Chapter Twenty Nine
Pasensiya na sa usad pagong na update but thank you for sticking around Nica and Elijah. ❤️😘
Veronica
I fluttered my eyes open, moaning when I felt a hot breath touch one of my feet. Kinapa ko ang kama at biglang napabalikwas nang hindi ko na maramdaman si Elijah.
" Goodmorning..." he smiled at me tenderly at the foot part of our bed. Nakapatong sa mga hita niya ang mga paa ko. " Nakatulog kaba ng mahimbing?" malambing niyang dagdag.
"Love!" I wanted to cry kasi late na naman akong gumising. He was already ready. All gorgeously sophisticated with his neatly brushed up hair wearing white polo shirt and dark slacks. Kahit man lang natulungan ko siya sa paghahanda kahit alam kong di naman talaga niya ako papakilusin but I should have done it still as his wife.
I moved at binitawan niya ang paa ko saka ako nakaluhod na gumapang papunta sa kanya. I almost jumped off to sit astride on his thighs.
" Aalis kana hindi mo ako ginising," naiiyak kong daing habang kinukusot ko ang mga mata saka ipinulupot ang mga braso ko sa leeg niya.
He framed a hand to my cheek then he leaned to give me a peck that lingered a little while. "I love you..." bulong niyang may panglalambot akong tiningnan. "You were deeply asleep, love. I didn't want to wake you up so early."
" Kahit na...I should have been up early," napalabi kong sabi. "Mag-ingat ka dun, ha?I'm going to miss you so much." I lovingly looked at his deep dark brown chinky eyes, breathing his intoxicating breath. "I love you, too..." I kissed his cheek saka ko pinadaan ang mga daliri sa maliliit niyang nunal mula sa mga mata niya pababa sa ilong, sa labi. "Pasensiya kana if 'di ako makakasama, love. I'm a little tired from our New York trip pa kasi talaga," dagdag ko. He extended our New York trip for two more days dahil pinag pahinga niya ako bago ang flight namin. I was properly rested but I have to do this.
He inhaled deeply at ikinulong na ngayon ang mukha ko sa dalawa niyang kamay, tinitingnan ako na para bang anumang oras mawawala ako sa paningin niya.
" Bakit, love?"
"I don't feel like leaving you here, Nica. I have a feeling that you will go against me again, "he heaved out.
I smiled. "But you have too. Grand launching ng condominium niyo sa Davao. You should be there as the CEO. Send my regards nalang to your family at kina Mom and Dad."
"You're not going anywhere. Dito ka lang," he said more like an order na parang alam na niyang mag papasaway na naman ako.
I touched his eyes. "Opo, mahal kong asawa," I giggled at lalong idinikit ang katawan ko sa kanya at niyakap siya ng mahigpit. "You worry too much, Sir."
Humigpit rin ang mga braso niyang nakayakap sa katawan ko. Ibinaon ko ang mukha ko sa gilid ng leeg niya sinamyo ang bango niya. Naramdaman ko namang mas lalong bumigat ang paghinga niya. Hmmm, bango talaga ng mahal ko.
Oh I almost forgot!
Kumawala ako at inilabas mula sa ilalim ng pajama top ko ang suot kong kwentas sa leeg.
"You remember this?" hindi ko napigilang mapangiti habang ipinakita sa kanya ang napakacute na gold necklace. It has a very tiny sophisticated chain and has a face of a hamster as a pendant. This was a gift that I received from the cold him during my college graduation.
"It had been a while since I saw you wear it."
"Hmmm...so alam mo kung kailan ko 'to huling sinuot?" napaangat ang tingin ko sa kanya.
BINABASA MO ANG
VERONICA (Montero Series # 4)
General FictionWarning: FOR MATURE READERS ONLY (Elijah Mathias Montero's Story) Not your ordinary villain story I do not own the photo. Credits to the rightful owner.
