Dierenfluisteraar (voltooid)

Hoofdstuk 30

---------- ik ben drie weken op vakantie gegaan naar Hongarije, maar ik ben nu weer terug om lekker veel te gaan schrijven (zoals ik eigenlijk had beloofd)!!----------

POV Alena
Ik was zo blij dat Storm me heeft gezegd dat hij vind dat ik goed bezig ben... Ik denk dat ik vandaag Ivo alles laat zien. En dat ik hem alles ga leren. Van water. Ik sprong uit bed, kleedde me aan, poetste mijn tanden, rende de trap af om de keuken tafel te dekken zodat we een gezellig ontbijt hadden met zijn drieën. Even later kwamen ook mijn moeder en Ivo naar beneden en gingen we eten.

"Dus ik moet een of ander water ballet maken?" Ik zuchtte. "Ja, probeer mij maar na te doen". Ivo was onmogelijk soms. Ik deed een paar bewegingen voor, en Ivo deed ze na. Het lukte hem aardig. We waren bij het meertje in het bos aan het oefenen. Ik zou in de middag met Wolf oefenen met het communiceren met dieren. Voor het eerst. Ik zou in de ochtend, nu dus, aan Ivo lesgeven met water. "Nee Ivo, sierlijker. Zo ziet het er niet uit" "nou en? Als ik iemNd een plens water in zijn gezicht geef... Dan boeit het toch ook niet dat het sierlijk gaat ja of nee?" "Jawel, want dan gaan de bewegingen makkelijker" "sinds wanneer weet jij dat zo goed?" Zei Ivo uitdagend. Ik zuchtte twijfelend. Zou ik het hem vertellen? Ach, waarom niet.... Nou, omdat het Storm heb beloofd? "Eh... Van Wolf..." "Ja dat zal wel" "probeer het nou maar, zeurpiet die je bent" "oke, oke, sorry hoor". Ivo probeerde het opnieuw. "Een stuk beter. Blijf dit oefenen totdat je het onderdeel de knie hebt... Dan ga ik naar wolf. Morgen ga ik veder met de les" "oke.." Mopperde Ivo. Ik liep bij hem weg, naar mijn huis. De tuin, eigenlijk. Bij het rozenperkje bleef ik wachten op Wolf. Toen verscheen hij. Fijn dat je er al bent "ja, wat gaan we doen?" Dat heb ik al verteld. We gaan oefenen met dieren communiceren. "ja dat weet ik, ik bedoel: hoe gaan we dat doen, waar beginnen we mee" je moet je een voelen met de natuur, en je dit keer op de dieren en dierengeluiden om je heen concentreren . "oke...." Ik ging zitten en deed mijn ogen dicht. Ik concentreerde me. Toen deed ik mijn ogen weer open. Ik hoorde een stemmetje. 'Zeg, weet jij waar mijn noten zijn?' Ik bleef in de concentratie, maar keek tegelijkertijd verbaasd en zoekend in het rond. Toen zag ik in een boom een eekhoorn zitten. Waaaaat?!?!?! Oke..... 'Nee, maar ik zag vanmorgen wel een egel met noten voorbij lopen' 'dat waren mijn noten!' Ik keek veder rond en zag een andere eekhoorn zitten. "Wow.." Mompelde ik. Had ik niet moeten doen, want ik was meteen mijn concentratie kwijt. "Het lukte me even, Wolf, ik hoorde die twee eekhoorns daar in die boom praten!" Dat is een mooi begin. Probeer het anders nog eens "oke". Ik ging weer zitten en sloot mijn ogen. Uiteindelijk hoorde ik weer een stemmetje. 'Zeg, ik hoorde dat het bos hier heel groot was' 'ja, dat klopt. Het is hier super groot, hoezo?' 'Nou, dan blijf ik hier misschien wel wonen' 'dat is een prima idee, en er is ruimte zat'. Ik zag twee vogels zitten, op een bankje iets verderop. Dit is echt geweldig! Ik oefende de hele middag met wolf, en uiteindelijk lukte het me om na vijf minuten concentreren, en mediteren, want dat is het eigenlijk een soort van, de dieren te horen praten. Lang hield ik de concentratie niet vast, maar toch. Morgen zouden we veder oefenen. Overmorgen is het zondag en dan heb ik niks op mijn "rooster" zeg maar. Daarna moest ik weer naar school, dan was de vakantie voorbij....

