36.BÖLÜM: İSTENMEYEN MİSAFİR

3.8K 147 31
                                    

Selam. Nabersiniz? Umarım hepiniz iyisinizdir. Bu son gündem hepimizi derinden sarstı. Vefat edenlere rahmet,yaralılara şifa diliyorum. Hepimizin başı sağ olsun.

Sınır:40 oy,50 yorum.

Bölüme geçebilirsiniz.

Annemle birlikte sarmaları ocağa koyup salona geçtik. Bu akşam Mustafa beni sürpriz bir yemeğe çıkartacaktı. Yani o sürpriz yapacağını sanıyordu ama Asel her şeyi bana anlatmıştı.

Aklıma gelmesiyle tekrar kıkırdadım.
Son zamanlarda her şey iyiye gidiyor gibiydi. 7 aydır buradaydım ve alışmıştım.

Geçtiğimiz ay bahçeli bir eve taşınmıştık. Lojman içindeydi. Annemler de buradaki evlere yerleşmışlerdi. Hepimizin bahçesi ortaktı ama evlerimiz ayrıydı. Ablam abim ve annemler evleri ayırmışlardı. Ablam doğum yapmıştı. Küçük kız,hepimize iyi geliyordu. Arsen üniversite sınavına hazırlanıyordu. Hukuk okuyacaktı. Yani şu anlık hedefi hukuktu. Her an değişebilirdi.

Mustafa'nın çağrısıyla telefonumu elime aldım. Açıp kulağıma yasladım.
"Alo?"
"Güzelim? Nasılsın?"
"İyiyim aşkım? Sen nasılsın?"
"Ben de iyiyim Allah'a şükür."
"Allah iyiliğini daim etsin."

Saçmalıyoruz.
"Hazırlansana."
"Neden?"
"Sürprizim var sana."
"Ne sürprizi?"
"Hadi ama Asena. Söyletme bana. Hazırlan işte. Çocukları da istersen anneme bırakabilirsin. İstersen kendi annene bırak."
"Ev boş mu olsun yani?"
diye sordum cilveyle karışık.

Annem öksürdü. Aniden boşluğuma gelmişti. Neler diyordum böyle?
"Ev boş olsun bebeğim."

Gülümseyip parmağıma saçımı doladım.
"Nasıl istersen öyle olsun. Hazırlanmaya gidiyorum. Bir şey istiyor musun?"
"Bana da sana uygun bir şeyler çıkartırsan mutlu olurum güzelim."
"O iş bende sevgilim. Görüşürüz."
"Görüşürüz."

Telefonu kapatıp geriye yaslandım.
"Edepsiz."
dedi gözlerini kısarak.
"Anne kocam o benim. Çocukları leyleklerin getirmediğini biliyor olman lazım."
dedim 4 çocuğuna atıfta bulunarak.

Kolumu cimcirdi.
"Aman yalan söyledim sanki."

Ayaklanıp kendi evimize doğru yola çıktım. Çocuklar bahçedeydi. Eve geçerken onların yanında durdum.
"Bu akşam ananenizde kalacaksınız tamam mı bebeklerim?"
diye sordum saçlarını okşayarak.
"Tamam anne."

Asel kum doldurmaya devam etti. Bugün cumartesiydi. Asil'e tüm ödevlerini zor bela yaptırmıştım.
~~~~~~~~
Elbisemin fermuarını çekip saçlarımı geriye attım.

(Şuraya hemen elbisenin fotoğrafını koyayım.)

)

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
ASENA Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin