"Agh, Eunji'nin annesinden tam beklendik bir haraket." Jimin sinirle elini masaya koymuş ardından kadına öldürücü bakışlarını göndermişti. "Sen onun dediklerine bakma, hepsi kafayı bozmuş."dedi Namjoon. Hafifçe gülümseyerek bakmış parmaklarımın arasındaki kadehi başıma diklemiştim.
"Herkes buraya bakabilir mi? Evet.."
Sahneye çıkmış adam salondaki tüm insanların dikkatini çekmişti. Bedenimi yavaşça o tarafa çevirmiş ardından sahnenin etrafına doluşan kalabalığa bakmıştım. "Açık artırmamız başlamak üzere."demiş sonrasında ise kürsü gibi bir şeyin arkasına geçmişti. "Açık artırma olacağını bilmiyordum."dedi Jin. Buna karşılık sadece gülmüştüm. Ardından biz de dağılmıştık. Yavaş adımlarla Bayan Kim'in yanına geçmiştik Taehyung ile. "Bu nedir?" Sorduğum soruyla Bayan Kim elindeki '01' numaralı kartı hafifçe havaya kaldırmıştı. "Bu açık artırma için tatlım, satın almak istediğimizde bunu kaldırıyoruz."demişti.
"Ha, filmlerdeki gibi yani?" Bayan Kim gülerek beni onaylamış ardından saçlarımı düzeltmişti. "Evet sayın davetliler hepiniz hoşgeldiniz, ilk olarak gelecek olan tüm parayı kimsesiz çocuklara bağışlamayı düşünüyoruz. İyi eğelenceler." Salonda sert olmayan bir alkış yükselmişti. Ardından sahneye bir tablo gelmişti. Mor renklere ev sahipliği yapan bir tablo.
"Evet, bu tablo satılmadan ismini vermek istemeyen birinin eseridir. Kendisi aramızda, ona teşekkür ediyoruz." Herkes etrafına bakınmış ve gizli sanatçının kim olduğunu anlamaya çalışmıştı. Aynı zamanda kim olduğunu bilmedikleri birini alkışlıyorlardı. Onlara eşlik ederek alkışlamıştım ben de. "Güzel olmuş tablo." Taehyung'un cümlesiyle başımla onayladığımda derin bir nefes alıp vermiştim. "Evet tablonun açılış fiyatı 1 Milyon Won."
Bir kaç kişi elindeki kartı kaldırdığında fiyat da ona göre artıyordu. "Evet 17 numaradan 1.5 Milyon Won geldi." Başımı çevirdiğimde bana laf atan kadının memnun sevinçleriyle karşılaşmıştım. Hiç hoşuma gitmemişti gülümsemesi. Kimse elindeki kartı kaldırmıyor kadın ise sevinci doruklarında yaşıyordu. Hafifçe Bayan Kim'e dönmüş elindeki kartı gülümseyerek almıştım. "Sorun ne tatlım?"
Elimdeki kartı kaldırdığımda kürsüdeki adam bana bakmış başıyla gülümsemişti. "Evet bir numaradan 1.6 Milyon geldi." Başımı kadına çevirdiğimde bana sinirli bir şekilde bakıyordu. Elini tekrar kaldırdığında fırsat vermeden ben de kaldırmıştım. "Üç milyon Won."dedim kadının gözlerinin içine bakarken. Taehyung bana anlamayarak Bayan Kim ise gülümseyerek bakıyordu. "O zaman bir numaraya-"
"Beş Milyon Wo-" konuşmasına asla izin vermeden kartı tekrar kaldırmıştım. "Sekiz Milyon Won."dedim göğsümü kabartarak. Kadına inat olsun diye yapıyordum hepsini. Bayan Kim ne fiyatı artırmama ne de elindeki kartonu almama bir şey demişti. Karşımda sinirden elleri titreyen kadın ise derin bir nefes almış ve yutkunmuştu hafif çıkık adem elmasından ve şişip inen göğsünden anlaşılıyordu bunlar. Yanındaki genç kız ise annesine bakmış ve başını sağa sola sallamıştı. Kadın ise sinsice gülümseyerek bir şeyler demişti kulağına. "On Milyon Won!"diye bağırdığında salondan alkış sesleri yükseldi. Kadına bakmıştım ben de gülümseyerek omuzlarımı silkmiştim. Kartı yavaşça indirdiğimde düşen yüzüyle bana bakıyordu. Kartı masaya koymuş yapmacık bir gülümsemeyle alkışlamıştım onu. Aklınca fiyatı arttırıp elimde patlatacaktı. "On Milyon Won'a 17 numaraya gidiyor." Kadın'ın eli ayağı birbirine dolaşmıştı ve bu her halinden belliydi. Kız ise ellerini yumruk yapmış annesine sessiz olarak isyan ediyordu.
Kadın her ne kadar gergin olsa da yine de gülümsemeye çalışıyordu. Ona bakan insanlara başıyla selam veriyor elindeki kadehi kaldırıyordu. "Bu yetenekli sanatçımızın tanınması herkesin hoşuna gider diye düşünüyorum. Kısa bir konuşma yapması için kendisini sahneye davet ediyorum." Salonda alkış sesleri kopuyorken derin bir nefes almış sahnenin basamaklarına doğru adımlamıştım.
