(Unicoad)
ကိုဟိန္းသူရ ကိုတိုးတို႔အေဆာင္ကိုေခ်ာင္းေပါက္မတတ္လာတယ္
ကိုတိုးကေတာ့ မလာဖို႔ေျပာေပမဲ့ လာတယ္သူကေျပာမရေတာ့ လာၿမဲဘဲ
"ကိုတိုး မင္းအဆင္သင့္ျဖစ္ၿပီလား"
"ကိုသူရ ကြၽန္ေတာ္ရင္မဆိုင္ရဲဘူး ကြၽန္ေတာ္ေၾကာက္တယ္"
ကိုတိုးသူ႕ႏွလုံးသားကိုလြတ္လပ္စြာရွင္သန္မူေပးလိုက္ေတာ့ သူကိုဟိန္းသူရကိုခ်စ္မိေနၿပီ
"ဘာကိုေၾကာက္တာလဲ ကိုတိုး"
"အရာအားလုံးကိုဘဲ ကိုသူရ ပတ္ဝန္းက်င္ မိသားစု တစ္ျခားသူေတြရဲ႕အၾကည့္ေတြေဝဖန္သံေတြ"
"ကိုတိုး ငါဟာမင္းအတြက္အဲ့အရာေတြကိုကာဆီးေပးမဲ့ တံတိုင္းႀကီးပါကြာ ငါအရာအားလုံးကိူမင္းအတြက္ရင္ဆိုင္မယ္ မင္းနာက်င္ရမွာေတြကို ငါဘဲခံစားမယ္ မင္းကငါကိူခ်စ္ေနေပးရင္းရၿပီ "
"ကိုသူရ ကြၽန္ေတာ္ကိုတကယ္ဘဲခ်စ္တာလား,"
"အဲ့ေမးခြန္းကငါေမးရမွာပါကြာ ငါရဲ႕အခ်စ္ေတြက မင္းငါ့ေဆးခန္းကိုလာကတည္းက မင္းအပိုင္သိမ္းသြားခဲ့ပါၿပီကြာ"
ကိုဟိန္းသူရ ကိုတိုးကိုသူ႕ရင္ခြင္ထဲမွာခဏတာေမွးဆက္ခြင့္ျပဳလိုက္တယ္
ကိုတိုးလည္းသူႏွလုံးသားကိုလြတ္လပ္စြာ ရွင္သန္ခြင့္ျပဳလိုက္ေတာ့တယ္
...........
ကိုတိုးနဲ႕ကိုဟိန္းသူရ ခ်စ္သူေတြျဖစ္သြားခဲ့တာ တပတ္ေက်ာ္ၾကာၿပီျဖစ္တယ္
ကိုတိုးက သူ႕တို႔ပတ္သတ္မူကို ဘယ္သူကိုမွေျပာမျပခိုင္းတာမို႔ ဘယ္သူမွမသိေသး
နိုင္လင္းထက္ကေတာ့ရိပ္မိေနခဲ့ၿပီ
"ဟလို ကိုသူရ ဘယ္ေရာက္ၿပီလဲ ကြၽန္ေတာ္ေစာင့္ေနတာၾကာလွၿပီ"
"လာပါၿပီ သဲငယ္ရယ္ ေရာက္ေတာ့မယ္"
"ဘာသဲငယ္လဲ အဲ့လိုမေခၚနဲ႕လို႔ေျပာထားတာကို"
"ဟုတ္ၿပီ သဲငယ္မႀကိဳက္ရင္မေခၚေတာ့ဘူး"
ကိုတိုးစကားဆုံေအာင္နားမေထာင္ဘဲ ဖုန္းခ်လိဳက္တယ္
ဒီတန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္မွာ႐ြာျပန္မွာမို႔ ကိုတိုးမိသားစုနဲ႕ႀကီးႀကီးတို႔ကန္ေတာ့ဖို႔ မုန့္ပုံးေတြ မမီလာခိုင္အတြက္ ပိုးထည္ေလးေတြ ကိုခန့္အတြက္ ပုဆိုးသြားဝယ္ဖို႔ ခ်ိန္းထားၾကတယ္
ကိုတိုးသူ႕ဘာသာသြားမွာကို ကိုဟိန္းသူရလိုက္ပို႔မယ္လို႔ဇြတ္ေျပာတာေၾကာင့္သာ သူေစာင့္ေနခဲ့ရတာ
YOU ARE READING
သဲငယ်ရဲ့ကိုကို
Romanceကျောင်းဆရာဖစ်ပေမဲ့နှစ်ယောက်ထည်းတွေ့ရင်ကလေးလေးလိုဖစ်သွားတဲ့ကောင်လေးနဲ့ရင့်ကျက်တည်ငြိမ်ပြီးသူ့ချစ်သူဆန္ဒလိုက်ရောတတ်တဲ့ဆရာဝန်လေးတို့၂ယောက်ရဲ့အချစ်ကြောင်း
