Kabanata 48

139 6 2
                                    

DECISION

NATIVIA'S scream enveloped the whole place. Her heart almost stopped when Tripenthine struck himself with the trident. It was a nightmare to see her beloved killing himself because of her.

It was never in her plan to fight Tripenthine. Kasali sa pangarap niya ang lalaki subalit hindi ito nakinig sa kanIya. Hindi nito kayang talikuran ang Mythria kaya naman wala siyang ibang nagawa kundi ang kalabanin ito.

She thought she was ready for this. Sa kagustuhan niyang pamunuan ang buong Mythria, kinalimutan na niya ang pagmamahal sa lalaki. Akala niya'y kaya niya itong talikuran. Akala niya'y kaya niyang iwan ang lalaki. Akala niya'y kaya niya itong patayin.

Pero nagkamali siya.

Tumigil ang kanIyang sistema nang makita kung paano nito itarak ang trident sa dibdib.

Mabilis siyang lumapit sa direksyon ng lalaki nang mabitIwan na nito ang trident at mawalan ng malay. Tinanggal niya ang natarak na trident dahilan para maglabasan ang dugo sa dibdib nito. Nanginginig niyang inabot ang mukha nito at sinubukang gisingin.

"Ine? Ine! Wake up!" Niyugyog niya ang lalaki pero hindi na nito minulat pa ang mga mata.

Sunod-sunod ang pagpatak ng kanIyang mga luha nang masaksikan kung paano dahan-dahang naging likido ang buong katawan nito.

"No. . . no . . ." Napailing siya. Sa lahat ng mga nagawa niya, ngayon lang niya napagtanto kung gaano kaimportante sa kaniya si Tripenthine.

"Hindi ko kaya na wala ka." She held his hand, but it transfigured, turning into a liquid.

Unti-unti nang nawawala ang lalaki at pakiramdam niya'y masisiraan siya ng bait. Sa sobrang lakas ng kabog sa kaniyang dibdib hindi na niya magawa pang marinig ang paligid.

"I'm sorry. Don't leave me." She coped his lifeless face already and slowly turning into the likeness of a water. Humagulgol si Nativia hanggang sa wala nang natira sa kaniya. Wala na si Tripenthine.

Memories of her and Tripenthine flashed her mind while she pulled her hair in frustration. She couldn't believe that the man who had stayed by her side all the time left her. And it was all her fault.

She should've listened to him. Kung hindi sana siya nabulag sa kapangyarihan, kung hindi sana niya nagawang traydorin ang Mythria at kung hindi siya nainggit sa awtoridad na taglay ni Reora, hindi sana ito nangyari.

Hindi sana nawala si Tripenthine sa kaniya.

What was she supposed to do now? Ipagpatuloy ang laban? But what would she do after? Anong silbi ng makukuha niyang awtoridad kung wala na ang lalaking kasangga niya sa lahat?

Nakaupo siya sa lupa habang patuloy pa rin sa pag-iyak. Hindi na kailanman mabubuo pa ang puso niya. She lost the man who gave her everything.

Ayaw na niyang lumaban pa.

Regrets and mourning crushed her spirit as she continued to bawl. The excruciating pain would no longer be healed unless she would see Tripenthine again. She wanted him. She wanted to be with him again. She needed him.

She couldn't live without him.

"Ine . . ." she pleaded. The face of her beloved flashed before her eyes.

'What is my value if I don't have you anymore?'

Wala na siyang silbi pa. Kung wala na si Tripenthine, mas mabuting mawala na rin siya. Maybe in that way, she might see her Ine again. And she might be able to apologize and tell him how much she still loved him.

The Dissolving FlowerTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon