ASENA

2.BÖLÜM: ASİL

Diyalogları çok sevdiğim için yazmaya devam etmek istedim.
Gününüz güzel geçmiştir umarım.
Beğenirsiniz bence😋

Uyandığımda telefonumda 3 mesaj vardı. Hepsi komutandandı. Ne yani kabul mü etmişti?

"Görüldü mü yani?"
"Sana meraklı değilim."
"Annem ısrar ediyor."

Adamın annesi de benim annemden farklı değildi.
"Kusura bakma. Uyumuşum. İzin günüm de."

Onun da işi olabilirdi. Neredeyse 5 saat bekletmiştim onu. Gayet haklıydı. Ben olsam mesajlara bilerek bakmazdım.
"Sorun değil. Mesleğin ne?"
"Doktorum ben."

Hızlıca yazıp göndermiştim. İnşallah öküz çıkmazdı.
"Zor bir meslek."
"Seninki kadar değil."
 
      Öküzleşmen gereken yerdeyiz. Öküz ol. Anneme "tam bir ayı anne bu çocukla olmaz." demem gerek. Kibar olma. Öküz ol.
"Ne doktorusun?"
"Çocuk."
"Çocuk."

     Evet canım. Noldu? Garip mi?
"Evet?"
"Hoşuma gitti."

       Sen de bir hoşuma gittin.
"Annemler evlilik diye ısrar ediyorlar."
"Şu an bunları konuşmak için erken ama benim bakmakla yükümlü olduğum bir çocuk var. Eğer kabul edeceksen bunu göz önünde bulundur lütfen."

     Kimse bana çocuk dememişti.
"Kaç yaşında?"
"1,5."
"Bebek."
"Evet."
"Senin mi? Yani sen mi yaptın?"

     Ne kadar kaba bi cümle bu Asena.
"Hayır ben yapmadım. Başkası yapmış ama bakmak zorundayım."

    Ay cidden rezil olmuştum.
"Kusura bakma ya. Ayı gibi sen mi yaptın dedim."
"Sorun değil."
"Kız mı erkek mi?"
"Erkek."
"İsmi ne?"
"Neden bu kadar çok soru sordun?"
"Bebekleri çok severim."
"Adı Asil."

      Muhteşem bi isimdi.
"Çok güzel."
"Sen bir de onu gör."
"Nerde görev yapıyorsun peki?"
"Hakkari."
"Bebekle orda zor olmuyor mu?"
"Açmak istediğim konuya gelmen iyi oldu. Ben de bunun için anneme birini bulman lazım demiştim."
"Bakıcı mı?"
"Hayır. Onun anne şevkatine ihtiyacı var. En kısa zamanda."