"J-Jungkook." Elindeki çubuk yerle buluşurken ağzına siper etti ellerini. Gözlerinden yaşlar süzülmeye başlamıştı bile. Hayatında asla hissetmediği duygular akın akın hücum ediyordu vücuduna, bacakları zangır zangır titriyor, midesi deli gibi bulanıyor ve karnı kasılıyordu.
Dayanamayarak bıraktı kendisini yere, gözleri bu sırada beyaz çubuğa kaymıştı tekrar. Doğruydu, gerçekten doğruydu. Eşinin duymadığını düşünerek tekrar daha yüksek şekilde seslendi. Birkaç sakika sonra hışımla açıldı kapı, eşinin güçsüz sesi alfayı endişelendirmiş olsa gerek gözleri korku doluydu.
Hiçbir şeye dikkat etmeden yere çökmüş, omegasının önüne oturarak yüzünü elleri arasına almış hala akmakta olan gözyaşlarını kurulamıştı ve minik bir buse kondurmuştu burnuna. "Ne oldu bebeğim, bir yerini mi incittin? Bir yerin mi acıyor?"
Bu soruya cevabı sessiz şekilde ıslak gözleriyle yerdeki şeyi işaret ederek verdi. Ne olduğunu anlamaya çalışan adam yavaş yavaş aşağı indirdi bakışlarını. Ve gördü beyaz çubuğun üzerindeki o iki çizgiyi. Önce o da yanlış gördüğünü düşündü, gözlerini ovaladı ve eline aldı çubuğu. Gerçekten de orada iki kırmızı çizgi vardı. Aynı eşi gibi gibi gözyaşları akmaya başladı. Islanmış gözlerini Jimin'e çıkardı ve sevgilisinin dudaklarına saf aşk dolu bir öpücük kondurdu. Sımsıkı sardı onun bedenini. İkisi de dakikalarca banyonun ortasında ağladılar. Daha sonra Jungkook kendine gelerek eşini kucağına almış ve onu döndürmeye başlamıştı. Bu sırada 'baba oluyoruz, baba oluyorum' cümleleri dudaklarından devamlı dökülüyordu.
En sonunda Jimin midesinin bulandığını söyleyerek inmek istediğinde isteğini ikiletmeden onu indirdi. Tabii rahat bırakmadı. Yanaklarını avuçları arasına aldı ve alınlarını birleştirdi. "Sen hayatıma girmiş en büyük mucizesin, en büyük şansım, en büyük mutluluğumsun. Sen bana aşkı öğreten adamsın. Şimdiyse bana senden, bizden bir parça mucize veriyorsun. Hayatımın en büyük hediyesini veriyorsun bana. Ve ben her gün daha da düşüyorum sana. Teşekkür ederim, sana binlerce kez teşekkür ederim biriciğim. Seni çok seviyorum."
Nemli gözler izlerken birbirini, etrafta yankı yapan cümleler tekrar doldurmuştu gözleri. Jimin sessiz sessiz ağlamaya başlarken aynı zamanda onu sevdiğini de mırıldanıyordu. Bir süre böyle kaldılar. Daha sonra banyodan çıkarak odalarına geldiler. Birlikte yatağa uzanmış, Jimin'in elindeki testi inceliyorlardı. Çok garipti, nasıl olmuştu bu?
Balayılarından dönmelerinin ardından geçen bir hafta içinde Jimin çok kötü hissediyordu. Midesi sık sık bulanıyor, başı dönüyor ve halsizleşiyordu. Açıkçası aklına asla bu gelmemişti fakat internete girip belirtileri arattığında çıkan sonuçlar arasında ikinci seçenek bir ihtimal dedirtmişti ona. Ve ertesi gün acilen bir eczaneye gitmiş, hamilelik testi almıştı. Şimdi ise sonuç buydu. Mutluydu.
"Hamilesin." Şoku atlatamamış alfa gözlerini eşinin gözlerine çevirerek tek kelimelik cümleyi söylemişti. Bu kelime içinde çiçekler açtırıyor, kalbini hızlandırıyordu. Sevdiği insanla birlikte ikisinden bir parçayı taşıdığı düşüncesi neredeyse sevinçten aklını kaybetmesine sebep olacak cinstendi.
Bu kadar şok yaşamanın kendisine yettiğini düşünerek sakinleşmeye çalışmıştı çünkü o bugünden itibaren bir baba adayıydı- bir dakika bir dakika o baba oluyordu. Cidden bir bebeği olacaktı. Bu düşünce tekrar gülmesini sağlamıştı.
Yerinde biraz doğrularak eşinin ensesinden tutmuş kendisine yaklaştırarak alnına kiraz dudaklarını bastırmıştı. Fısıltı şeklinde "Hastaneye gitmeliyiz." Demişti. Gerçekten gitmelilerdi bu güzel haberi resmileştirmek ve biraz bilgi almak istiyordu.
Bu cümlesini Jimin onaylamış, Jungkook'a biraz daha sokularak kokusunu içine çekmişti. Çok mutluydu. İki kişilik aşk bahçesine bir kişi daha eklenecekti. Ve bu kişi bahçesinin en güzide çiçeklerinden olacaktı. Bütün bahçeye neşe salan, güzelliğiyle herkesi etkileyen tatlı bir çiçek olacaktı o. Eşi ve kendisinin onu korumak için yapamayacağı şey olmayan bir çiçek olacaktı o.
