POV Alena
'Oke, je bent echt gewoon te goed!' Riep Ivo uit. Ik liet hem vliegen, en het lukte hem, hij die me lucht leerde, niet om zelf op de grond te komen. Ik was te sterk. Blije smiley! Ik liet hem landen. Hij zuchtte 'je bent gewoon te goed in dit... Serieus. Ik ga binnenkort beginnen met jou vuur leren, en ik ben pas op de helft met water....' 'Ja, nu ben je hartstikke zielig. Ga maar naar Ara, zou ik zeggen, die vrolijkt je vast op. Ik weet al wat hij gaat zeggen: "ingemaakt worden door een meisje? Je moest je schamen!". Of je kiest ervoor om water te doen. Dat kan ook. Aan jou de keus' grijnsde ik. Ivo zuchtte 'oké.. We gaan water doen. Wat vormoefening heb je nu weer bedacht?' 'Je klinkt niet zo vrolijk, zijn mijn oefeningen soms te zwaar en te moeilijk voor je?' 'Ja... Nee! Ik bedoel nee! Natuurlijk niet!' Ik grinnikte. 'Het zal wel. Kom mee. We gaan aan het onderdeel ijs werken. De winter komt eraan, dus dat vind ik wel zo toepasselijk. Je moet zorgen dat je een rechte, ik herhaal rechte, strook water bevriest, dat stevig genoeg is om een olifant overheen te laten lopen. Dat is niet zo moeilijk, toch?' 'Het zal wel niet' bromde Ivo. 'Oké, begin met wat kleine oefeningetjes om in te komen,men ga daarna aan de slag. Ik ga intussen wat drinken halen'. Ik liet Ivo achter bij het vennetje. Toen ik thuis kwam, zat mijn moeder zorgelijk te kijken aan de keuken tafel. 'Wat is er mam?' Vroeg ik. Ze zuchtte. 'Lieverd? Luister asjeblieft goed. Ik heb promotie gemaakt, en ik mag nu als een leidinggevende stewardess gaan werken'. Mijn moeder werkte voor een vliegmaatschappij, KLM. 'Dat is toch super leuk nieuws?' Zei ik. Ze knikte. 'Ja, maar dat betekent dus wel dat vaker en langer weg ben. Morgen begin ik aan een twee weken lang durende vlucht route. Ik ga naar de V.S. En daar ga ik naar veel verschillende gebieden, provincies, zeg maar. Vind je het heel erg?' 'Nee natuurlijk niet! Ik vermaak me wel hoor. En Ivo ook. Ik zou gaan, als ik jou was' 'oké, dan ga ik. Als je morgen wakker word, ben ik er niet meer, dan zit ik al in het vliegtuig. Oké?' 'Oke'. Ik gaf haar een stevige knuffel 'ik ben blij voor je' zei ik, waarna ik wat drinken pakte en mee nam naar get vennetje. Waar Ivo wel al aan rechte lijn van ijs had, maar waar niemand op kon staan. Behalve een eend. En een kikker. Een tweede eend. Krak, nee geen tweede eend. 'Je bent goed bezig. Alleen nog het ijs dikker maken' zei ik. Ivo mompelde wat en pakte het pakje uit mijn handen. Hij dronk het op en ging weer veder. Ik keek naar wat hij deed, en ik kon het niet laten er wat van te zeggen af en toe, en hem te corrigeren. Aan het einde van de middag had hij het wel voor elkaar gekregen. 'Goed zo. Nu mag je het weer laten verdwijnen' zei ik. Hij keek me met grote ogen aan. 'Dat meen je niet' 'echt wel' 'maar... Oh, laat ook maar. Hij zuchtte en liet het verdwijnen. Toen liepen we samen naar huis. Onderweg vertelde ik over mijn moeder, en hij knikte en zei dat hij het prima vond. We aten prei schotel, die avond. Ik haatte prei. Arme ik. Ik at wel alles op. Behalve de prei. Toen gingen we tv kijken, en uiteindelijk gingen we slapen.'Alena. Je gaat er sterk op vooruit. Ik wil nu dingen met stenen en zand gaan proberen, want bomen, hout en planten lukt je prima' zei Torak. Ik had weer zo'n droom waarin ik oefende, en dat was bedt een tijdje geleden. 