I parked Andree's car that I have been using quite a long time now. Wala pa kase akong ipon at nakakahiya naman kung gagamitin ko ang sasakyan samin. May papatunayan nga ako diba. I guess I'm inflating this ego of mine.
I glanced to check on my wrist watch for nth time. My heart beat isn't calm right now. Siguro ay sa kagagahan kong ginawa. It's freaking past 12 am already at ang labas ko sa opisina ay alas sais ng gabi. Dali dali naman akong nagtungo sa itaas na palapag para puntahan ang may sakit kong kababata na kung umakto kaming dalawa ay parang may namamagitan samin.
Buti nalang at wala rin sina tita ngayon sa kanilang pamamahay, nakaka hiya rin kung aabutan nila akong ginagabi na wala manlang paabiso.
The original plan was to get a condo so I won't be bothering them in instances like this. But shit happened and I'm stuck again. I don't have the heart to leave Andree in her current situation. Lalo na nang marinig kong umiiyak si ninang Mandy sa asawa nito dahil ayaw nang mag pagamot ng anak ngunit kinausap ko si Andree at napapayag ko itong sumugal kahit pa man ay napaka pangit ng prognosis ng sakit niya.
AML is a freaking worst news. Acute Myeloid Leukemia. If only she had been careful with her health and lifestyle. Tsk.
Hindi rin nakatulong na pinatay ko ang telepono dahil naririndi ako sa mga tawag ng mga katrabaho at ni Andromeda. Nakaligtaan ko ang oras at nawili sa mga pinag gagawa namin ni Serenity. Tinext ko lang kanina si Yna na hindi na ako makaka balik dahil sa pagsama ng aking pakiramdam. Totoo naman iyon.
Body malaise due to over exertion secondary to sex.
Bitch. I'm a bitch right now.
Hindi na ako kumatok at pinihit ang seradora hindi iyon naka lock as usual. Dimmed ang ilaw at natanaw kong nakatalikod ng higa si Andromeda mula saakin. Nakahinga ako nang maluwag dahil wala namang nangyaring masama rito.
Hinaplos ko ang buhok nito. She's getting sicker each day. Napipiga nalang ang puso ko sa nakikita ko ngayon.
She stirred on her sleep and slowly opened her eyes. She smiled weakly nang mapagtantong nasa harapan niya na ako.
"Where have you been, it's nearly dawn?" Paos na tanong nito saken.
It's morning already, sabat ng aking isipan
"My battery is empty, sorry ginabi ako masyado." Mainam na ito, walang paliwanag, basta nag sorry nalang.
I'm so bitch. Gosh.
"Mmm kay. Can you freshen up and give me big hugs?" Nanginig pa ito nang bahagya. Tinungo ko naman ang heater at inadjust. Kahit na naiinitan ako ay hindi ko na ininda.
"I'll be right back. A'right." Tumalikod na ako at pumasok sa banyo. Mas lalo akong makokonsenya kung maamoy niya pa ang kagagahan ko. Serenity's scent still lingers on my body.
I scrubbed and made sure I'm fresh, aseptic dahil maselan din si Andree, she's immunocompromised because of her condition kaya todo ingat kaming lahat, it's either we're the one's wearing mask or it's her at times.
"Hey, dapat natulog ka nalang," Saway ko nang makita itong tila inaantay akong lumabas sa banyo. Nasa malayo ang tingin nito at mistulang bumalik lang sa kasalukuyan nang tawagin ko ito.
"Been waiting for you," She smiled but I know it was a forced one.
"You shouldn't be waiting," Sagot ko at inayos ang higaan.
"My time is nearly due, but still I will be waiting."
Okay hindi na ito sa pag aantay niya lang ngayon. Ibang pag aanatay na ang tinutukoy niya. Pabirong tinapik ko siya sa noo at niyakap pag katapos.
"Dami mong alam, halika na nga," Gumanti ito ng yakap at hinadkan ako sa ulo.
