SİYAH KARANFİL[Askıya Alındı/Devam Edecek]

17.BÖLÜM|BALO

●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○

Beni bir daha affetmeyecekti...
Güneş doğduğunda da ay ortaya çıktığında da benden nefret edecek...

○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●

~17.BÖLÜM~
~BALO~

Kararlar ve arafta kaldığımız anlar...
Her insan bir karar alır ve o kararın sonucunda iyi veya kötü olan her şeye katlanır. Katlanmak zorundadır.
Her insan arafta kalır çünkü mantığı dudaklarına bir mühür vurur. Kalbi çığlık atar lakin bir şey yapamaz. Elinden bir şey gelmez.

Ve evet, bende araftayım. Bir karar aldım ve emin değilim. Bu aldığım kararda can yanacak. Canlar yanacak. Buna ben değil, onlar sebep oldu.
Beni böyle birine dönüştürdüler.
Ben bu değilim... Bu karakter benim karakterim değil ama burada hayatta kalmak için böyle olmam lazım. Canımı yakanın canını yakmam lazım.

Başımı hafifçe çevirdiğimde pencereden dışarıya bakındım. Gözlerim maviliğin hüküm sürdüğü gökte gezindiğinde bulunduğum odanın kapısı gıcırdadı. Başımı çevirme gereksinimine girmeyip bakınmaya devam ettim.

"Gece yarısı başlayacak balo. Hazırlıkları başlattım," Boğuk sesini işitsem de ona cevap veremedim. Diyecek bir şeyim yoktu. "Balo sonrası Ales bize karşı daha hırçın olacaktır. Asil ve Suskun kadın da çok büyük ihtimal bize nefret duygusunu besleyecekler." Cümlesini sonlandırıp oturduğum sandalyenin karşısında ki boş sandalyeyi alıp ters çevirip oturdu. Ellerini sandalyenin başlığına dayayıp ruhsuz bakışlarını üzerimde gezdirdi.

"Ne o, eceli olmak istediğin adama mı acıdın?"

Başımı hızla yüzüne çevirip gözlerimi gözlerine kilitledim.

"Acımıyorum!"

Boğazımda ki acı tat kendini belli ederken kendimi silkeleyip sandalyeye iyice yaslandım. Başımı geriye atıp yutkunduğumda içimde ki bütün duygu kırıntılarını silip süpürdüm. Ruhum olacaklardan dolayı kendini parçalarken mantığım boşver diyerek fısıldıyordu ruhuma. Nafileydi. Bir sonuç yoktu. Vicdanım, mantığımı yeniyordu.

"Herkes geliyor değil mi?" Dudaklarım düz bir hal alırken gözlerimi kırpmadan Aral'a baktım. "Herkes geliyor, Ortak. Herkes acıyı tadacak."

Genzimden akan zehir bütün vücuduma yayıldı. Zehir beni etkisi altına alırken başımı sallayıp kendimi toparladım.

Sondu.

Yolun sonundaydım.

Çıkmaz bir sokağa girmiştim ve kurtulamayacağımı biliyordum.