Mommy used to tell me that I should be more patient to mama, she needs understanding and so much love from me, from us. I grew up with that mind set. Kahit na minsan naiingit na ako sa aking mga kapatid. During the special days of my life, it's always my mommy Al who's only present.
Nadagdagan pa ang pangungulila kong iyon nang dumating si Geth, mas naging kailangan ng atensyon nina mama dahil maselan ito sa lahat ng bagay, sakitin, dapat laging tutukan.
I remember seeing mama in a strange state back then. It was terrifying and God knows how much it pained me. Mistulang sinisisi ako nito, I don't even know what happened cause' I'm just so young back then, how will I suppose to know?
It was a one fine afternoon, my tutor had just left and our session for this day was done early. I don't want to be in homeschooling but my parents are the one's that should decide.
I'm just a little child, who am I to question their decisions right?
Nagutom na ako kaya naisip kong humingi ng meryenda kay yaya, dahan dahan akong bumababa sa hagdan. Maids are nowhere to be found. My parents are probably somewhere, our house is really big.
Nagulat ako nang may mag doorbell. Sinilip ko mula sa malaking bintana at nakitang walang tao sa labas. Minabuti kong lumabas ng bahay at tingnan ang nag doorbell.
"Ma'am ano hong ginawa niyo rito sa labas, baka magalit ang mama niyo," Pigil sa akin ni manong, ang gwardiya ng bahay.
"Someone is outside kuya, I just want to check po." Magalang kong sambit.
"Ako nalang ang titingin dyan na lang po kayo," Paalam nito at dali daling pinuntahan ang gate, medyo may kalayuan pa kase ito sa mismong foyer namin.
Nag antay lang ako hangang sa nakabalik ito ay may bitbit na maraming boxes.
"Ma'am, may delivery pala ho, at sainyo raw po ito." Masayang sabi ni Manong saken at ipinakita ang mga dala.
"You can put it here in the table po," Suhestyon ko dahil sa napakarami nito at hirap itong dalhin lahat. Nagalak akong tingnan ito isa isa. My birthday is on next pa, these are an early presents.
"Cannoli?" Basa ko sa nakasulat sa boxes. Pastries pala ito na mga pinadala. May card din na kasama.
Happy birthday Ellen George!
We hope to see you soon, darling. I am waiting for you.
Wala itong nakasulat kung saan galing kaya nagtataka ako, pero hindi ko maiwasang hindi matakam, bukod sa gutom ako ngayon ay maganda ang mga nasa loob.
Hindi lamang mga cannoli ang pindala may mga customized letter cakes na binubuo ang pangalan ko.
Inaya ko si manong pero tumanggi ito at sinabing dadalhin niya sa loob ang iba na ikinatango ko.
I took a bite of the cannoli, napa pikit ako dahil ang sarap nito.
This will be my new favorite!
Halos maubos ko ang laman ng isang box, at sigaw naman ni mama ang ikinagulat ko.
"Fudge! ELLEN SPIT IT OUT!" Niyugyog ako nito at pilit na ipinapa suka sa akin ang kinain. Sa higpit ba naman ng kapit nito ay nasisindak talaga ako. She's terrified and so am I.
"Mama- you're hurting me," Naiiyak na nasabi ko sa inaasal nito.
"Who told you to eat everything that's offered to you ha!?" Nangigigil ito at sinapo ang aking bibig.
"It's for me naman po eh," Humihikbi kong sabi.
"You don't even know where it came from." Kinuha nito ang card at nanginginig pang pinag pupunit iyon.
"Fuck them, fuck! When are they going to stop!" Kinaladkad ako nito sa loob at kinuha sa ang mga boxes na para saaken. Nag kayupi yupi na ang mga ito.
Hawak hawak pa rin nito ang kamay ko at sa garden kami napunta. Pinipigilan ko ito dahil tinapon niya lahat sa drum ng pinag susunugan ang mga boxes.
"Ma, why are you doing this, you're scaring me," Umiiyak na tutol ko sa aking ina. Pati ito ay umiiyak at animo ay wala sa sarili habang pinag tatapon ang laman ng box. She's cursing it with her scared eyes.
"Dapat dito sinusunog Elle. Lahat ng bagay na mag papaalala saken!" Sigaw nito saaken. At sinindihan ang mga iyon pagkatapos niya itong buhusan ng gaas.
"Walang hiya, napaka walang hiya!" Sigaw nitong muli at napaupo sa damuhan. Dinaluhan ko naman ito pero mali ata ang aking ginawa dahil mistula itong nagalit pa lalo nang hawakan ko ito.
"Don't touch me! Please don't —
"Mama it's me, Elle, why are you like this?" Natataranta kong sabi nang akmang hahawakan na rin ako nito. Natatakot akong pati ako ay isunod niya sa nag liliyab na mga karton.
"No! Mama No!" Napasigaw ako nang may apoy na tumalsik sa aking binti. It hurts so much but it's more painful to see my mother wanting to kill me.
"No! No! Please—" Napabalikwas ako ng higa. Ang maamong mukha ni mommy ang bumungad saken. Naiiyak na niyakap ko ito at humagulhol sa kanyang balikat.
"Were you having a bad dream sweetie?" Malumanay na tanong nito at hinaplos ang aking likod.
"Mommy I'm sorry," Hikbi ko rito. Kinalas naman nito ang aking katawan sa kanya at pinahid ang mga luha sa aking mata.
"Sorry, I should be more responsible I'm really—
"Shhh sweet sugar, it's more important for me that you're here now, safe and sound." Naiyak ako lalo sa pagmamahal nito saken.
"Just don't do it again next time, a'right. You know how much we love you." Umiling ako kay mommy. No, mama doesn't love me.
"You're the only one who cares about me mom, you don't have to cover for mama."
"Honey, Let's be patient—
"And be more understanding to her," Tuloy ko sa sinabi nito at mapait na napangiti.
"I dreamt about it again mom," Tukoy ko sa nangyari noon.
"I'm tired mommy, I can't keep up with mama anymore."
"But Ellie,"
"Please mom, Let me be independent on my own, I want to get a job. And I want to be away from here,"
"We're only after for your safety."
"I can't bear to not see you around here baby," Malungkot itong tumitig saken. Hays pano ko ba to matitiis.
"I'm gonna miss you too," I pouted. Kinurot lang ako nito sa ilong.
"You're concerned about mama's well-being." Hindi ko na rin kayang hindi mag salita tungkol sa mga bagay na mga itinatago nila.
"You know that I love you both Ellie, you're mama wasn't able to control her outbursts again, she's just so worried anak." Pag papaliwanag pa nito saken. Naawa naman ako sa itsura ni mommy, her tired eyes are screaming for some sleep. Lalo na tuloy akong nakonsensya.
"If you guys will keep on concealing things, better make sure it's really for the best mom." Niyakap ko ito muli na ginantihan ko naman. I'm lucky that she's here. Sa mga mata niya pantay pantay kami.
"I love you Ellie, mommy is here okay,"
She hushed me to sleep again at tinabihan ako.
She always does this, specially when I woke up having those nightmares. Hinaplos nito ang pilat sa itaas ng aking tuhod. Kung hindi ito dumating noon ay baka pati ako natusta kasama ng mga regalong kahit kelan ay hindi ko nalaman kung kanino galing.
I love her, don't get me wrong, but I don't feel that I am wanted, or even seen in this place.