5 dagen, om precies te zijn. Valt dus mee. Eigenlijk. Maar goed. Torak liet me mijn oefening zien: een steen maken, laten zweven en dan veranderen in zand. Makkie. Dus niet. Ik begon met oefenen, en aan het einde van de nacht, zeg maar, had ik maar liefst 4, ja, 4 stenen omgetoverd in zand, en eerst nog laten zweven. Ik werd daarna wakker. Het was half 9. Het is zondag! Dan hoor ik uit te slapen tot een uur of 10 ofzo! Ik zuchtte en kwam mijn bed uit, im vervolgens een bad te nemen. Met bubbels, en heel veel schuim. Zalig...... Echt waar, als je een bubbelbad hebt, dan moet je er giga veel schuim in doen! Dat is echt zo leuk! Maar niet te veel, like me, want dan loopt het schuim over de rand... Maar ja, het is wel leuk. Ik kwam uit bad, trok wat kleding aan, poetste mijn tanden en ging naar beneden. Ik keek op de klok. Half 10, niet slecht, dacht ik. In een uurtje alles gedaan. Ik maakte ontbijt klaar terwijl ik stond te fluiten, heel mooi (niet dus, ik fluit giga vals), en ik pakte twee koekenpannen. Uit een van de keukenkastjes haalde ik een fles kant en klare pannenkoeken mix, en dat good ik in een pan, die ik natuurlijk eerst goed had voorverwarmd. Ik ging door tot ik zes pannenkoeken had en daarna ging ik naar boven. Ik klopte op Ivo's slaapkamer deur. Ik kreeg als antwoord wat gemompel. Ik grijnsde en liep zijn kamer in. Hij lag nog gewoon in zijn bed. 'Oke, opstaan luilak, werk aan de winkel. En het ontbijt is klaar' 'ja ja, ik kom zo' mompelde Ivo. 'Nee, je komt nu, anders gil ik je wakker' 'ik kom zo...' Mompelde hij weer. Oke, ik had hem gewaarschuwd. 'JIJ KOMT NU JE BED UIT WANT ANDERS KRIJG JIJ GEEN ONTBIJT!!!!!!' Gilde ik, en hij vloog rechtovereind. 'Zo hard hoef je toch niet te gillen? Nu ben ik klaar wakker' zei Ivo. 'Ja, dus? Ik zei het toch, dat ik zou gaan gillen als je je bed niet uitkwam?' 'Ja.... Maar waarom mag ik niet blijven liggen?' 'Omdat mijn pannenkoeken anders koud worden, duhh' zei ik. Ivo's ogen werden groot. 'Eten we voor ontbijt pannenkoeken?' 'Yep, dat zeg ik net. En als je niet opschiet, worden je pannenkoeken koud'. Ivo schoot uit bed. Hij kleedde zich razendsnel aan en in een minuut stoof hij me voorbij naar beneden. Toen ik aankwam, bij de keuken tafel, zat hij al op me te wachten. 'Kom je nou, anders worden de pannenkoeken dankzij jou koud' zei Ivo. Ik grinnikte en nam plaats aan tafel. We aten gezellig pannenkoeken, die overheerlijk waren, al zeg ik het zelf.
***de hoofdstukjes worden wel wat kleiner, maar dat is niet erg, hoop ik, want zo kan ik wat sneller publiceren. Ik ben geklommen, ik sta nu #21 in fantasy!***
JE LEEST
Dierenfluisteraar (voltooid)
FantasyDeel 1 van de Dierenfluisteraar serie -------------------- Alena is een meisje van 12 jaar oud en net als alle andere kinderen is ze doodnormaal, totdat ze een bizarre ontdekking doet op haar 13e verjaardag die haar wereld op z'n kop zet... Ze kan...