"Dear how many cups of that coffee do you plan to consume?" Ang naiirita nang si Gayle ang pumigil saken.
"Don't mind me, I'm paying for this."
Inirapan ako nito at tumungga na rin. Nag labas nako ng pera at mayabang na iwinagayway sa harap nito.
"It's free for now, next time hindi na." He rolled his eyes at me. May mga pinipirmahan din itong kung anong papeles kaya ay hinayaan na ako.
"This flavor sucks." Napa pikit ako sa pait. Umiikot na rin ang paningin ko lalo na at iba ibang ilaw ang pinag diskitahan kong i-on kanina.
"You know what, that's enough." Agaw na nito sa basong hawak ko.
"Ano ba Gayle!" Naiinis kong pigil.
"If it's a plain coffee I will allow you to drink straight from our source. But dear, this liquor will surely kill you of hungover the moment you wake up."
"Bla-bla bla." Pang gagaya ko.
"Why can't we just talk about it. Anong problem?" Natawa ako sa pag conyo nito.
"Panget mo managalog, balik ka na sa Germany!" Sumimangot lang ito at may binulong bulong pa na akala mo hindi ko naman rinig.
"Not until you're with us." Pang gagaya ko ulit sa sinabi nito.
"Sasakalin kita, stop it really." Nakakainis na rin itong pilit nang pilit na makilala ko rin ang clan na sinasabi nito. "I hate this li—life, shit fucking bull—"
"I think it's an important call might answer that already you know." Nguso nito sa telepono kong kanina pa sabog sa mga notifications at tawag ni Serenity.
She's the reason of my misery right now, and fuck them all.
"Don't mind it." Sabi ko saka pinatay ang phone ko.
"Whatever." Nanahimik na ito nang mapag tanto sigurong wala na siyang matinong makukuha saken.
"You came here uninvited and purchased our best drinks and you fucking trash my office. Really huh what's the matter with you rascal?"
Mahabang salaysay nito na parang naistress pa sa kalat ng kanyang opisina.
I had a melt down earlier and his place was so neat so I decided to displace my frustrations and anger in here.
"Argh why is my life cooomplicated?!" I frustratedly screamed on the top of my lungs.
"You'll be the death of me cousin." Nagulat nitong sabi.
"Bigla nalang sumigaw ba. Crazy, crazy." Umiling ito at sumenyas pang nababaliw na ako.
"I'm really going insane Gayle."
"I think this will be the end of us—
Hindi ko na naituloy ang sasabihin ko pa sana nang biglang bumukas ang pinto na animo'y binalibag galing sa labas.
"Sir pasensya na po, ayaw po mag paawat." Humahangos na sabi ng staff at itinuturo ang babaeng masama ang tingin ngayon saken. Madilim ang mukha nitong mariin ang pagkaka lapat ng mga labi. Dali dali namang umalis ang tauhan ni Gayle nang senyasan niya ito.
"Sere—
"Really huh Ellen?" Nangigigil nitong hinablot ang braso ko. Sa lakas niya ay halos pati kaluluwa ko ang nahablot.
"Pa-paano mo ako nahanap?" Parang tangang tanong ko na alam ko namang hindi niya sasagutin.
"Wait Miss, who the hell are you?" Pumagitna na ito at nalilitong palipat-lipat ang tingin samin ni Serenity.
"I should be the one asking you that!" Napataas ng kamay si Gayle na parang sumusuko. Kung hindi lang nakakatakot ang anyo ng isang to ay baka natawa na ako sa itsura ni Gayle.
"Sere, please let's go, calm down." Pakiusap ko rito dahil sobrang sama na ng tingin niya sa pinsan ko.
"Calm down? I've been worried sick about you and only to find out you're having a good time?" Galit na galit ang mukha nito pero ang tono ng boses niya ay hindi pa rin tumataas. She knew that I hate it. Hays.
"Please... Sere,"
"You've better explain it well Ellen George."
