Damlanın ağlamasını görünce korkum beni ele geçirdi adeta. Uzunca sarıldım.
"İyisin de mi bir şeyin yok"
"İyiyim abim benim bir şeyim yok sen merak etme hiç tamam mı yine ben işte görümcelik yapayım dedim"
Tolga Damlanın dediklerine güldü. İçeri geçtik Damla yorgun olduğunu söyleyip odaya gitti. Ben de peşinden gidecekken Tolga beni durdurdu.
Damla ile tek konuşmam lazımdı. Mert ile ne zamandır aah aklımdan bile asla geçirmek istemiyordum.
"Konuşabilir miyiz Damla"
"Bana ismimle hitap ettiğine göre Mert ile ilgili soru soracaksın"
"Ah evet yani soru sormak değil de sen bana anlatmayı düşünüyor musun"
"Yani bilmem sen benim her zaman en yakın arkadaşım en sevdiğim abimdin Mert senin yüzünden bana açılmıyor sandım ama öyle değilmiş"
"Bak Mertle sevgili olamazsın o öyle bir insan değil hiçbir zamanda olmadı"
"Hı hım anladım galiba ama kendim deneyimlemem gerekiyordu galiba"
"Bu cümleleri kurduğuna göre sen yani o dallama seni üzdü de mi o sebep oldu bu göz yaşlarına"
"Abi sakin ol bir lütfen yani bilmiyorum benim kafam karışık"
"Bak Mert olmaz olamaz o kaç kadını üzdü lütfen yol yakınken vazgeç Damla"
"Ama abi ben ben onu seviy.."
"Hayır Damla olmaz hayır"
Biz konuşurken merdivenlerden Emeli duydum. Hayır olmaz şimdi çok sinirli lütfen Damla da kötü görünüyor.
"Emel bir sorun mu var" dediğimde Merti karşımda gördüm.
"Senin ne işin var burada hemen çık git evimden bir daha da gelme Damla bu.. ya da hiç gelme sen"
"Tolga bi dur lütfen Damla ile benim iki dakika konuşmam lazım"
"Bak Mert beni sinirlendirme kovdum lan beni az önce evimden çık git"
"Yetişkin insanlarız Tolga bırak Damla ile sevdiğim kadın ile konuşucam"
Liva bağırtıları duymasın diye ona çizgi film açıp yatağına bıraktım. Tolgayı bu saatten sonra nasıl sakinleştirecektim acaba. Tolga Merti duvara yapıştırmış eli havaya kalkmıştı.
"Tolga ne yapıyorsun sen siz dosttunuz hani ne oluyor bir sakin"
"Tolga bak Damlayı ne kadar sevdiğini biliyorum ama buna sen karışma insan gibi konuşmaya geldim"
"Benim kardeşim olmaz hayır o olmaz"
"Olur oldu bile ne kadar inkar etsem de oldu tamam mı oldu"
"Seni geberticem yemin ediyorum ha"
"Abi tamam sakin ol Liva hisseder onun için lütfen Mert sen de git bizim senle konuşacak hiçbir şeyimiz yok"
"Ne öyle mi Damla gel sadece açıklama yapmama izin ver lütfen hadi"
"Neyin açıklamasından bahsediyorsun sen ya neyi açıklayacaksın"
Damlanın gözündeki kırgınlığı görünce kalbimi deşiyorlardı sanki. Damlayı bir hışımla odaya çekip kapıyı kilitledim.
"Kötü olacak Mert aç şu kapıyı"
"Lan kıza kötü bir şey yapıcam sanki iki dakika konuşucaz ne var bunda"
"Bak abim çok sinirli"
"Bana gidelim bavulunu al sen de ben de biliyoruz ki eninde sonunda biz bir olucaz onun için gel daha fazla rahatsız etmeyelim arkadaşın ile abini"
"Abicim sakin ol bizim konuşmamız"
"Bak Damla bu adamla sevgili olmanı istemiyorum"
"Ne demek bu şimdi ya neyimi gördün"
"Siz beni gerizekalı mı sanıyorsunuz sen daha ilk gördüğünden itibaren ona farklı baktın unutmak için kaç kadın aldın altına Damla diye inledin lan sen ben yine her seferinde duymamazlığa vurdum. Kardeşin dedim benim bacım senin de kardeşin dedim"
"Saçmalama aşığım ben ona seviyorum tamam mı hiç kimse karışamaz"
"Ben karışırım"
İlk defa bana aşkını dile getiriyordu. O da abimde çok ağır konuşuyorlardı.