"Kumain ka ba nang maayos, may iinumin ka bang gamot ngayon?" Sunod sunod na tanong ko.
"Oh please si Momma ka na ba ngayon," Tumawa lang ito ginulo ang buhok ko.
"Hindi manlang nag blower nang maayos." Dagdag pa nito.
"Ano nga kase." I hissed.
"Opo mama tapos na po." Sinamaan ko lang ito ng tingin at chineck ang naka lagay sa planner niya para makasigurado.
Nakita kong umilaw ang phone kong nakapatong sa nightstand.
It's Serenity's call.
She wants us to meet again. Ang plano kong pag takas dito ay hindi na ata mangyayari.
Bago pa man makita iyon ng isa ay inalis ko na iyon sa screen at inoff ulit. Mahirap na.
Ganito pala ang feeling ng may ibang kalaguyo, though ibang sitwasyon naman ang akin. Pero kase tang'na ang panget sa pakiramdam.
Paulit ulit na nag p-play sa utak ko ang sinabi ni tita Charlie. Nasaktan ako dahil nag mistula itong si mama kung utusan ako sa aking gagawin at pangunahan ako sa mga desisyon ko sa buhay. Ang kinaibahan lang ay nag mamakaawa ito. Malayong malayo sa aking ina na masisindak ka talaga pag ito ang mag sabi nang nanaiisin niya.
Lihim na lamang akong napabuntong hininga.
"Andree," Tawag ko rito pagkalipas ng ilang minuto. Natahimik na rin kami parehas na dalawa. Pinapakiramdaman ko lang din ito.
"Yes," Nakaunan ito saaaking balikat habang nakatihaya ako. Mahigpit itong nakayakap saaken, inayos ko nalang ang higa na maging kumportable rin ako dahil mangangalay talaga ako nito.
"You'll get better, you'll gonna get through this shit okay." Sabi kong seryoso at madiin.
"How can you say that, you're not God." Natawa ito.
"I'm not, but we're close."
"You wish." Bara nito saaking sinabi.
"See, you'll get better, you're getting there, bumabalik ka na sa pagmamaldita." Ako naman ang natawa rito.
"Would you still be there ha, Elle?" Umangat ang mukha nito para salubungin ang mga mata ko.
"Where?" Naguguluhan ako sa tinuran nito.
"Even when I get better, would you still be sticking with me?" Her eyes glistened with impending tears.
"Andree naman," I exclaimed.
"I'm just asking eh," Binaon nalang nito ang mukha sa aking leeg at mas hinigpitan pa ang yakap saaken.
"Goodnight Andromeda," Mahinang turan ko.
"Meet me at the end of milky-way." Dugtong nito sa akin. We both stifled a laugh. When were little we used to tell each other that to bid our good nights.
Kung sana hindi nalang nawala ang kung anong naramdaman ko sayo noon Andree, kung sana hindi ko nalang itinatak sayo iyon. Hindi ko sana nasira ang buhay mo kagaya nang sinabi mo saken.
Pinag masdan ko itong matulog. Ang malalim na pag hinga nito ay basehan na mahimbing na itong tulog sa aking mga bisig.
I knew the feeling of being that serene in the arms of someone you like. Ganon na ganoon ang naramdaman kong kapayapaan kanina.
I'm attracted to Atty. Serano. I will not deny my feelings towards her anymore. She has been in my head 24/7. It's her that my body wants, it's her that occupies the empty slots in my head. Yes it's crazy but what can I do?
Maling mali ang dereksyon ni kupido.
I'm so sorry Andree, I love you, I love you too much that it's hurting me too
I feel like I'm turturing myself in this set up.
How can I find my way out? I'm just starting to build a life. Pero kayo, kayong lahat ang humahadlang.
Ganito na ba ang pagpapaka martyr ko? Hangang saan ako nito aabutin?
I kissed her forehead, tears are cascading in my eyes. Pigil akong humikbi at hinaplos ang mukha nitong panatag ngayon.
I thought I'm ready to choose me, it seems like I'm running in circles... again.