"Gayle I'm sorry—
Hinila na ako ng isa palabas kaya senenyasan ko nalang si Gayle na tatawagan ko siya. Pero naiwan ko naman pala ang telepono kong nasa ibabaw ng mesa. Gusto sana itong sabihin pa sa babaeng wagas kung makahila saken pero sa estado niya ngayon ay mukhang isasako na yata ako.
We arrived at her place in silence. Dahil naririndi ako sa tunog ng gripong hindi maayos na naisara ay binalak kong puntahan iyon.
Dimmed ang ilaw mabuti nalang sa kakainom ko kanina ay medyo nalasing nga ako.
"Drink that." Utos nito saken. Sabay inabot ang tsaang ginawa nito.
Wala sa huwisyo ko itong tinungga.
I felt the relief after.
Tumayo naman ako dala dala ang walang laman na tasa.
"Where the heck are you going?"
Hindi ko pinansin ang naiiritang tanong nito.
"Are you seriously—
"Teka lang teka..." Pigil ko nang akmang susugurin na naman ako nito.
Pinihit ko na pasara ang handle. Sayang naman ng tubig noh.
"Why are you avoiding me?" Mariin, madiin, nakaka pang hina.
"First..." Napalunok ako nang pagkalingon ko ay naka titig lang ito saken. She's leaning on the counter table, arms folded on her chest. Her scrutinizing eyes are expecting me to have a 300 paged essay to answer her question.
"I was busy and I had errands to run... I told you that diba... And a lot of things happened at home." Pahina nang pahina ang boses ko.
"Three fucking days with no texts at all?" Hindi ko na alam ano pang ipapaliwanag ko sa kanya. "Ganoon ba ako ka wala lang sayo Ellen?" Her voice quivered. Gustong gusto nang tumulo ng luha ko pero wala akong karapatan.
"Sere—please I'm tired of this."
"You're tired of what?"
"We just don't work. All right?" Tinatagan ko ang boses para mag mukhang kapani paniwala. Daan-daang emosyon ang nakita ko sa maganda niyang mukha.
"What is it that you really want?" Tumingala ito. Namumula ang leeg at kuyom ang kamao.
"Let's stop this already. And go on with our lives." Pinigil ko ang hindi mapiyok sa tinuran. "Separately..."
Tang'na ganito pala kasakit mag sinungaling at ikubli ang totoo mong nararamdaman.
Knowing this woman, she has her pride. She will not force people. I'm an idiot for doing this. But I have to.
"Move on like it was just a stupid fantasy." She said and laughed dryly.
"I can't believe this." Dagdag nito.
"I'm sorry Sere, this would be for the better."
"Don't you dare tell me what's better!" Pumatak ang luha sa kaliwang mata nito at agaran niya itong pinahid.
"I was right, this is just a phase to you. After you're satisfied, you'll cut me out and leave. And Oh the little sick girlfriend of yours that you can't abandon, did she knocked some sense on you too?" Ngumisi pa ito. Alam niyang wala kaming relasyon ni Andree. Bakit niya ba iyon sinasabi ngayon.
"I don't know what's gotten into me that I wasted my time on you." Umiling ito na para bang disappointed siya sa sarili.
Hindi ko na mapigilan ang mga luha ko. Ang sakit marinig iyon sa kanya. So she's regretting that she met me.
"One thing is for sure Sere, I did not regret everything that happened to us." Tumalikod na ako para umalis.
"Sure you are." I stopped on my tracks because of the sudden dizziness. May sinasabi pa ito pero hindi ko na maintindihan dahil naka pikit at nakahawak na ako sa ulo ko. Everything in the background seemed to be spinning. There are halos on the lights.
"Fucks, What's this Sere?" I said almost a whisper.
"She's not here," I'm still half conscious that I heard her saying those. Mas lalo akong naguguluhan sa mga nangyayari.
"I love you Ellen, but the world is really so unfair. I just want to get us even." Iyon lang ang mga huling katagang naintindihan ko bago ako pumikit sa tindi ng sakit.
