"Ben de Riva Aşiretinin Hanımağası Gece Riva isem seninle evlenmem, konağınada kuma gelmem!" dedim öfkeyle bağırarak, artık hiçbir şey dayanılacak gibi değildi.
Üzerime daha da eğilip beni cam ile arasında kıstırırken aynı öfkeyle bana dişlerini sık...
Yorumsuz ve oysuz koymayın bölümü olur mu canlar💞💞
İyi okumalar.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Nefesi Nefesimde 2"
Normalde camların perdelerini çok açık kalmasına izin vermeyen adamın burda dışardan olduğu gibi görünmemize pek takmıyordu anlaşılan ya da bizden başka birilerinin olmadığını bildiğinden rahattı.
Tamam, sonuca gelicek olursak dışarı zifiri karanlıkken olduğumuz ev bir ateş gibi yıldız gibi belirmişti bu haliyle ve... Üstümdeki adam da halini yadırgıyor gibi görünmüyordu ve son söyledikleri cidden bu herif manyak dedirtiyordu. Zaten bizi akıllısı bulsa bu sefer kendim deli miyim diye şüpheye düşerdim.
"Ne düşünüyorsun, böyle yanan gözlerle bana bakarken." Diye sordu.
"Sence ne düşünüyor olabilirim bu haldeyken." Diye sordum sinirle solurken.
"Benimle aynı şeyler düşünmediğinkesinde," dedi ağzı içinden fakat anlamıştım. "Neyse... Kaçmayacaksanbırakıcağım seni." Dedi. Her şeye rağmen beni kitlesede bu durumda bana tamamen dokunmaması ve kendi ağırlığını ciddi anlamda üzerime bırakmaması nefes aldırıyordu.
Gözlerimi ondan kaçırırken, "Ben kaçmadım sadece hava almak istedim." Dedim.
"Küçük yalancı, hava almak istemişmiş nasıl hemen sinirlendiğini farketmedim mi sanıyorsun sen. O küçük kalbinin neye kırıldığının farkındayım ama bana onarmak için fırsat vermiyorsun Gece'm. Kendine yaklaştırmıyorsun... Fiziken değil ruhen soruyorum sana." Burnunu şakağıma sürttü. Kısık sesi yükselmiyordu ama bu şekilde konuşması da beni rahatlatması normal değildi. Az önceye nazaran çok daha sakin hissediyordum artık.
Bileklerimdeki elleri gevşedi, sıkı değildi ancak tutucuydu yinede şimdi gevşemesi ile onları yavaşça kendime çektim. Sessizliğin hakim olduğu ortamda gerilmemekte elde değildi diğer yandan. Kollarını başımın iki yanına dirseklerinden dayadı. "Kalbim falan kırık değil sadece öfkeliyim o kadar," ona bakmazkenşakağımın üstünde dudaklarını hissettim ardından derin bir iç çekiş.
"Konuşmak için buradayız birbirimizi daha yakından tanımak için." Kısık sesi anı korumak için vardı sanki.
"Senin kendini tam olarak anlattığını düşünmüyorum hayatın sadece o kadından ibaretmiş gibi anlatmanda..."
