TO LOVE YOU IS LIKE A POISON

TLYILAP 32

Three to five chapters to go and this story will end, thanks for the support guys! Happy reading ☺️

Chapter 32.

Nasundan pa ang ganoong pangyayare, halos sa opisina ni Mr. Ashford na ako nag la-lunch dahil palagi akong pinapatawag ni nixon doon.

Hindi ko nakita si Mr. Ashford sa ilang beses kong pag tungtong sa sa opisina niya, mukhang totoo nga ang sabi-sabi na minsan lang siya kung bumisita sa kompanya niya.

Nagpatuloy din ang pagpapadala ng bulaklak sa akin ni nixon at napanatag ako nang normal na bulaklak na ang ibinibigay niya sa akin bagamat mamahalin pa rin ay mas ayos na iyon sa akin kaysa sa Juliet rose na iyon na subra pa sa ginto ang presyo!

"I have an out of town business meeting tomorrow, kaya baka sa hapon na ako makakapunta dito"

I turned to him when i heard what he said, we were sitting side by side here on the sofa, just like the other day we were here again in Mr. Ashford's office and we just finished our lunch and just rested here on the sofa,  nakasanayan ko na rin ang ganitong set-up namin.

I just nodded and typed again on the laptop on my thighs, I just brought it so i could do my job while we were here.

"I'll just send you your lunch tomorrow so you don't have to go out anymore" Dagdag pa niya.

Doon na ako napalingon sa kaniya.

"Huwag na, sa cafeteria na ako mag la-lunch bukas, sasabay ako kila carol at baka nagtataka na rin ang mga iyon dahil lagi akong wala tuwing lunch" Pigil ko sa kaniya.

Saglit na nanatili ang tingin niya sa akin na tila ba inaarok niya ang katotohanan sa aking sinasabi.

"Alrigh, if that's what you want but i'll pick you up tomorrow afternoon" Maya maya ay sabi niya.

Bahagya akong napanguso. " Kahit huwag na, mag tataxi nalang ako pauwi" Muli kong pagtanggi sa inaalok niya.

Doon na nag iba ang ekspresyon ng mukha niya tila hindi na niya nagugustuhan ang magkasunod kong pagtanggi sa kaniya.

"Why are you rejecting me? And you should not take taxis and public transport.. that's not safe we have cars at home that you can use, puwede rin kitang bilhan ng sasakyan na gusto mo at maaari din na ako nalang ang mag hahatid at susundo sa iyo araw-araw" Seryoso niyang sabi.

Ngunit sa dami ng inaalok at suhistyon niya ay wala akong nagustuhan sa mga iyon.

Mariin akong umiling. "Hindi na, ayos na ako sa taxi at grab, malapit lang din naman dito ang apartment" Pagdadahilan ko.

Dumiin ang tingin niya sa akin and even though my face was tilted towards him i could feel the intensity of his stare at me as if he was trying to read what was running through my mind.

"Hindi mo sinasagot ang tanong ko, why are you rejecting me?" Malamig niyang tanong at ramdam ko ang kaunting galit sa kaniyang boses.

I sighed and stopped what i was doing on my laptop and then i finally faced him, na isang malaking pagkakamali pala dahil sa pag lingon ko ay agad na tumama ang aking mukha sa kaniya!

Sa subrang abala ko ay hindi ko na naramdaman na subrang lapit na pala ng mga katawan namin sa isa't isa, nanlaki ang aking mga mata at mabilis akong lumayo sa kaniya, sinubukan kong umusog palayo sa kaniyang katawan ngunit hindi ako nag tagumpay dahil nasa pinakadulo na pala ako ng sofa! Wala na akong mausugan!

Tinangka kong tumayo pero hindi ko din ito nagawa! because his arms immediately wrapped around my waist! Nagmistula akong bilanggo sa ginawa niya.

My chest immediately throbbed at ayon na naman ang mga kulisap na naglalaro sa aking sikmura, Damang dama ko ang init na nagmumula sa kaniyang katawan dahil sa pagkakadikit nito sa aking likod na kahit ang hangin ay mahihiyang dumaan sa pagitan nito, ganoon din ang kaniyang hita na humahaplos sa gilid ng aking hita na nag bibigay ng kakaibang kilabot sa aking katawan.