မဂ္ေဆာင္ခန္းမထဲမွာ ဧည့္သည္ေတြအရမ္းက်ေနၿပီ
"သမီးနဲ႔သားၿပီးၿပီလား ပြဲစေတာ့မယ္ေနာ္"
ႏြယ္ဝတီအေမက အခန္းထဲလာေျပာၿပီးျပန္ထြက္သြားတယ္
"ႏြယ္ဝတီ မင္းမရွက္ဘူးလား"
"ဘာကိုလဲဟိန္း"
"မင္းမိန္းကေလးမတန္ဘဲေယာက်ာ္းေလးတစ္ေယာက္အကြပ္က်က်သိမ္းပိုက္တာကိုေပါ့"
"ႏြယ္ ဟိန္းကိုခ်စ္လို႔ေလ"
"ငါမွမင္းကိုမခ်စ္ဘဲ"
"မလိုဘူး ဟိန္းျပန္ခ်စ္ဖို႔မလိုဘူး ဟိန္းနဲ႔လက္ထပ္ၿပီးရင္ ဟိန္းကိုႏြယ္ပိုင္ၿပီ"
"မင္းအရမ္း႐ြံဖို႔ေကာင္းတာဘဲ"
........
ကိုတိုးတို႔ ကိုဟိန္းသူရအိမ္ေရွ႕ေရာက္ခဲ့ၿပီ
"ဆရာေလး အိမ္ကလည္းပိတ္ထားတယ္ ဘယ္သူမွမရွိဘူးထင္တယ္ေနာ္"
"ေနအုန္းကြၽန္ေတာ္ေခၚၾကည့္အုန္းမယ္ ကိုသူရ ....ကိုသူရ.... ေမႀကီး ....ေမႀကီး...,
ဘယ္သြားၾကလဲမသိဘူး"
ကိုတိုးတို႔အိမ္ထဲလွမ္းေအာ္ေနတုန္း အိမ္ေရွ႕ကေနလူတစ္ေယာက္ျဖတ္ေလွ်ာက္လာတယ္
"အကို ဒီအိမ္ကလူေတြဘယ္သြားၾကလဲ"
"ေအာ္ဒီအိမ္ကလူေတြလား ဒီေန႔ဒီအိမ္ကေဒါက္တာဟိန္းသူရနဲ႔ဟိုဘက္ၿခံကေဒါက္တာႏြယ္ဝတီတို႔လက္ထပ္ပြဲေန႔ေလ"
ထိုလူကေတာ့ေျပာၿပီးထြက္သြားေတာ့တယ္ ကိုတိုးၾကားလိုက္တဲ့စကားေၾကာင့္ ခ်ာခ်ာလည္
"ကြၽန္ေတာ္တို႔လာတာေနာက္က်သြားၿပီအကို အကိုရွင္းျပလည္းဘာမွမထူးေတာ့ဘူး"
"ေနာက္မက်ေသးပါဘူး"
ကိုတိုးထိုစကားသံရွိရာလွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ေဒၚမာလာဦး
"ေမႀကီး..."
ေဒၚမာလာဦးအိမ္မွာပိုက္ဆံအိတ္နဲ႔တံဘက္က်န္ခဲ့လို႔ျပန္လာယူတာ ကိုတိုးေျပးၿပီးဖတ္လိုက္တယ္ ေဒၚမာလာဦးကလည္းရင္ခြင္ထဲကိုႀကိဳဆိုလိုက္တယ္
"သားေလး ဘယ္ေတြေလွ်ာက္သြားေနတာလဲ "
"ေမႀကီး ဒီေန႔ကိုကိုမဂ္လာေဆာင္ဆို"
YOU ARE READING
သဲငယ်ရဲ့ကိုကို
Romanceကျောင်းဆရာဖစ်ပေမဲ့နှစ်ယောက်ထည်းတွေ့ရင်ကလေးလေးလိုဖစ်သွားတဲ့ကောင်လေးနဲ့ရင့်ကျက်တည်ငြိမ်ပြီးသူ့ချစ်သူဆန္ဒလိုက်ရောတတ်တဲ့ဆရာဝန်လေးတို့၂ယောက်ရဲ့အချစ်ကြောင်း
