Back To Life

22: "Concert"

lolipopshe_tk ithaf edildi. Oylarınla desteğin için teşekkür ederim bebeğim. Keyifli okumalar dilerim🤗

"Concert"

Sarhoş olmak istiyorum,

Yanlış yatağın doğru tarafında uyandığımda.

Ve tüm uydurduğum mazeretler,

Nefret ettiğim gerçekleri sana söylüyor

Beni öldürmeyen şey,

Beni hiç de güçlendirdi sayılmaz.

Aşk, senin ruhunda bana iz bırakacak.

O yüzden şimdi belki de burayı terk edeceğim.

Burada oturdum sarhoş olmamayı dileyerek.

Biliyorum sana eskiden sarıldığım gibi asla sarılamayacağım.

Ama evimiz soğuk oluyor, sen ısıtmayı kestiğinde.

Ve eğer sana sarılmazsam donarım.

Atması için kalbime güvenemiyorum,

Çünkü her akşam sen bunda görev alıyorsun.

Nefes alırken kelimeleri de ağzımdan al.

"Beni ne zaman terk ediyorsun?" gibi cümlelerle değiştir.

Yapmalı mıyım, yapmalı mıyım?

Belki yeniden sarhoş olurum.

Birazcık sevgi hissetmek için.

İki elimle kalbini tutmak istiyorum.

Onun kola kutusunun dibine düşüşünü izleyeceğim.

Ve bu haftasonu için hiçbir planım yok.

O yüzden konuşmaya ne dersin?

Arkadaşça olacak...

Beni eskisi gibi sevemeyeceğini bilmeme rağmen.

Belki bizim gibi başka insanlarda vardır.

Onlar bizi aydınlattığında darbenin alevlendiğini görüyorsun.

Alevler bizi henüz yarattı, yanıklar eskisi gibi iyileşmeyecek

Bana artık sarılmıyorsun.

Soğuk günlerde Coldplay yıpranmış, aynı grubun ismi gibi.

Biliyorum bir el sıkışmasıyla her şeyi iyileştiremem.

Söylemeye başlamamla değişemeyeceğini de biliyorsun...

Yapmayı planladığım her şeyin felaketle sonuçlanacağını yüzüme vururmuş gibi cehennem yolculuğu diye adlandırdığım kırk dakikalık yolculuğun henüz daha on altıncı dakikasında başlayan şarkıyla, zaten bozulmuş olan sinirlerime daha fazla hakim olamayarak yerinden sökmek istediğim radyoyu hışımla kapattım. Son bir hafta, doğruluğu tartışılır olsa da 'hayatımın en kötü haftaları' listesinde ilk beşe girebilecek nitelikte geçmişken sürekli karşıma çıkıp duran bu tür şarkılar da işlerimi hiç kolaylaştırmıyor, aksine yaşadığım karmaşayı somutlaşarak etkilerini vücudumda gösterecek kadar önemli sınırına getiriyordu. Dönmüş olduğu gerçeğini göz ardı etmeye çalışmaktan uyku girmeyen gözlerim ihtiyaçla kavruluyor, neden bana haber vermediğini düşünmekten doğru düzgün yemek yiyemiyor ve kullandığımdan endişe ettiğim aklımı da birkaç şişeye emanet edip her şeyi unutmaya çalışmaktan etrafta ruh emici öpücüğü almış gibi geziyordum.