ASENA

26.BÖLÜM:İSTANBUL

Selam. Bölüm stoğu yapmak çok eğlenceli.
Sınır:15 oy 20 yorum.

Bir önceki bölümde olan sınır dolmadı ama benim için değerli olan birkaç kişi bölüm istediği için yayınlıyorum. Bu sefer sınır dolmadan bölüm yok. İyi günler.

Bölüme geçebilirsiniz.

Koltukta oturup elma kemirirken Mustafa'yı izliyordum. Bedenini güçlü tutmak için şınav çekiyordu. Aklımdan geçen her türlü öpüşme taktiği çok cezbediciydi. Sanırım hormonlardan dolayı delirecektim.

Miniğimi her ne kadar sehpa niyetine kullanmış olsam da o bundan memnun gibiydi. Henüz bir tekme atmamıştı.

Asil uyuyordu. Ateşi yavaş yavaş inmişti. Şimdi de gecenin acısını çıkartıyordu. Mustafa ayağa kalkıp yanıma geldi.
"Afiyet olsun güzelim."

Ona gülümseyip dudaklarımı dudaklarına bastırdım. Bir saattir bu anı bekliyordum.

Elimin altında kasılan kasları ve donuklaşan bakışları fazla komikti ama ben gülmemeliydim. Bunu komik olduğu için yaptığımı düşünebilirdi.
"Aniden yapma dedim ya kızım."
"Hormonlarıma katlanmak zorundasın."
"O hormonların senin de benim de sonumu getirecek Asena."

Elimdeki elmayı ona uzattım. Bir ısırık alıp uzaklaştı.
"Fazla yakın durmayalım. Ben bir duş alayım. Terledim."

Arkasından gülerken bana dik dik baktı.
"Sustum."

Bu hâlime gülüp yanağıma öpücük bırakıp kaçtı.

Bu gece uçağımız vardı. İstanbul'a gidecektik. Düğün için yardımcı olmak istiyorduk.

Penguene benzeyen adımlarımla mutfağa ilerleyip elmayı çöpe attım. Ellerimi yıkadım.

Ayağa kalkmamla hareketlenen miniğim beni gülümsetmişti. O çok hareketliydi. Özellikle Mustafa onunla konuşmaya başladığı zaman ayağını karnıma sürtüp kıpırdanıyordu. Ayağının baskısını dışardan görebiliyorduk.

Onu hissetmek çok güzel olsa da bu aralar belim ağrıyordu. Elim belime giderken yavaşça sandalyeye oturdum. Mustafa da ıslak saçlarını sallayarak mutfağa girdi. Buruşuk yüzümü görünce endişeyle adımlarını hızlandırdı. Tam önüme çöküp bakışlarını bana dikti.
"İyi misin güzelim?"
"Belim ağrıyor sadece. Abartma bu kadar. İyiyim tabii ki."
"Korkuyorum işte. Ne bileyim?"

Yandaki sandalyeyi karşıma çekti. Beni kollarının arasına çekti. Yavaşça ona sokulurken kokusunu soludum. Çok fazla seviyordum onu. Başına bir şey gelebilmesi ihtimali beni öldürebilecek kadar korkunçtu. Aklıma geldikçe gözüm doluyordu.

Kollarımı sıkıca boynuna dolamamla bir şeyler olduğunu anlamıştı.
"Ne oldu birtanem?"
"Mustafa. Bizi sakın bırakma."
"Bırakır mıyım sence güzelim?"

Kollarını belime yerleştirdi. Elleri belime ovar gibi hareketlenince mayışıyormuş gibi hissediyordum. Gece Asil'in başında oturduğum için belim ağrımıştı biraz.
"Uykun varsa uyu Asena. Zorlama kendini."
"Asil uyanırsa yemek yedireceğim."
"Ben yediririm."
"Yemek yapılacak."
"Ben yaparım."

Ona gülümsedim. Benden önce davranıp dudaklarını dudaklarıma bastırdı. Ellerimi boynunda sıklaştırıp onu iyice kendime çektim.

Benden ayrılıp derin bir nefes aldı.
"Hormonların bana bulaştı. Odaya git. Duramam daha fazla."