranderen. In een flits zag ik plots Storm. "Ga door met oefenen, Alena, dan word je steeds sterker....." Zei hij. Ik boog mijn hoofd. "Sal ik doen, Storm. Bedankt voor je raad". Hij verdween weer. Ik besloot dat het genoeg was, en ging terug naar binnen. Ik sloop door het huis heen, naar boven, naar mijn kamer. Ik zag dat het al 1 uur was, en ging snel liggen. Al snel viel ik ineen diepe slaap.

POV Ivo
Ik hoorde geritsel op de gang. Ik kon niet slapen, en besloot te gaan kijken. Ik zag Alena, dus ik besloot haar te volgen. Ze liep de trap af, naar buiten. Ik verstopte me. Ik zag dat Alena haar water begon te oefenen. Het was niet normaal goed, echt, ze was super! Ze liet van alles gebeuren, en ze had er totale controle over. Plots verscheen er een mega groot hert, met een mega groot gewei. Hij zweefde in de lucht en hij leek bijna doorzichtig. "Ga door met oefen, Alena, dan word je steeds sterker...." Zei hij. Alena boog haar hoofd. "Zal ik doen, Storm. Bedankt voor je raad" zei ze, en het hert verdween. Waaat?! Alena kent een vliegend, bijna onzichtbaar hert? Ik droom ofzo! Ze liep naar binnen en ik volgde haar geruisloos. We liepen de trap op, en ik wachtte tot Alena haar kamer inging. Toen ging ik de mijne in. Ik ging in bed liggen maar ik kon niet slapen. Ik had de hele tijd een gedachte in mijn hoofd: hoe kan Alena hem kennen?

-----------mensen, ik heb een vraagje: ik kan geen foto's meer toevoegen, kunnen jullie dat wel, of ook niet? Laat het asjeblieft even weten. Ik heb supercoole foto's maar ik kan ze dus niet plaatsen :( ---------------