SİYAH KARANFİL[Askıya Alındı/Devam Edecek]

22.BÖLÜM|İNTİKAM

○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●

Nefes almak istersin ama alamazsın. Alacağın her nefes sana yaşam katacakken ecelin olur. Kalbin normal bir şekilde atacakken onu görürsün ve her şey mahvolur. Ya kalbin durur ya da deli gibi atar. Benim kalbim onu görünce duruyordu. Babam... Babamı görünce benim kalbim paramparça olup işlevini unutuyordu. İçimde ki küçük kız çocuğu bana, bize ve kendisine ağlıyordu. Ben o kız çocuğunun saçını bile okşayamadım. Ben o kız çocuğunun minik ellerini tuttup kaldıramadım. Ben o kız çocuğuna "Her şey geçecek" diyemedim. Diyemedim çünkü geçmeyecekti. Benim ne acılarım geçecekti ne de yaralarım kapanacaktı.

Zaman benim ilacım değil, sonum olacaktı.

Boğazımda ki tüğüm çözülemeyecek kadar beni boğarken nefessiz kaldım. Yutkunmaya çalıştım. Başımı salladım. İnkar ettim. Yalan, dedim. Yalan, diyerek kendimi kandırdım.

Gözlerim dolarken genzimde acı bir tat oluştu. Hani ağlamak isteyipte ağlayamadığımız zaman, kendimizi sıktığımız zaman var ya, işte o acı genzimi yakıp kavurdu. Kalbim... Orayı anlatamazdım ki. Orada ki yangını anlatamazdım. Orada ki yangını yaşatabilirdim.

Omzumun üzerinde geniş bir el bana temas ederken o elin sahibine bile bakamadım. Kitlenmiş gibiydim. Bedenim haraket edemiyordu. Damarlarım arasında akmaya devam eden kan, ılık değildi. Buz gibiydi. Buz tutan kanlar, damarlarımda dolaşamıyordu artık.

"İyi misin, Sinem," Aral'ın fısıltısı kulağımda gezinirken tepki veremedim. "Onu tanıyor musun? Bak bana, bir şey de, lütfen."

Gözlerimin içi alev alev yanıyordu. Gözyaşlarım yanağımda süzülmek için çırpınıyordu.

Korkakça dudağımı araladım.
"Ba...Babam."

Yüzümü Aral'a çeviremiyordum ki. Kitlenmiş gibiydim. Karşımdaydı. Babam tam karşımdaydı.

"Ne?" Pürüzlü sesi tereddüt doluyken yavaşça çenemi tuttu ve kendine doğru çevirdi. "Sinem, saçmalama. Sen iyi değilsin."

Kaşlarım havalanırken başımı iki yana salladım.

"Babam... Aral, babam o."

Acizce dudaklarım kıvrılırken babamın sesi beni afallatı.

"Gecenin elçiliği, sonunda hak ettiği kişiye teslim ediliyor," Gözlerimiz kesiştiğinde yüzünde mimik oynamadı. "Bugün ona güçlerini teslim edeceğiz!"

Güç?

Gecenin elçisi?

Kabuslarım son bulsun artık.
Lütfen.