"Alenaaaaaaa!!!!" Gilde Ilse. "Hoi Ilse" zei ik terug. Ilse kwam op me afgerend en vloog me om de hals. "Zoë doet mee aan 'The Voice of Holand'!!!!" "Echt?" "Jaaaa!!! En wij mogen mee naar de eerste ronde!" "Echt waar?" "Ja!" Ilse stond op en neer te springen. "En wat gaan we daar dan doen? Waarom mogen we mee?" We mogen kijken, natuurlijk! Achter de schermen! En dan komen we ook op tv!". "Super leuk!" Ik begon mee te doen met op en neer springen, terwijl Ivo en de rest van de school ons raar aan keek. Het was maandag ochtend, voor de lessen beginnen. "En waar is Zoë dan?" "Die komt zo" "wauw. Ik wis.t niet dat ze dat had gedaan.... dat ze zich op had gegeven voor The Voice, bedoel ik". "Ja, dat komt omdat mevrouw ergens anders mee bezig was, is het niet?" "Ik heb geen idee waar je het over hebt" zei ik schijnheilig. "Oh jawel, mevrouw de dieren.....eh... De dieren... Eh... Nog wat". Ik schoot in de lach. "Mevrouw de dierenfluisteraar, bedoel je zeker" "ja, dat". De bel ging en we liepen naar ons lokaal. Nederlands als eerste, bleh.

Het was pauze, en ik zat samen met Zoë en Ilse aan een tafel in de kantine. Zoë was aan het vertellen dat ze twijfelde tussen twee liedjes. 'Roling in the deep' van Adele, of 'Firework' van Katy Perry (ik weet het, niet geweldige liedjes, maar ik kon zo snel geen andere verzinnen). "Ik vind dat je voor 'Roling in the deep' moet gaan" zei ik. "Die heeft veel lange uithalen, dan kan je laten zien wat je in je hebt, zeg maar". "Ja, ik ben het met Alena eens," zei Ilse "maar ik vind 'Firework' leuker". "Menen jullie dit nou echt?" Zei Zoë. "Ja, hoezo?" Zeiden Ilse en ik tegelijkertijd. "Nou, nu weet ik nog niet wat ik moet kiezen!". "Ga voor 'Firework'. Althans, dat zou ik doen" zei Ivo die net aan kwam lopen. "Oke. Twee tegen een. Het word 'Firework'. Dank je, Ivo". Ik wierp hem een boze blik toe, die al snel veranderde in een gemene grijns. "En, Ivo, heb je je huiswerk gedaan? Ik was zaterdag vergeten te controleren of je alles beheerste...". Ivo kreeg een kleur "nou, eh.." "Nee dus" "jawel, maar het lukte niet" "weet je wat," zei ik, nog steeds met een gemene grijns op mijn gezicht "ik zal je vanmiddag wel een paar ballet-passen leren..... Dan gaat het vast wel beter". Ivo kreeg een kop als een boei "asjeblieft, doe me dat niet aan.... Ik heb zwakke enkels" "ja hoor, je haalt mij met gemak in als we tikkertje doen, dus daar trap ik niet in". Ilse en Zoë proesten het uit. "Dus, ik wil morgen middag een perfecte uitvoering zien. Begrepen?" "Ja....." "Mooi. Ik zie je dan van vanmiddag, want de bel gaat zo". TRRRING TRRRING TRRRING. De bel. Perfecte timing. Ik liep samen met de meiden naar de volgende les. Aardrijkskunde.

Het was dinsdag middag, en Ivo liet me de oefeningen zien. Bijna vlekkeloos. "Prima, veel beter dan de vorige keer. Echt veel beter. Ik geef je een nieuwe oefening". We waren bij het meer. Ik haalde wat water uit het meer en legde het in een cirkel om me heen. Toen liet ik er allemaal stralen uit komen, een soort armen. Ik bewoog ze allemaal los van elkaar. Ik liet hem inkrimpen en weider worden. Ik liet hem ook bevriezen, en weer ontdooien. "Zo, en nu jij". Ik liet het water terug het meer in lopen. Ivo ging klaar staan. Het lukte hem prima om de cirkel te krijgen, maar met de armen omhoog halen had hij wat meer moeite. Het lukte hem niet om ze tegelijk te bewegen. Ik zuchtte "Ivo, je bent nu net een houten plank. Om water te besturen moet je soepel bewegen, net zo soepel als het water zelf. Hoe vaak moet ik je dat nog gaan zeggen? In ieder geval, ik ga morgen met Wolf oefenen, en ik zou die tijd gebruiken om deze oefening te oefenen. Probeer het nog maar een keer, vanaf het begin". Ivo zuchtte, en liet het water terug lopen. Hij begon weer, en weer lukte het hem niet. We, of eigenlijk hij, oefende de hele middag door, tot we honger kregen en naar huis gingen. Het lukte hem om ze te bewegen, maar niet allemaal tegelijk. Maar twee tegelijk, namelijk. Maar ik denk dat hij het wel onder controle krijgt... Uiteindelijk.