Chapter 27
SAVINA POV
I hope Amira will gonna move-forward and bring back the Amira that I knew. Kahit step by step, hindi rin naman kasi madali iyon lalong-lalo na at anak mo ang nawala. Inimbita rin ni Natasha ang pamilya ni Joan at nina Harrah. Excited ang lahat except kay Amira. Nasa barko na kami ngayon katabi ko si Chum na nakatingin lang sa dagat. Mukhang malalim na naman ang iniisip nito.
"Chum," sumulyap naman siya. "Bakit Chum?" tanong niya.
"Ang lalim yata ng iniisip mo?"
"Napag-isip-isip ko lang Chum na dapat na ba akong bumalik sa dating ako." ngumiti siya ng mapait. Inakbayan ko naman siya at isinandal ko ang ulo niya sa balikat ko.
"I'm glad I hear that." hinahaplos-haplos ko ang kaliwang balikat niya. We stayed like that until Joan called us dahil kakain muna raw kami.
May maliit na canteen dito kaya may table at upuan sa mga kakain. Umupo na kami ni Chum, nagdasal muna bago kumain at nagpicture-picture. Hanggang sa nakarating na kami. Hindi na niya kailangang magbayad o magpareserve ng rooms dahil sakanila naman ang beach resort.
Nahihiya na nga kami kay Natasha dahil ang rami na niyang nagastos. Kasama ko si Chum sa isang room sila naman magkakapamilya. Pamilya ni Joan at ni Harrah ay magkaiba rin ng room so bale 4 rooms ang nagamit. Kasama kay Natasha.
Gusto raw sanang sumama ni Boss Law pero hindi puwede dahil busy siya sa trabaho niya. Nang matapos akong maligo at magbihis ay naabutan ko si Chum na nakatingin na naman sa picture frame ng anak niya. Lumapit ako sakaniya.
"Chum, tapos na ako." tumango siya. Inilagay niya muna ang picture frame sa side table at pumasok na sa loob ng C.R.. Sana lang talaga makakatulong itong pagpunta namin dito sa Cebu.
AZURE POV
It's been 2 months ago when my life turn to be a colorful since I claimed this child as my child. I change his name into Azumir Vaughn Silvania. That's why I named him Azumir Vaughn dahil iyan ang napag-usapan namin ni Mira na if we'll have a child we have to name it Azumir Vaughn. It is combine of our names.
We tried to bring back the baby to her mother. Kasama ko si Rafael noon.
Good thing na ka-close ko ang may-ari ng BC Hospital kaya nalaman namin kung saan siya puwedeng puntahan. Hindi namin alam ang pangalan ng nanay ng bata because it is the hospital rules they don't give any information about patients except you're the Patient's Family.
"Ahh sila? Wala na pong nakatira diyan siguro ay nangibang-bansa may dala-dala kasi silang maleta." saad ng babae. Nagtatanong kami ngayon pero naabutan namin na walang tao sa kaharap naming two-storey na bahay.
"Alam n'yo po ba kung kailan sila uuwi? O saan silang bansa pumunta?" pagtatanong ni Raf. Agad na umiling ang babae at sumagot.
"Hindi po eh. Hindi ko rin po alam kung kailan sila uuwi o kung uuwi pa po sila." sagot ng babae. Nagpasalamat na lang kami sakaniya at umalis na.
Napagdesisyonan ko nalang na ako muna ang mag-aalaga sakaniya hanggang sa mahanap na namin ang ina ng bata.
Nang malaman ni Grandma na may apo na siya sa tuhod ay ini-spoil na niya ang bata. Well, even me I spoil my child too. I shopped so many baby stuff. I even ready his room when he grow up. Pero sa ngayon sa kuwarto ko muna siya, pinalagyan ko ng crib doon, it has so many stuffed toys in his crib but I get the others and place it to his room. The theme of his room is Skyblue even the things are all Skyblue or blue.
Kasama ko si Raf ngayon bibili ng diapers at gatas for my son. Iniwan ko lang si Azi kay Manang Ruth. She's my Grandma's maid and I'm thankful that Grandma suggest Manang to babysit my son, dahil marami siyang naituro sa 'kin.
"Oh! Ako na kukuha ng mga diapers." pagpresinta niya kaya tumango ako at nagtitingin ng mga gatas. Hanggang sa may napili na ako at pumunta na sa malapit sa counter.
I'm waiting for Rafael. Hanggang sa nainis na ako sa tagal niya. Ginagana na naman niya siguro ang pagka-playboy niya.
Iniwan ko na siya pero nakita ko na siyang papalapit sa 'kin habang may dala-dalang dalawang pack ng diaper.
"Bakit ang tagal mo?" naiinis kong tanong habang inilalagay ko na ang gatas, inilagay niya rin naman ang diapers.
"May chicks kasi eh. Ay sus! Excited ka lang makita iyong anak mo." nawala ang asar ko ng mabanggit ang anak ko.
"We're home!" sigaw ni Rafael ng pumasok kami sa loob ng bahay.
Nakita ko naman si Manang Ruth na pinapainom niya ng gatas si Azi. Napangiti ako. Kinuha ni Raf ang dala kong plastic bag. Nagsign siya na siya nalang daw ang maglagay doon. Lumapit ako sakanila at kinuha si Azi sa pagkakarga ni Manang Ruth kay Azi.
I kiss his forehead. How I wish that you'll gonna meet my son, my Mira. I knew that she'll take care of you son, kahit hindi ka niya anak. But she left me. I should stop thinking about her. I'm now moving on to her.
Kinuha ko na ang babyrone sa bibig ni Azi at ipinatong sa table dahil nakatulog na ito. Nag-utos nalang ako kay Manang Ruth na magluluto na para sa panglunch namin at kapag tapos na si Rafael sa pagkain ay papupuntahin siya sa kuwarto ko para siya muna ang magbantay sa anak ko habang kakain bababa muna ako para kumain. Umakyat ako sa taas ng dahan-dahan para ilagay siya sa crib na nasa kuwarto ko.
Nagpasalamat din ako na hindi parating umiiyak si Azi, umiiyak lang siya kapag nagugutom o puno na ang diaper niya. Kung iiyak naman siya ay hindi gaanong malakas.
I stared for a minute to my son's face. He's very angel that came in my life. The one who change me.
May kumatok sa pinto kaya sinabihan kong pumasok siya. "Bro kakain na," tawag sa 'kin ni Rafael. "Ako muna magbabantay kay Azi." tumango ako at bumaba na sa hagdan.
BINABASA MO ANG
Our Beautiful Connection (On-going)
RomancePara sa mga ina ang pinakamasayang nangyari sa buhay nila ay ang magkaroon ng anak sa unang kita palang nila sa mukha ng mga anak nila ay para itong anghel na ipinababa sa langit. Pero gano'n din ka sobrang sakit sakanila ang mawalan ng anak dahilan...