SİTARE Kalplerin Alevi (Töre)

59. Bölüm "Mütemadiyen Seninim"

Hepinize Merhabalar ❤️

Sınır 610 OY 1200 YORUM

OY VERİNCE REZİL OLMUYORSUNUZ HABERİNİZ OLSUN 😉 AMA KORKUYORSANIZ BİR ŞEY DİYEMEM TABİİ

ÖYLEYSE YILDIZA BASTIYSANIZ HEPİNİZE İYİ OKUMALAR ❤️



"Mütemadiyen Seninim"

Çok haklıydı Boran. Doğru söylemişti bir kere. Bana tek seferde doyamayacağını net bir şekilde göstermişti.

Yatak kırıldıktan sonra, ki hâlâ bunun olduğuna inanamıyorum, şöminenin önündeki mindere taşımış, yatırmış ve öncekinden daha uzun bir şekilde ilgilenmiş tekrar birleştirmişti bizi. Her ilişki bir öncekinden uzun oluyormuş onu anladım Boran beni onun deyimiyle üçüncü kez becerdiğinde. Bunun nasıl olduğunu bende bilmiyordum tek bildiğim ona fazlasıyla istekle karşılık vermiştim hatta belki birazda kendim kaşınmış olmalıyım ki üçüncü sefer o sebeple birikte olmuştuk.

Vakit ancak sabah ezanını bulduğunda bitmişti o dakikalar. Şimdi ise belkide sadece iki saat uyumuştum ancak kasıklarımdaki sızı rahmime doğru atan sancılar yüzünden uyanmıştım.

Şöminenin önünde uyuyorduk sebebi ise tamamen yorgun düşmemizdendi. Daha doğrusu benim dayanamayıp uyumamdandı. Şömine söndüğünden içerisi soğuk olmaya başlamıştı ama Boran'ın kollarının arasında yorganın altında fazlasıyla sıcaktık. Başımı Boran'ın göğsünden kaldırıp yüzüne baktım ağırca, nefesi saçlarıma vuruyordu, düzenli nefesleri yavaşça inip kalkan göğsü derin bir uykuda olduğunu gösteriyordu ve kollarını sıkıca sarmıştı bana, ikimizde hâlâ daha çıplaktık. Onun altında sadece bakstırı vardı ama bende hiçbir şey yoktu bu sebeple çıplak bedenim bedeniyle fazlasıyla haşır neşirdi şu an. Bacağımı bacaklarının arasından çıkardım yavaşça uyanmasını istemeyerek. Kasıklarım daha da sızladı, inlememek için zor durdum. Bedenimi geriye hafifçe çektiğimde kıpırdandı ancak uyanmadı, rahat bir nefes verdiğimde hafifçe doğruldum kalçamın üstünde. Niyetim mutfaktan ağrı kesici almaktı, tabi kalkıp gidebilirsem.

Yorganı göğsümün üzerine bastırarak tutarken gözlerim etrafa gitti karanlık değildi hava yavaş yavaş aydınlanıyordu, seçiliyordu etraf üstelik üzerime giyebileceğim hiçbir şey yoktu ve yukarı çıkacak halimde yoktu bir an için ağlayacaktım neredeyse yataktan çıkmaya bile üşeniyordum geri uzanıp yatmak istesemde ağrı kendini belli ediyordu ufak ufak.

Yapacak bir şey yoktu işimi hemen halleder dönerdim yatağa. Yorganın altından çıktığım an tüm bedenim ürperdi tüylerim diken diken oldu. Yavaşça yataktan kalktıktan sonra tam ilerleyecektim ki koltuğun üstünde bir şey farkettiğimde ufak adımlarla ilerledim koltuğa ve gördüğüm şey ile gözlerim parladı. Boran'ın tişörtüydü bu. Alıp üstüme geçirdiğimde kalçamı anca kapatıyordu, saçlarımı içinden çıkardığımda saçlarım birbirine girmişti biraz, nedeni de açıktı aslında. Gözlerim uyuyan adama kaydığında utançla kaçırdım bakışlarımı.