"Karışamazsın ben yanımda olduğum hiç kimseyi arkasından bıçaklamam bunu en iyi sen bilirsin"
"Aynen ilk fırsatta beni ailemin gerçek ailem olmadığını dile getiren sen"
"Bak Tolga yeter artık"
"Ben ben özür dilerim bana Selçuk o mesajı atmazsa bunlar olmayacaktı"
"Emel senin bir suçun yok bu adama aşık olmayan zaten yok o da kendini frenlemiyor bir türlü herkesi kolayca"
"Yeterrrr yeter herkes bir sakin olsun ben buradayım abi endişelerini anlam veriyorum ama bu kadar benim için bu kadar birbirinizi kırmanınızı istemem hiç asla istemezdim. Tolga ile konuşup halletmem gerek"
"Ama bak Damla bu adam"
"Tolga sakin ol bak ikisi de yetişkin ikisi konuşsun lütfen"
"Ohh sonunda be bavulu alıyorum ben"
"Hoopp o kadar uzun boylu değil"
"Tolga git işine hadi ya"
"Abiciğim lütfen ben seni arayacağım tamam mı yarın lütfen bak"
Mert ve Damla gidince Tolga yerinde duramaz oldu. Sinirlenmişti iyice kendi kendine hayır olamaz olmaz diyordu.
Mert ile arabaya bindim. Kemerini hızlı bir şekilde bağlayıp arabayı sürdü. Eve gelene kadar ikimiz de hiç konuşmadık.
Kapıyı açtım önden o geçti. Bavulu yere koydum Damlayı kucaklayıp odaya giriş yaptım. İtiraz etmemesi şaşırtmıştı.
"Kaç kadınla yattın bu yatakta"
"Hiç bu eve ilk giren kadın senin daha önce hiç yani temizlikçiler hariç"
"İnanayım mı sana gerçekten"
"Evet oradan bakınca sana ne izlenim veriyorum söylesen bir"
"Bunu duymak istemezsin inan açıkla ne açıklayacaksın merak ettim"
"Unutalım tüm geçmişimiz unutalım oldu mu lütfen"
"Geçmişin seni unutacak mı gördüğüm her kadın senin hakkında bir şey söylerse ben ne yaparım hiç düşündün mü söylesene bi"
"Ben sana aşığım duygusuz birleşmeler için beni de kendini de yıpratma"
"Olabilir sonuçta ihtiyaç benimkiler de öyle geçti ama senin kadar çok değil"
"Sen bakire değil misin"
"Ne oldu herkese beceririm sonra zaten Damla bana aşık onun yattığı ilk erkek mi olurum dedin"
Benim söylediklerimle afalladı.
"Ha hayır öyle bir şey yok şaşırdım ben sadece ne fark edecek bakire olmaman ben de bakir değilim sonuçta"
Yumruğunu sıktı cümlenin sonlarına doğru. Her erkek bir kızın ilk aşkı her kız da bir erkeğin son aşkı olmayı çok isterdi. Mertin beni ağlatmalarına karşı onu kıskandıracaktım. Dayak yemekten bile beterdi onun için.
"Şuna bak abilik yapacak ya"
"Abiciğim efendim"
"O niye açmadı telefonu yanında mı iyi iyisin de mi orada kalmak istemiyorsan geleyim alayım seni"
"Hayır abi iyiyim yeni geldik zaten"
"Tamam tek dolaşma lütfen o yanındaki ile git bir yere gideceksen"
Damla ile konuşsam da içim rahat değil olmuyordu. Evin içinde bir o yana bir bu yana dolaşıyordum.
"Tolga başın dönecek dur artık"
"Şimdi götüreyim ben telefonu Damla bağımlı zaten telefona telefon olmazsa ne yapacak sıkılır"
"Yorgun zaten o uyu birazdan kahvaltı yapmaya gelecekler zaten"
"Ama içim rahat değil"
"Sen Merte cidden güvenmiyor musun"
"Yani aslında güveniyorum ama kadın işin içine girince hayır Mert sinirli çok öfkeli bir adam en ufak tartışmayı bile asla alttan almaz"
"O öyle olabilir Damla onun hakkından gelir sen merak etme Damlayı üzerse de ben de karşı çıkarım zaten"
"Sen sen bir dakika sen ne zaman fark ettin bu kadar kısa zaman içinde"
"Ben anladım ama Damla bunu hep bir şekilde içinde yaşamış bana bahsetmedi hiç Mertten biliyor musun"
"Gerçekten mi ben hala endişeliyim"
Tolga sonunda az da olsa sakinleşmiş yatmıştı. Damlanın telefonuna art arda mesajlar geldi. Baktığında abimin adını gördüm. Şifresini ben biliyordum açtım telefonu mesajlara girdim.
