ŞİMDİ OKUDUĞUN

SİYAH KARANFİL[Askıya Alındı/Devam Edecek]

Fantastik

Duyduklarım ile kaşlarım usulca çatıldı. Gerçekleri kavramak istemeyip kulaklarımı tıkamak istedim. "S-sen miydin?" Titrek nefesim cümlem ile dışarıya uğlaştı. "Bendim." Kendi ağzı ile yaptıklarını söyleyince hayrete düştüm. Bunu onu ağzından duymak...

#aşk #evren #fantastik #ihanet #siyahkaranfil #sudenazsny #watty2022 #yalan

7.BÖLÜM:GİTME

28 4 5 
                                    

                                              

~🎼BİR BEYAZ ORKİDE🎼~
"Güldürmeyen, ağlatmayan
Sinsi bir ok
Öldürmeyen
Çaresi yok
Bu yaranın
Kimde kalır
Kabukları..."



                            

                                "
                            
                              
                              
                                
                                  
                                  
                                
                              
                             
                            

                            

                              
                              Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
                            

                          

                          

°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°
Sabit bir şekilde oturduğum yerden ayaklarımın uyuşması kıpırdandığımda derin bir iç çektim. 
İki gün olmuştu...
Koskoca iki gün olmuştu.
Ve ben, halen bana ait olmayan yerdeydim... Buraya yabancıydım.
"Yere oturmasana üşüteceksin." Asil, odaya girdiğinde bakışları yere çöken bedenime kaymıştı. "Bir şeyler bulabildin mi?" 
Onu her gördüğümde bu soruyu soruyordum ve bana hep aynı cevabı veriyordu umutsuzluk ile.
"Hayır. Her şey için daha çok erken, Sinem. Araştırmalar ile sana hemen ve net bir cevap veremem," Üzerinde ki ceketi çıkartırken yüzü kasılıyordu. "Ve... Çok fazla umutlanmasan da iyi olur. Her şeye hazırla kendini."
Kaşlarım usulca çatılırken başımı iki yana salladım. Rüya mıydı bu? Kabus muydu? Her gece gördüğüm kabuslardan bir diğeri de bu muydu?
"Asil, ne diyorsun?" İçimde ki umut kırıntıları son nefesini verirken ben yaşamaları için dua ettim. Yaşamalılardı. Umutlarım yaşamalıydı, yoksa ben ölürdüm. 
Sertçe yutkunup bana verecek cevap arasa da sustu. Cevapsız bıraktı beni.
"ASİL, BEN NEDEN KENDİMİ HER ŞEYE HAZIRLIYORUM?" Ona karşı sesim gür çıkarken ayağa kalktım. Karşımda dikilen adamı ellerim ile göğsüne doğru vurmaya başladığımda o tepki vermiyordu. "BENİ HER KİM BURAYA GETİRDİYSE GERİ GÖTÜRMELİ. BEN BURAYA AİT DEĞİLİM!" 
"Ne oluyor?" Kumral adam içeriye doğru bir adım atarken ruhsuzca bakınıyordu. Hiç bir şeyi umursamıyordu. Hiç bir şeyi anlamıyordu.
"NE Mİ OLUYOR?" Bağırdığımda, gözlerini bir saniyeliğine kapatıp geri açtı. "BUNU CİDDEN SORUYOR MUSUN, MANYAK ADAM? BEN SANA SÖYLEYEYİM NE OLUYOR, GİDEMİYORUM. BURAYA HAPSOLUYORUM!" 
Boğazım sızladığında konuşmayı kesip nefes almaya çalıştım. Artık ölüyor gibi hissediyordum. Ölüyordum da. Ben burada ölüyordum. Ben artık yaşayamıyordum.
Bir anda karnımda hissettiğim ani sızı yüzünden elimi karnımın üzerinde tutup acı ile inledim. Lanet ağrılar...
Her şey üst üste geliyordu. 
Acılar, katlanarak büyüyor ve ben altlarında eziliyordum.
"Hey, dengeni koru!" Kumral adam kolumdan tuttuğunda düşmekten kurtulup sakince duvara yaslandım. Ayakta duracak kadar da gücüm yoktu. Hiç bir şeye gücüm yoktu.
SİYAH KARANFİL[Askıya Alındı/Devam Edecek]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin