10. Bölüm "Asileşmiş Kördüğüm" Part:2

23.5K 1.2K 126
                                    


Düzenler düzlemez attım 🤍

İyi okumalar...

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmazsanız sevinirim....





"Asileşmiş Kördüğüm" Part: 2


Sarımsı kehribar hareleri şaşkınlıkla açılmıştı onunda, gerçekten bu kadar da olamazdı ben bir gram huzur için Asi'me geleyim orada da huzur olmasın orada da sıkıntı olsun.

Aklıma gelenle gözlerim irileşti abim buradaydı ya şirkete geldiğimi söylerse ya önceden beni tanıdığını farkettirirse, Allah kahretsin!

Bakışmamız gereğinden fazla uzun sürerken ilk gözlerini çeken ben oldum ve gözlüğümü düzelterek abime döndüm oda yanındaki adamla konuşup hızla onu geçiştirirken Asparşah'ların neden burada olduğunu bilmiyor gibi gözüküyordu.

"Abi! Haberin var mıydı burada olduklarından." Diye sordum çatık kaşlarımla.

"Tabiki de hayır Gece. Ne bileyim burada olduklarını saçmalama." Diye konuştu sertçe.

"Hem sen Boran ağayı nereden tanıyorsun! Bildiğim kadarı ile sizi hiç bir araya getirmedik biz." Demesiyle kırdığım potun farkına vardım. Boran Ağa'nın söylemesine gerkek kalmadı ben direk salaklığımla belli ettim zaten.

"Abi ya Allah aşkına nereden bilecek ben bir ara göstermiştim ona fotoğrafını oradan tanışmıştır." Diye durumu kurtaran Hevdem'e minnet dolu bakışlar attım.

"Evet oradan kalmış aklımda yoksa nereden bileceğim." Dedim, pekte inanmayan şekilde baksa da umursamadım.

"Bence biz bugün gidelim, hem daha hepsi farketmemiş bile." dedi kısık sesle Hevdem. Boran Asparşah'ın arkasına kısa bir bakış attım diğerleri de buradaydı atların olduğu kapıların önünde atlara bakıyorlardı  ve bir tek o farketmişti bizi.

Sinirle abime döndüm, "Yok ya, nereye gidiyorum ben onlar umurumda bile değil ben atımı özledim geldim, ayrıca bizim konuşmamız gereken konular var abimle o yüzden hiç bir yere gitmem buradan, rahatsız oluyorlarsa onlar gitsin." Dedim hiddetle.

"Gece tamam da konuşacağız!" Dedi bıkkınca, göz devirdim sabahtan beri başka bir şey vardı abimde sanki bir olaya fazla sinirlenmiş gibiydi.

Tam cevap verecekken, "Selamün aleyküm." Diye dibimize kadar giren Boran ağa ile öylece kaldım. Allah'ım n'olur yardım et.

"Aleyküm selam Boran ağa." Dedi abim ve Boran Ağa'nın uzattığı eli tutarak selamlaştı. Bende kısıkta olsa selamını almıştım. Her ne kadar husumetli olsakta Allah'ın selamını almamak olmazdı.

"E hoşgelmişsiniz." Dedi Boran ağa gayet iyi çıkan sesiyle ama ben ona bakmıyordum ondan başka her yere odaklandım. Ne zaman gideceklerdi bunlar acaba.

"Hoşbulduk, bizde biraz hava alalım dedik." Dedi abim ardından beni gösterdi," Gece," Dedi beni tanıtarak. "Malûm yeni geldi Ankara'dan biraz gezdireyim dedim hem atlarımızda burada onun için gelmiştik." Abimin cevabı ile bunaldım artık, stresten sık sık nefes almaya başladım.

SİTARE Kalplerin Alevi (Töre)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin