𝐝𝐞𝐚𝐭𝐡 𝐢𝐧 𝐭𝐡𝐞 𝐝𝐞𝐞𝐩(𝐲𝐢𝐛𝐨 𝐭𝐨𝐩)✼

پارت دوازدهم

های گایز خوبین؟
قبل از همه میخوام باهاتون حرف بزنم...اول مرسی که این فیک رو دنبال میکنین و نظر و وت میدین:)برام خیلی خیلی مهمه اگر بدونین با خوندن همین پیام های کوتاه چقدر خوشحال میشم پس گایز دریغ نکنین حتی اگه چرت و پرتم باشه 😂🙂نظراتتون رو بگین تحلیلی کنین اینا برای من خیلی مهم و حتی برام خوشحال کننده.
وت و کامنت بدین و  لطفا تا اخر همراهم باشین:)
ماچ بهتون
┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈

و اصلا لحن مسالمت آمیزی در حرف های  ییبو قابل شنیدن نبود!

با خشمی که هنوز هم حتی ذره‌ای از آن کاسته نشده بود جلو می‌رود، دست‌هایش را مشت می‌کند.

نمی‌خواهد دست به آن انسان منحوس بزند اما نباید بگذارد به همین راحتی داخل این گودال بمیرد. نه به این آسانی!

با حس وجود انزجارش تن بی جان آن انسان را بین دستانش می‌گیرد و از عمیق ترین گودال اطلس بالا می‌رود.

وقتی به سطحی روشن از آب اقیانوس می‌رسد سمت قلمرو آتلانتیس می‌رود.

از همانجا هم می‌تواند تمام آن پری دریایی‌های مظطربی که همگی کنار دروازه جمع شده بودند را ببیند.

بالاخره از دروازه رد می‌شود و همه با ترس و نگرانی نگاهش می‌کنند.

می‌خواهد آن آدمیزاد چندش را روی زمین پرت کند و به یونگی دستور بدهد زودتر به سیاه چال متروکه‌ای که سال هاست دست نخورده ببردش.

اما مادرش به سرعت و با عصبانیت سمتش می‌آید و با خشم نگاهش می‌کند.

- با جیسو چیکار کردی؟ هان؟ همینکه یه بار طلسم گذاشتی روش بس نبود حروم زاده؟

خب...مادرش همیشه ییبو را اینگونه صدا میزد.

با اینکه هردوتایشان از آن مرد حروم زاده بودند اما همیشه این قول بزرگتر بود که سنگینی این لقب را به دوش می‌کشید.

چون...چشم‌های پدرش را داشت؟ چون مادرش را یاد آن مرد می‌انداخت؟ جیسو بخاطر نداشتن شباهت به پدرش دوست داشتنی بود؟ با اینکه تمام پری ها و موجودات اقیانوس را سلاخی میکرد؟ پس پادشاهی که همیشه خودش را فدا میکرد تا از تمام موجودات محافظت کند چه؟ مهم نبود.

دیگر خیلی وقت بود شنیدن این لقب برایش مهم نبود.

تمام این پری دریایی‌ها شاهد همه چیز بودند.

شاید حتی بیشتر از او، آنهایی که عمر بیشتری از  ییبو و خواهرش داشتند. آنهایی که آفرودیت را می‌شناختند.

ییبو خواست زبان باز کند و به مادرش خبر فرار کردن و آزاد شدن بچه‌ی مورد علاقه‌اش را بدهد اما در لحظه نگاه مادرش به موجود بین دستانش افتاد.